Τι ονειρεύεται ένας εργαζόμενος σε μία εταιρία; Να πάρει προαγωγή, θα πει κάποιος. Κι όμως, αυτό φαίνεται ότι δεν είναι και τόσο… ελκυστικό σενάριο στις ημέρες μας. Τουλάχιστον για τους Millennials.
Όταν η Devika πήρε πρόσφατα προαγωγή, ήξερε ότι η μετάβαση σε μια διευθυντική θέση θα ήταν τυπικά η επόμενη κίνησή της. Σε αυτή τη θέση, θα είχε πλέον να κάνει με πολλά άτομα, ενώ μία ολόκληρη ομάδα θα πρέπει να αναφέρεται σε αυτήν. Εξαιτίας αυτού, πιστεύει ότι ο εν λόγω ρόλος μπορεί να είναι πολύ αγχωτικός, ίσως και περισσότερο από θέσεις που ενδεχομένως να βρίσκονται πιο ψηλά στην ιεραρχία. Επιπλέον «φαίνεται να σε γερνάει», πρόσθεσε μιλώντας στο Business Insider.
Γνωρίζει ότι η κατοχή αυτού του διευθυντικού ρόλου δεν είναι κάτι που την ενδιαφέρει πραγματικά. Δεν επιθυμεί την πίεση που συνεπάγεται η θέση.
Η Devika είπε ότι οι νεότεροι millennials σαν αυτήν μπορεί να μην θεωρούν ότι αξίζει τον κόπο να έχουν ρόλο manager επειδή «απλώς η προσωπική σου ζωή μένει πίσω και η ζωή είναι μικρή».
Δεν είναι η μόνη millennial που σκέφτεται έτσι. Πρόσφατη έρευνα της Visier σε 1.000 Αμερικανούς εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης διαπίστωσε ότι μόνο το 38% εξ αυτών ενδιαφέρεται να γίνει manager στην εταιρεία όπου δουλεύει. Ο Andrea Derler, επικεφαλής έρευνας και αξίας πελατών στη Visier, είπε στο Business Insider ότι μπορεί να τεθεί θέμα διαδοχής στις εταιρείες εάν δεν επενδύουν και δεν υποστηρίζουν τους διευθυντές τους. Ο Derler είπε ότι οι συμμετέχοντες στην έρευνα «ανησυχούν για το αυξημένο άγχος και τις πιέσεις». Αυτό περιλαμβάνει την αίσθηση πρόσθετης πίεσης από τα ανώτερα στελέχη, πρόσθεσε.
Ηγέτης χωρίς τον τίτλο
Ο Justin Vallely είναι άλλος ένας millennial που είναι ευχαριστημένος με το επάγγελμά του (μηχανικός λογισμικού) και δεν έχει βλέψεις για ανέλιξη. Είπε ότι συνήθιζε να πιστεύει ότι μία προαγωγή σήμαινε να εργάζεται στη διοίκηση, αλλά διαπίστωσε ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλες ευκαιρίες για ηγεσία. Για παράδειγμα, οι μηχανικοί στην εταιρεία του μπορούν να καθοδηγούν τους υπαλλήλους χωρίς να αναλαμβάνουν διευθυντικό ρόλο, εξήγησε.
Ένα από τα εμπόδια που βλέπει ο ίδιος στο να αναλάβει μία διευθυντική θέση είναι η ευθύνη της επίλυσης των προβλημάτων των ανθρώπων, τα οποία δεν σταματούν επειδή σχόλασε.
Στην τωρινή του θέση έχει την πολυτέλεια να απομακρύνεται από τα καθήκοντά του και να αποκτά μια πιο φρέσκια οπτική των πραγμάτων, πράγμα που αμφιβάλλει ότι θα είχε εάν γινόταν διευθυντής.
Η έρευνα της Visier διαπίστωσε ότι το 71% των ερωτηθέντων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν θέλουν απαραίτητα να γίνουν διευθυντές ανθρώπινου δυναμικού, δήλωσαν ότι μία υψηλή αμοιβη θα αποτελούσε κορυφαίο κίνητρο για να γίνουν διευθυντές.
