Ίσως ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα για έναν ηγέτη είναι να ζητήσει συγγνώμη. Δεν λέμε το είδος της συγγνώμης: «Λυπάμαι πραγματικά που συνέβη αυτό, αλλά να γιατί δεν φταίω εγώ». Αυτό δεν είναι καν συγγνώμη. Μιλάμε για το «έκανα λάθος, συγγνώμη».
Αυτές οι λέξεις είναι πιο ισχυρές από όσο νομίζετε. Είναι εύκολο να σκεφτείς ότι έχεις ως επί το πλείστον δίκιο όταν είσαι αυτός που παίρνει όλες τις αποφάσεις. Άλλωστε γιατί αλλιώς να σου ζητούσαν να είσαι υπεύθυνος;
Για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι μόνο οι ηγέτες. Όπως εξηγεί το inc.com, oι άνθρωποι, γενικά, είναι πολύ κακοί στο να ζητούν συγγνώμη. Σε κανέναν δεν αρέσει να παραδέχεται ότι έκανε λάθος. Αν ζητάς συγγνώμη, μάλλον αυτό συνέβη. Χρειάζεται ταπεινότητα για να παραδεχτείς ότι έκανες κάτι λάθος και να ζητήσεις μια ειλικρινή συγγνώμη.
Ένας από τους λόγους που αυτές οι λέξεις είναι τόσο ισχυρές, είναι ότι είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να ζητήσεις συγγνώμη πλήρως και ειλικρινά. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γίνει πολύ καλοί στο να λέμε λέξεις που ακούγονται σαν συγγνώμη, αλλά δεν είναι. Λέμε πράγματα όπως: «Λυπάμαι πολύ που νιώθεις έτσι» ή «Συγγνώμη αν σε στεναχώρησα».
Το θέμα είναι ότι όταν λες τέτοια πράγματα, στην πραγματικότητα δεν ζητάς συγγνώμη για αυτό που έκανες. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να μην πιστεύετε ότι κάνατε κάτι λάθος.
Το «συγγνώμη» είναι πολύ πιο αυθεντικό αν προέρχεται μετά από μια παραδοχή ότι πραγματικά μετανιώνεις που έκανες κάτι λάθος. Υπάρχει κάτι απίστευτα ισχυρό στο να λες δυνατά «έκανα λάθος», ειδικά όταν μιλάς στην ομάδα σου.
Κάτι που, όπως θα έχεις διαπιστώσει, δεν το ακούμε συχνά στην Ελλάδα.
Η ταπεινοφροσύνη είναι πολύ σημαντική σε έναν ηγέτη. Η ικανότητα να αναγνωρίζετε ότι οι πράξεις σας έχουν πληγώσει ή προσβάλλει κάποιον άλλον μπορεί να είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό ενός καλού ηγέτη. Αυτό απαιτεί έναν καλό βαθμό συναισθηματικής νοημοσύνης – την ικανότητα να κατανοήσετε τη δική σας συναισθηματική αντίδραση σε μια κατάσταση – που πολλοί άνθρωποι απλά δεν έχουν.
