Είναι γνωστό ότι κάποτε ο Jeff Bezos έκανε ο ίδιος τις συνεντεύξεις προσλήψεων στην Amazon. Ναι, πήγαινες στη συνάντηση και εμφανιζόταν μπροστά σου ο Bezos.
Αλλά πως ήταν όλη αυτή η εμπειρία, αν την ζούσες… από μέσα ως υποψήφιος; Η Ann Hiatt πήγε κάποτε για να περάσει από συνέντευξη, με στόχο να προσληφθεί στην Amazon.
Σε άρθρο της στο CNBC περιγράφει τώρα την εμπειρία της. «Καθόμουν υπομονετικά σε μια καρέκλα της αίθουσας συνεδριάσεων όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο Bezos. Κάθισε απέναντί μου και συστήθηκε.
Ο Bezos ξεκίνησε τη συνέντευξη υποσχόμενος ότι επρόκειτο να κάνει μόνο δύο ερωτήσεις και ότι η πρώτη θα ήταν μία «διασκεδαστική» άσκηση μυαλού.
Πήρα μια βαθιά ανάσα καθώς σηκώθηκε και ξεσκέπασε ένα στυλό στον τοίχο του λευκού πίνακα. «Θα κάνω τα μαθηματικά», είπε. «Θέλω να υπολογίσετε τον αριθμό των υαλοπινάκων στην πόλη του Σιάτλ».
Στιγμιαία τρομοκρατήθηκα.
Μετά σταμάτησα για να ηρεμήσω, υπενθυμίζοντας στον εαυτό μου να σκεφτεί το κίνητρό του για να μου κάνει αυτή την ερώτηση. Θέλει να δει πώς λειτουργεί το μυαλό μου, είπα στον εαυτό μου. Θέλει να με δει να αναλύω ένα περίπλοκο πρόβλημα σε μικρά, διαχειρίσιμα βήματα. Μπορώ να το κάνω.
Περιέγραψα οτι θα ξεκινούσα με τον αριθμό των ανθρώπων στο Σιάτλ, που ευτυχώς μάντεψα σωστά ότι ήταν περίπου 1 εκατομμύριο, μόνο και μόνο για να κάνω τα μαθηματικά ευκολότερα. Μετά είπα ότι θα είχε ο καθένας τους ένα σπίτι, έναν τρόπο μεταφοράς και ένα γραφείο ή σχολείο — όλα θα είχαν παράθυρα. Έτσι, πρότεινα να βασίσουμε την εκτίμηση στους μέσους όρους αυτών.
Μετά κάναμε τα μαθηματικά.
Καταλήξαμε σε κάθε πιθανό σενάριο και τρόπους αντιμετώπισης των εξαιρέσεων. Ένιωθα σαν να το μιλούσα για ώρες ενώ ο Bezos γέμιζε τον πίνακα με αριθμούς. Είμαι σίγουρη ότι χρειάστηκαν περισσότερα από 10 λεπτά.
Θυμάμαι ότι ένιωσα μια συγκίνηση όταν έγραψε την τελική εκτίμηση. Το κύκλωσε. «Αυτό φαίνεται σωστό», είπε.
Στη συνέχεια μου έκανε τη δεύτερη ερώτηση: «Ποιοι είναι οι στόχοι της καριέρας σου;»
Του είπα ότι η Amazon ήταν μια εταιρεία γεμάτη φιλόδοξους και παθιασμένους ανθρώπους. Ήθελα να γίνω σαν αυτούς και να μάθω αυτά που ήξεραν. Τα δυνατά τους σημεία ήταν στους τομείς που προσωπικά ήθελα να αναπτύξω, οπότε η αξία της εμπειρίας ήταν προφανής, παρόλο που ήταν σαν μια παρέκκλιση από τον στόχο μου να γίνω καθηγήτρια.
Εξήγησα ότι δεν είχα ιδέα πώς να γίνω assistant, αλλά ότι ήξερα τη σημασία του να είμαι σταθερά έξω από τη ζώνη άνεσής μου. Ήθελα να μπω σε μια αστρονομική καμπύλη μάθησης και ανάπτυξης» εξηγεί.
Και σημειώνει: «Γνωρίζοντας τον Bezos όσο καλά τον ξέρω τώρα, καταλαβαίνω γιατί αυτές ήταν οι μόνες δύο ερωτήσεις του. Μετρούσε τις δυνατότητές μου κάνοντας ερωτήσεις που θα διερευνούσαν αν είχα το θάρρος και το κίνητρο να τρέξω με τον ρυθμό του και να είμαι αρκετά γενναία ώστε να κάνω άλματα συνεχώς μαζί του και να ανεβαίνω επίπεδο.
Μέχρι το τέλος της συνέντευξης, ξέραμε και οι δύο ότι θα έκανα τα πάντα για να είμαι επιτυχημένη, παρόλο που ήμουν πολύ junior υποψήφια.
Ο Bezos κατέληξε να με προσέλαβε επί τόπου. Μου έδωσε το ανοιχτό γραφείο δίπλα από το δικό του. Ήταν το πιο κοντινό του γραφείο στην εταιρεία».
