Οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι στη ζωή δεν γίνονται εύκολα κατανοητοί από τους άλλους. Και αυτό μπορεί να είναι βαθιά δυσάρεστο, σε έναν κόσμο που φαίνεται να απαιτεί διαρκώς ευτυχία και ικανοποίηση.
Έτσι, αν βρίσκεστε στην κατηγορία των «δυσαρεστημένων», μπορεί να είναι δύσκολο να βρείτε άλλους που καταλαβαίνουν πραγματικά αυτό που περνάτε. Την στιγμή που υπάρχει εξωτερική μεγάλη πίεση στο να είστε ευτυχισμένοι.
Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι μπερδεύουν τη δυσαρέσκειά σας με αρνητικότητα ή απαισιοδοξία και σας αποφεύγουν γρήγορα (για να μην εξαπλωθεί σε αυτούς και να αμαυρώσει την ευτυχία τους).
Αν όλα αυτά σας φαίνονται οδυνηρά οικεία, συνεχίστε να διαβάζετε για να αποκαλύψετε τις 4 συμπεριφορές που συνήθως εμφανίζουν όσοι δεν είναι ικανοποιημένοι στη ζωή.
1) Ποτέ δεν είναι… αρκετά καλό
Ένα χαρακτηριστικό σημάδι ότι δεν είστε ικανοποιημένοι στη ζωή είναι ότι αναζητάτε πάντα περισσότερα.
Αυτό το μικρό κομμάτι κέικ δεν σας χορταίνει – θέλετε να καταβροχθίσετε ολόκληρο το γλυκό και ο,τι άλλο υπάρχει.
Το να έχετε έναν μεγάλο μισθό δεν αρκεί, θέλετε παραπάνω.
Η επιθυμία σας για περισσότερα – είτε είναι περισσότερα χρήματα, μια καλύτερη δουλειά, ένα μεγαλύτερο σπίτι ή ένα πιο εντυπωσιακό αυτοκίνητο – φαίνεται να είναι ατελείωτη.
Ένα κομμάτι του εαυτού σας γνωρίζει ότι τα πάτε καλά, αλλά το άλλο μισό πιστεύει ότι το να έχετε επιπλέον πράγματα, θα σας φέρει τελικά την ικανοποίηση που λαχταράτε. Τότε, και μόνο τότε, μπορείς να ξεκουραστείς.
Αλλά αυτό πυροδοτεί έναν ατελείωτο κύκλο και λαχταράτε περισσότερα, σκλαβώνεστε για να τα πετύχετε και όμως δεν αφήνει ποτέ τα χείλη σας να χαμογελούν. Επιπλέον, οι γύρω σας αρχίζουν να σας βλέπουν ως μάλλον υλιστή, άπληστο και με γνώμονα τα χρήματα.
Εάν αυτός ο ανθυγιεινός και δυστυχισμένος κύκλος σας φαίνεται γνωστός, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η αληθινή ικανοποίηση δεν προέρχεται από το να έχετε περισσότερα… Αλλά να μάθετε να εκτιμάτε αυτό που ήδη έχετε.
2) Ζήλια προς τους άλλους
Μια άλλη συμπεριφορά που τείνει να αποκαλύπτει δυσαρέσκεια στη ζωή είναι το συχνό αίσθημα να γίνεσαι πράσινος… από φθόνο απέναντι στους άλλους, ακόμα κι αν μέρος σου είναι χαρούμενο για αυτούς. Ή τουλάχιστον πιστεύει ότι είναι…
Όλοι το έχουμε κάνει, ακόμα κι αν είναι δύσκολο να το παραδεχτούμε.
Σίγουρα, ένας υγιής ανταγωνισμός μπορεί να σας παρακινήσει, αλλά σε πολύ υψηλή δόση είναι μόνο μια συνεχής υπενθύμιση του τι πιστεύετε ότι δεν έχετε και τι πιστεύετε ότι θα κάνει τη ζωή σας καλύτερη.
Η αλήθεια είναι ότι ο φθόνος προέρχεται από μία δυσαρέσκεια. Εξετάζετε τι έχει κάποιος άλλος επειδή δεν είστε ευχαριστημένοι με αυτό που έχετε προσωπικά, που δεν είναι τίποτα άλλο από μια καταστροφική συνήθεια που μπορεί να σας αφαιρέσει τη χαρά και την ικανοποίηση στη ζωή σας.
3) Δεν βρίσκετε χαρά στην καθημερινότητά σας
Ένα από τα πιο αποκαλυπτικά σημάδια δυσαρέσκειας είναι η αδυναμία να απολαύσεις την παρούσα στιγμή ή να αγαπήσεις τα μικρά πράγματα που έχει να προσφέρει η ζωή.
Αντί να ζείτε στο παρόν, είναι σαν το μυαλό σας να είναι πάντα αλλού – είτε κολλημένο στο παρελθόν είτε ανησυχεί για το μέλλον, αφήνοντάς σας σχεδόν ανίκανο να απολαύσετε πραγματικά αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή.
Όταν είστε συνεχώς κολλημένοι στις σκέψεις σας και δεν ασχολείστε πλήρως με το παρόν, είναι δύσκολο να βρείτε κάποια ικανοποίηση στη ζωή σας. Για να το διορθώσετε αυτό, το να μάθετε να ζείτε την παρούσα στιγμή είναι ένα σημαντικό βήμα προς την εύρεση ικανοποίησης στη ζωή σας. Σας επιτρέπει να εκτιμάτε αυτό που έχετε τώρα αντί να λαχταράτε πάντα κάτι άλλο.
4) Ακραία αυτοκριτική
Αν πιάνεις τον εαυτό σου να επικρίνει υπερβολικά τις πράξεις σου, τις αποφάσεις σου, την εμφάνισή σου, το χιούμορ, την εξυπνάδα σου, δεν είναι καλό.
Λοιπόν, πρώτον αυτό κάνει τη ζωή τρομερά δύσκολη και, δεύτερον, αυτό θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι εγγενούς δυσαρέσκειας.
Αν κάποιος προσπαθήσει να σας κάνει ένα κομπλιμέντο, θα κοκκινίσετε και θα πείτε ότι δεν είστε τόσο καλοί όσο λένε.
Ή, μπορεί να τιμωρήσετε και να κριτικάρετε τον εαυτό σας για κάθε μικρό λάθος ή αποτυχία, αγνοώντας το γεγονός ότι όλοι κάνουν λάθη και ότι αυτά αποτελούν ουσιαστικό μέρος της ανάπτυξης και της μάθησης.
