Ενώ η ζήτηση για ευελιξία στην εργασία είναι παγκόσμια τάση, εντούτοις υπάρχουν σημαντικές γεωγραφικές και γενεαλογικές διαφορές. Προσφέροντας περισσότερες ευέλικτες τακτικές, οι εταιρείες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μια μεγαλύτερη δεξαμενή υποψηφίων και να αυξήσουν τη διατήρηση ταλέντων.
Σύμφωνα με την έρευνα Workmonitor της Randstad, οι νεότεροι θεωρούν την ευελιξία πιο σημαντική συγκριτικά με τους μεγαλύτερους. Η ευελιξία στο ωράριο και την τοποθεσία της εργασίας είναι πιο σημαντικά για την Gen Ζ (γεννημένοι μεταξύ 1997 και 2005) με το 36% να προτιμά την ευέλικτη τοποθεσία και το 47% το ευέλικτο ωράριο όταν αναζητούν εργασία. Επίσης ένα σημαντικό ποσοστό των Millennials (35%) θεωρεί την τηλεργασία ως αδιαπραγμάτευτη παροχή.
Από την άλλη μεριά, λιγότερο από το ένα τέταρτο της Γενιάς Χ (γεννημένοι μεταξύ 1965 και 1980) δήλωσε ότι θα απέρριπτε μια θέση εργασίας που δεν προσφέρει ευελιξία στην τοποθεσία (22%), ενώ ένα μεγαλύτερο ποσοστό δήλωσε το ίδιο για το ωράριο της εργασίας (26%).
Στους Baby Boomers (γεννημένοι μεταξύ 1946 και 1964) τα νούμερα ήταν πιο χαμηλά, με το 21% να δίνει προτεραιότητα στην ευέλικτη τοποθεσία και το 25% στο ευέλικτο ωράριο.
Ένα από τα κεντρικά ευρήματα της έρευνας είναι η πλήρης παγίωση της προτεραιότητας των εργαζομένων για ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, έννοια που κατατάσσεται πλέον στο ίδιο επίπεδο με τις οικονομικές απολαβές (94%) και ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους παράγοντες που κρίνονται σημαντικοί για την τρέχουσα και μελλοντική τους εργασία.
Η εργασιακή ασφάλεια (92%), η ασφάλεια υγείας (90%), η υποστήριξη της ψυχικής υγείας (88%) και η ευελιξία στο ωράριο εργασίας (82%), έρχονται να ακολουθήσουν τις βασικές προτεραιότητες για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα, αποτυπώνοντας τη μετατόπιση από τις περισσότερο παραδοσιακές προσδοκίες των εργαζομένων που αφορούν στην επαγγελματική εξέλιξη και ανέλιξη.
Γιατί «γκρινιάζουν» οι νέοι εργαζόμενοι
Με βάση την έρευνα Workmonitor, το 27% των εργαζομένων δήλωσε ότι ο εργοδότης του δεν καταλαβαίνει τη γενιά του, με τη Gen Z να βρίσκεται στην κορυφή της καταγραφής, με ποσοστό 35% και τους Millennials να ακολουθούν με 32%.
Περισσότεροι από τους μισούς (53%), αισθάνονται ότι κρύβουν πτυχές του εαυτού τους στο εργασιακό τους περιβάλλον, μια τάση που μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη ελευθερίας που νιώθουν, αφού το 29% δεν αισθάνεται άνετα να εκφράζει ανοιχτά τις απόψεις του στην εργασιακή κοινότητα, φοβούμενο την αρνητική κριτική.
Η έννοια της επαγγελματικής φιλοδοξίας αναδεικνύεται σήμερα ως μια πολυδιάστατη έννοια για τους εργαζόμενους, η οποία μάλιστα υπερβαίνει την επαγγελματική ανέλιξη και την προαγωγή. Το 53% των εργαζομένων στην Ελλάδα δηλώνει ότι αισθάνεται φιλόδοξο για την καριέρα του, το 49% εκφράζει επιθυμία να αναλάβει περισσότερες διοικητικές ευθύνες στην εργασία του και το 36% θα προτιμούσε να αποχωρήσει από αυτή αν δεν προσφέρονταν προοπτικές εξέλιξης.
Το 50% των Ελλήνων εργαζομένων έχει τη θέληση να παραμείνει σε μια θέση εργασίας που του αρέσει, ακόμη και αν δεν υπάρχουν προοπτικές εξέλιξης και το 46% ανησυχεί για ενδεχόμενη απώλεια της εργασίας του. Το 55% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν θα δεχόταν μια δουλειά που θα επηρέαζε αρνητικά την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Το 46% δηλώνει ότι θα αποχωρούσε εάν η εργασία του στεκόταν εμπόδιο στο να απολαύσει τη ζωή του, υπογραμμίζοντας τη σημασία της ισορροπίας και της ευχαρίστησης στον τομέα της απασχόλησης.
Η ανάπτυξη νέων και η ενίσχυση υφιστάμενων δεξιοτήτων αναδεικνύεται ως κεντρική προτεραιότητα για τους εργαζόμενους, με το 73% από αυτούς να εκτιμά την αξία της εκπαίδευσης και της ανάπτυξης, τόσο στη σημερινή του εργασία όσο και για τη μελλοντική του απασχόληση.
Το υψηλότερο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση στην εργασία εκφράζεται από τη γενιά των Millennials (79%), τους εργαζόμενους στον τομέα της πληροφορικής (88%), τους εργαζόμενους στους τομείς των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και των επικοινωνιών (83%), καθώς και στον κατασκευαστικό κλάδο (94%). Η εκπαίδευση στην τεχνητή νοημοσύνη και την πληροφορική/τεχνολογία αποτελεί το 71% των κορυφαίων δεξιοτήτων που επιθυμούν να
αναπτύξουν οι εργαζόμενοι, με το ποσοστό 31% και 40% αντίστοιχα.
Το αίσθημα του «ανήκειν» παραμένει μια ισχυρή ανάγκη, με σχεδόν επτά στους δέκα εργαζόμενους (68%) να θεωρούν ότι οι αξίες και ο σκοπός του εργοδότη τους, είναι σημαντικοί και για τους ίδιους, με δύο γενιές εργαζομένων, την Gen Z (75%) και τους Millennials (72%), να καταγράφουν τα υψηλότερα ποσοστά σχετικά.
