Ο καθένας κουβαλάει μέσα του μια προσωπική φιλοσοφία, ένα σύνολο πεποιθήσεων που καθοδηγεί τις πράξεις και τις αποφάσεις του.
Αλλά μεταξύ εκείνων που πετυχαίνουν σταθερά τους στόχους τους και ζουν ικανοποιητικές ζωές, συχνά ξεχωρίζει μια συγκεκριμένη νοοτροπία – η νοοτροπία ανάπτυξης.
Αυτή η έννοια, που επινοήθηκε από την ψυχολόγο Carol Dweck, έχει τις ρίζες της στην πεποίθηση ότι οι ικανότητες και η ευφυΐα μας μπορούν να αναπτυχθούν με την πάροδο του χρόνου.
Πώς όμως καλλιεργεί κανείς και διατηρεί μια νοοτροπία ανάπτυξης; Μετά από παρατήρηση επιτυχημένων ατόμων και μελέτη της ιδέας εκτενώς, εδώ είναι 5 καθημερινές συνήθειες που έχουν τα άτομα με νοοτροπία ανάπτυξης.
1) Αγκαλιάζουν τα challenges
Έχει να κάνει με το να ξεπερνάς συνεχώς τα όριά σου και να βγαίνεις από τη ζώνη άνεσής σου. Το πρώτο τελετουργικό που ξεχωρίζει τα άτομα με νοοτροπία ανάπτυξης είναι η ακλόνητη προθυμία τους να αγκαλιάσουν τις προκλήσεις.
Όσοι έχουν νοοτροπία ανάπτυξης βλέπουν τις προκλήσεις όχι ως εμπόδια, αλλά ως ευκαιρίες για μάθηση και βελτίωση.
Αναζητούν ενεργά προκλήσεις που ευθυγραμμίζονται με τους προσωπικούς και επαγγελματικούς τους στόχους, γνωρίζοντας ότι η καθεμία τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στις φιλοδοξίες τους- και θα φτάσουν πιο δυνατοί και πιο ικανοί στην άλλη πλευρά.
Καταλαβαίνουν ότι η κατά μέτωπο αντιμετώπιση των δυσκολιών είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη.
Κάθε μέρα, θέτουν νέες προκλήσεις και στόχους για τον εαυτό τους, είτε στη δουλειά τους, είτε στα χόμπι τους είτε στην προσωπική τους ζωή. Αυτή η στάση ενισχύει την ανθεκτικότητα και την προσαρμοστικότητα, δύο βασικά χαρακτηριστικά που είναι ανεκτίμητα για την πλοήγηση στα σκαμπανεβάσματα της ζωής.
2) Αγκαλιάζοντας την αποτυχία
Με την πρώτη ματιά, αυτό μπορεί να φαίνεται αντιφατικό. Στόχος κάθε προσπάθειας δεν είναι να πετύχει; Η αποτυχία μπορεί να είναι ένα δύσκολο… χάπι για να καταπιεί κανείς, αλλά τα άτομα με νοοτροπία ανάπτυξης καταλαβαίνουν ότι η αποτυχία είναι ένα σκαλοπάτι στο μονοπάτι προς την επιτυχία.
Όσοι έχουν αναπτυξιακή νοοτροπία βλέπουν την αποτυχία διαφορετικά. Δεν την βλέπουν ως το τέλος του δρόμου, αλλά ως μια ευκαιρία για μάθηση και ανάπτυξη.
Η αποτυχία μπορεί να είναι ένας απίστευτα πολύτιμος δάσκαλος που παρέχει πληροφορίες για το τι δεν λειτούργησε και προσφέρει ενδείξεις για βελτίωση. Αντί να αφήσουν την αποτυχία να τους αποθαρρύνει, τη χρησιμοποιούν ως καύσιμο για να μάθουν, να αναπτυχθούν και να γίνουν καλύτεροι.
3) Συνεχής μάθηση
Αφιερώνουν χρόνο κάθε μέρα για να αποκτήσουν νέες γνώσεις και δεξιότητες, είτε μέσω της ανάγνωσης, είτε μέσω διαδικτυακών μαθημάτων είτε μέσω αυτοδιδασκαλίας. Αυτή η δέσμευση για συνεχή μάθηση τροφοδοτεί την προσωπική και επαγγελματική τους ανάπτυξη.
Τα άτομα με αναπτυξιακή νοοτροπία είναι… μανιώδεις μαθητές.
Καταλαβαίνουν ότι η γνώση είναι δύναμη και αναζητούν πάντα νέους τρόπους για να διευρύνουν τους ορίζοντές τους.
Δεν συμβιβάζονται με αυτά που ήδη ξέρουν – πάντα θέλουν να μάθουν περισσότερα.
Όσο περισσότερα γνωρίζετε, τόσο περισσότερα μπορείτε να επιτύχετε – και οι άνθρωποι με νοοτροπία ανάπτυξης το καταλαβαίνουν αυτό καλύτερα από οποιονδήποτε.
4) Θέτουν ξεκάθαρους, έξυπνους στόχους
Τα άτομα με νοοτροπία ανάπτυξης κατανοούν ότι το κλειδί για την πρόοδο είναι η ύπαρξη σαφών, καλά καθορισμένων στόχων.
Επίσης, φροντίζουν οι στόχοι τους να είναι ΕΞΥΠΝΟΙ. Εδώ είχαμε αναλύσει τι είναι οι S.M.A.R.T. στόχοι.
Το να θέτεις ξεκάθαρους, εφικτούς στόχους σημαίνει να γνωρίζεις πού θέλουν να σε πάνε και να έχεις ένα σχέδιο για να φτάσεις εκεί.
Αφιερώνουν χρόνο για να προσδιορίσουν τι θέλουν να επιτύχουν, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, και στη συνέχεια δημιουργούν έναν οδικό χάρτη για τη δημιουργία ενεργών βημάτων για την επίτευξη αυτών των στόχων.
5) Αναζητούν feedback
Η ανατροφοδότηση, ακόμα και όταν ”τσιμπάει”, είναι ένα ισχυρό εργαλείο για ανάπτυξη και εξέλιξη. Τα άτομα με νοοτροπία ανάπτυξης καταλαβαίνουν ότι είναι μια ευκαιρία να αποκτήσετε γνώσεις για τα δυνατά σας και τις αδυναμίες σας, από μια εξωτερική οπτική.
Αναζητούν λοιπόν ενεργά ανατροφοδότηση και ακούν την εποικοδομητική κριτική από τους συνεργάτες, τους μέντορες ή τους ανωτέρους τους, σε τακτική βάση.
Θεωρούν την ανατροφοδότηση και την κριτική όχι ως επίθεση στις ικανότητές τους, αλλά ως πολύτιμη συμβολή για βελτίωση.
Δεν φοβούνται να κάνουν ερωτήσεις όπως «Πώς μπορώ να τα πάω καλύτερα;» ή «Τι μπορώ να μάθω από αυτό;». Ακούνε, μαθαίνουν και εφαρμόζουν τις προτάσεις στην επαγγελματική ή προσωπική τους ζωή.
