06/12/24

100Mentors: Ένας high-tech τρόπος για να βρεις τον μέντορα σου. Ο ιδρυτής της πλατφόρμας μιλά στο It’s Possible

«Στη ζωή πολλά πράγματα γίνονται τυχαία. Εμείς θέλουμε να περιορίσουμε αυτή την τυχαιότητα», λέει ο ιδρυτής του 100Mentors, Γιώργος Νικολετάκης. Τι είναι όμως το 100Mentors; Πρόκειται για μια πλατφόρμα μέσω της οποίας μπορεί κάποιος να βρει τον μέντορα του, που θα τον καθοδηγήσει στο επαγγελματικό κομμάτι ή σε αυτό των σπουδών.

Το It’s Possible συνάντησε τον Γιώργο Νικολετάκη. Στη συνέντευξη που παραχώρησε μιλά για τη δική του ιστορία επιτυχίας, η οποία όμως περιλαμβάνει πολλές δυσκολίες. Είναι χαρακτηριστικό, ότι όταν ξεκίνησε την καινοτόμο επιχείρηση του, αναγκαζόταν να μένει σε σπίτια φίλων του, έτσι ώστε να μπορέσει να «τρέξει» το project του. Παράλληλα, λέει την άποψη του για τις χρηματοδοτήσεις, ενώ απαντά και στο μεγάλο ερώτημα για το αν τελικά οι ελληνικές startups μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.

Έχετε ζήσει για αρκετά χρόνια στην Αμερική, στη συνέχεια πήγατε στο Λονδίνο και επιστρέψατε στην Ελλάδα το 2014. Πως πήρατε την απόφαση να έρθετε στην Ελλάδα και να δραστηριοποιηθείς επιχειρηματικά;

Αρχικά, ήταν μια αναγκαστική επιλογή να επιστρέψω στην Ελλάδα. Αφού είχα πάρει κάποιες υποτροφίες για να πάω στην Αμερική, και κάποιες από αυτές σε αναγκάζουν να γυρίσεις στη συνέχεια πίσω, στην χώρα καταγωγής σου. Και να μείνεις εκεί για τουλάχιστον 2 χρόνια.

Εκείνη τη στιγμή θεώρησα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για να γυρίσω πίσω. Άλλωστε δεν είχα εκπληρώσει και τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις. Άρα λοιπόν η απόφαση στην αρχή ήταν αναγκαστική, ωστόσο μέσα στο διάστημα που έκανα την στρατιωτική μου θητεία και τον ένα χρόνο που ακολούθησε, ιδρύσαμε το 100Mentors.

Η ιδέα δηλαδή δεν υπήρχε από τον καιρό που ήσασταν στο εξωτερικό;

Υπήρχε από τότε. Αλλά το opportunity cost ήταν πολύ μεγαλύτερο. Εκεί είχα κι εγώ προσωπικά πολύ καλή δουλειά, στο Σαν Φρανσίσκο και στη Νέα Υόρκη. Ήταν δύσκολο να φύγω σε εκείνη τη φάση από μια δουλειά και να κάνω κάτι που έχει τόσο μεγάλο ρίσκο. Υπό αυτή την έννοια, η «υποχρέωση» που είχα βάσει της υποτροφίας να γυρίσω στην Ελλάδα, μου επέτρεψε να δω κι άλλα πράγματα.

ο ιδρυτής του 100Mentors, Γιώργος Νικολετάκης
ο ιδρυτής του 100Mentors, Γιώργος Νικολετάκης

Επιστρέψατε λοιπόν στην Ελλάδα. Τι είναι αυτό που σας έκανε να ξεκινήσετε το 100Mentors;

Ανέκαθεν με ενδιέφερε πολύ το θέμα της Παιδείας. Αλλά και το κομμάτι της δημιουργίας ευκαιριών προς τους νέους. Βλέπαμε άλλωστε και τις δικές μας πορείες. Στην Αμερική είχα ιδρύσει μάλιστα έναν οργανισμό, το National Hellenic Student Association, που σήμερα έχει 6.000 μέλη. Το οποίο απευθύνεται σε μαθητές και φοιτητές από τα πανεπιστήμια που συμμετέχουν.

Πάντοτε αναζητούσαμε πλατφόρμες μέσω των οποίων να μπορούμε να ανταλλάξουμε ουσιαστικά γνώση.

Από εκεί και πέρα, βλέπαμε γενικότερα ότι γίνονται πολύ τυχαία τα πράγματα στη ζωή. Για παράδειγμα, σε ότι αφορά το επάγγελμα που επιλέγουμε. Διαπιστώσαμε ότι μπορεί να υπάρξει ένα project που να λύσει αυτό το πρόβλημα.

Βέβαια, για να μην είμαστε αλαζόνες, να τονίσουμε ότι δεν το λύνουμε ούτε εμείς. Αλλά μειώνουμε σε έναν μεγάλο βαθμό την τυχαιότητα. Θεωρήσαμε ότι το να μιλήσεις με ανθρώπους που ήδη βρίσκονται σε οργανισμούς, πανεπιστήμια και εταιρίες είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις για αυτά. Έτσι δημιουργήσαμε ένα ασφαλές περιβάλλον, στο οποίο μπορείς συστηματικά να το κάνεις αυτό.

Τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος, για να βρει έναν μέντορα μέσα από την πλατφόρμα σας;

Έχουμε δύο κατηγορίες. Καταρχήν, μπορεί να είναι κάποιος μεμονωμένος χρήστης. Όταν μπαίνει κάποιος στην πλατφόρμα, πατάει το «κουμπί» που γράφει «Find your mentor». Στη συνέχεια επιλέγει πεδίο ενδιαφέροντος. Μετά επιλέγει κάποια υποπεδία. Εφόσον λοιπόν περάσει αυτό και προσδιορίσουμε ποιο είναι το πεδίο που τον ενδιαφέρει, επιλέγει το αν το αν θέλει να βρει έναν μέντορα για να τον καθοδηγήσει στο κομμάτι των σπουδών ή της δουλειάς.

Τέλος μπαίνει σε ένα chatroom, στο οποίο υπάρχει μια αυτοματοποιημένη bot προσέγγιση. Εκεί του γίνονται 3 ερωτήσεις για να προσδιορίσει του λόγους που ήρθε στο 100mentors. Υπάρχει η δυνατότητα να βάλεις και το βιογραφικό σου. Όλη η διαδικασία κρατά συνολικά 1 με 2 λεπτά. Εμείς στη συνέχεια δίνουμε μια λίστα με κάποιους διαθέσιμους μέντορες, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει δηλώσει ο χρήστης.

Η δεύτερη κατηγορία χρηστών, είναι μέσω των σχολείων. Εκεί αλλάζει εντελώς η διαδικασία. Ουσιαστικά συνεργαζόμαστε με τα σχολεία και τις σχολές. Δίνουμε το software και το διαμορφώνουν οι καθηγητές. Σε αυτή την περίπτωση, οι καθηγητές καλούν μέντορες ανάλογα με το μάθημα τους ή αν είναι επαγγελματικός προσανατολισμός τότε τα παιδιά επιλέγουν ποιος τομέας τους ενδιαφέρει, έτσι ώστε να έρθουν σε επαφή με τους κατάλληλους ανθρώπους. Έτσι λοιπόν, μπορούν να έχουν κάθε εβδομάδα ηλεκτρονικές επισκέψεις, από ανθρώπους που μπορεί αν βρίσκονται στο διπλανό χωριό ή στην άλλη άκρη της γης.

how-image

Πόσους μέντορες έχετε στην πλατφόρμα αυτή τη στιγμή και με ποια κριτήρια τους επιλέγετε;

Τώρα έχουμε 2.000 μέντορες από όλον τον κόσμο. Περίπου 1.700 είναι εκτός Ελλάδας. Αρχικά επιλέγαμε ανθρώπους, ανάλογα με τη ζήτηση. Πλέον επιλογή γίνεται κυρίως με βάση τις ανάγκες των σχολείων που έχουμε επικεντρωθεί. Επίσης γίνεται ένα ηλεκτρονικό checking στα profiles του Linkedin. Στη συνέχεια κάνουμε μια 10λεπτη συνέντευξη με τον κάθε ένα υποψήφιο μέντορα. Για να δούμε τα κίνητρα του εκάστοτε ανθρώπου, ενώ επίσης κάνουμε και την πρώτη προσομοίωση ενός mentoring session.

Οι μέντορες πληρώνουν κάποια χρήματα για να μπουν στην όλη διαδικασία;

Έχουμε τριών ειδών μέντορες. Η πρώτα κατηγορία που μεγαλώνει συνέχεια είναι οι μέντορες που προέρχονται από πανεπιστήμια, σχολεία και εταιρίες που συνεργάζονται μαζί μας. Σε αυτή την περίπτωση, μετακυλύουμε σχεδόν όλο το κόστος προς τις εταιρίες και τα πανεπιστήμια. Άρα δεν πληρώνει ο μέντορας ή οι μαθητές. Επίσης να σημειώσω, ότι σε οποιοδήποτε δημόσιο ίδρυμα, δίνουμε τις υπηρεσίες μας δωρεάν . Όπως το κάνουμε, για παράδειγμα, στο πανεπιστήμιο Πειραιά ή το Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Δεύτερον έχουμε μέντορες που το κάνουν επί πληρωμή. Και τρίτον υπάρχουν μέντορες, που συνήθως είναι από τα υψηλά κλιμάκια εταιριών, που το κάνουν εθελοντικά γιατί θέλουν να δώσουν κάτι πίσω, στις κοινότητες των οποίων οι ίδιοι υπήρξαν μέλη. Έχουμε π.χ. πολλούς αποφοίτους του Χάρβαρντ και του Σάμφορντ, που δίνουν μια ώρα το μήνα ή την εβδομάδα.

Τα περισσότερα έσοδα μας προέρχονται από τα ηλεκτρονικά booths των εταιριών και των πανεπιστημίων. Οι εταιρίες έχουν το κίνητρο να μπουν στην πλατφόρμα μας, γιατί αυτός είναι ένα τρόπος έτσι ώστε να βρουν ταλαντούχους νέους εργαζομένους.

Αν έρθει δηλαδή κάποιος π.χ. από τη NASA, φαντάζομαι ότι θα ζητήσετε από την εταιρία να πληρώσει.

Ακριβώς. Μάλιστα έχουμε ανθρώπους από τη NASA και έχουν γίνει φοβερά sessions.

Επίσης να πω, ότι επειδή θέλουμε να έχουμε μια μεγάλη γκάμα από μέντορες, αυτό όλο το κάνουμε δωρεάν για διάφορους οργανισμούς ή ομάδες. Έχουμε, για παράδειγμα, ξυλουργούς, ανθρώπους που δουλεύουν στη φύση ή άτομα που ασχολούνται με τις τέχνες. Εννοείται πως αυτούς δεν θα τους καλέσουμε να πληρώσουν. Οι εταιρίες που μπορούν να το κάνουν, θα δώσουν κάποια χρήματα.

Πόσοι άνθρωποι εργάζονται αυτή τη στιγμή για το project σας και πόσοι είχατε ξεκινήσει;

Ξεκινήσαμε το project αρχικά part time. Συνολικά ήμασταν τέσσερα άτομα. Στην αρχή συγκεντρώσαμε περίπου 100 μέντορες, από φίλους και γνωστούς. Αφού στην αρχή ξεκινάς πάντα με αυτά που έχεις. Εκεί κάναμε κάποια τεστ, ενώ δημιουργήσαμε και ένα draft website. Εκείνη την περίοδο κερδίσαμε επίσης 2 βραβεία σε διαγωνισμούς και αποφασίσαμε ότι θα το προχωρήσουμε.

Τότε άρχισα να ασχολούμαι εγώ full time. Μετά μας πήρε περίπου 9 μήνες, μέχρι να μπουν και οι άλλοι full time. Έτσι άρχισε να σχηματίζεται μια πρώτη ομάδα. Τώρα είμαστε 9 άτομα full time, άλλα 3 εργάζονται part time. Στο προσεχές μέλλον σκοπεύουμε να γίνουμε ακόμα περισσότεροι.

Μπορούν κατά τη γνώμη σας, οι startups στην Ελλάδα να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας;

Το οικοσύστημα που δημιουργήθηκε κυρίως λόγω των Jeremy Funds, σε επίπεδο κεφαλαίου, επέτρεψε να δημιουργηθεί η πρώτη κρίσιμη μάζα. Και τώρα υπάρχει ένα οικοσύστημα που παράγει θέσεις εργασίας. Όχι πάρα πολλές, αλλά είναι όμως τρομερής ποιότητας.

Θεωρώ ότι όλα τα πράγματα έτσι ξεκινάνε. Το λέω γιατί στην Ελλάδα τείνουμε να ψάχνουμε τα θαύματα. Σκεφτείτε ότι αν τώρα μιλάμε για ένα 0,5%, αυτό σε δέκα χρόνια θα μπορούμε να μιλάμε για ένα 10%. Όλοι βλέπουμε μια ξεκάθαρα αυξητική τάση.

Το θέμα είναι βέβαια, ένας startuper να μπορεί να διατηρήσει την εταιρία του εδώ. Βλέπουμε παραδείγματα όπως η Workable, που τα πάνε τέλεια, ωστόσο αναγκάζονται να μεταφέρουν την marketing και sales έδρα τους στην Αμερική.

Μέσα στο συγκεκριμένο περιβάλλον, μπορεί μια ελληνική startup να είναι βιώσιμη οικονομικά;

Η σύντομη απάντηση είναι όχι. Αν θέλουμε να το αναλύσουμε περισσότερο, πρέπει να πούμε ότι δυστυχώς αν δεν είσαι μια εταιρία που υπάρχει χρόνια και βγάζει ένα μεγάλο κέρδος, δεν μπορείς να επιβιώσεις. Όσο δεν είσαι επικερδής στην Ελλάδα, μπορείς να συντηρηθείς με ένα «προσωρινό πλάνο» το οποίο όμως κάποτε πρέπει να τελειώσει. Διότι αν δεν είσαι επικερδής για μεγάλο χρονικό διάστημα, έτσι κι αλλιώς θα «βουλιάξεις».

Αν είσαι επικερδής, δεν συμφέρει να είσαι στην Ελλάδα. Για να κάτσει κάποιος, μάλλον πρέπει να το δει λίγο πατριωτικά. Αλλά το θέμα είναι να δώσεις στον άλλο ένα περιβάλλον που να μπορεί να δραστηριοποιηθεί. Και επιπλέον να προσεγγίσει ταλέντα από τις γύρο περιοχές. Δηλαδή, εμείς θα μπορούσαμε να προσελκύσουμε ταλέντα από την Τουρκία ή τη Συρία και τις χώρες σε εκείνη την περιοχή. Άρα λοιπόν οι founders θα πρέπει να βγάζουν ένα σεβαστό κέρδος, έτσι ώστε να μπορέσουν να προσλάβουν αξιόλογους εργαζόμενους. Οι οποίοι πρέπει να πληρωθούν καλά.

how-1-uni
Αν υποθέσουμε ότι ένας νέος επιχειρηματίας ξεκινάει μια startup σήμερα στην Ελλάδα, πόσο χρονικό περιθώριο κρίνετε, βάσει της εμπειρίας, ότι χρειάζεται έτσι ώστε να αρχίσει να έχει κάποιο κέρδος;

Εγώ θα έδινα 2 με 4 χρόνια. Έτσι ώστε το project να φτάσει σε ένα σημείο, που οι ιδρυτές θα το απολαμβάνουν. Και δεν εννοώ μόνο οικονομικά. Εννοώ, να φτάσουν σε ένα επίπεδο που να δουν ότι το εγχείρημα τους λειτουργεί. Όποιος όμως μπει σε μια τέτοια διαδικασία, θα πρέπει να ξέρει ότι θα περάσει κάποιο χρονικό διάστημα δύσκολο, κατά το οποίο η υπόλοιπη ζωή του θα πρέπει να πάει στην «άκρη». Χρειάζεται να είναι πολύ αποφασισμένος.

Φυσικά, αυτό σε πλήττει και οικονομικά. Γιατί ενδεχομένως θα μπορούσες να κάνεις μια άλλη δουλειά, που να πληρώνεσαι. Στην περίπτωση μου όπως είπα, είχα μια δουλειά στην Αμερική που μου έδινε έναν καλό μισθό. Τον πρώτο καιρό που έφυγα από αυτή την εργασία έμενα σε σπίτια φίλων εδώ στην Ελλάδα. Και μάλιστα εκείνη η περίοδος, κράτησε για πολύ περισσότερο από ότι είχα υπολογίσει αρχικά. Κάτι το οποίο είναι επίσης συνηθισμένο. Άλλα πλάνα κάνεις στην αρχή, αλλιώς εξελίσσονται τα πράγματα στη συνέχεια.

Το καλοκαίρι του 2015 πήρατε μια σημαντική χρηματοδότηση ύψους 200.000 ευρώ. Αν σας ρώταγε κάποιος νέος startuper για το τι πρέπει να κάνει έτσι ώστε να φτάσει στην χρηματοδότηση, τι θα του απαντούσατε;

Η δική μου συμβουλή για κάποιον που ξεκινάει τώρα, είναι να επενδύσει ο ίδιος στην εταιρία του. Με δικά του χρηματικά κεφάλαια ή με βοήθεια από οικογένεια και φίλους. Προσωπικά θαυμάζω πιο πολύ τις επιχειρήσεις που έχουν αναπτυχθεί χωρίς χρηματοδότηση.

Όσο για αυτούς που πάνε για χρηματοδότηση, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής: πας για την χρηματοδότηση όχι για να κάνεις την ιδέα σου πράξη, αλλά για να επιταχύνεις τα δεδομένα τα οποία ήδη έχεις θέσει. Δηλαδή, να πεις στον χρηματοδότη: έχω ένα πλάνο για 3 χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα θα φτάσω στο Χ επίπεδο. Θες να επενδύσεις σε εμένα έτσι ώστε αυτά τα 3 χρόνια να γίνουν 1; Εγώ όπως είπα έμενα σε φίλους, για να μπορέσω να πληρώνω άλλα 3 άτομα που ήταν τότε στο business team.

Λέτε ότι πληρώνατε τα άτομα που είχατε επιλέξει, ακόμα και όταν η επιχείρηση βρισκόταν σε πολύ αρχικό στάδιο. Άρα φαντάζομαι δεν είστε λάτρης του μοντέλου που λέει: μαζευόμαστε 3 ιδρυτές και εργαζόμαστε εθελοντικά, μετά μαζεύουμε και άλλους 10 φίλους πάλι αμισθί και πορευόμαστε έτσι για μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ακριβώς. Όποιος εργάζεται πρέπει να αμείβεται. Ακόμα και με ίσως μικρό μισθό στην αρχή. Αλλά πρέπει να δείχνεις αυτή τη διάθεση από μέρους σου. Πρέπει να δώσεις κίνητρα, μέσα στα οποία είναι και τα οικονομικά κίνητρα.

Με αυτό τον τρόπο άλλωστε, θα μπορέσεις να προσεγγίσεις και τους εργαζόμενους που θες. Είμαι κατά τις ιδέας του να ξεκινήσεις κάτι με φίλους. Μπορεί μέσα στους φίλους σου να έχεις πολύ ταλέντο. Τότε ξεκίνα. Αλλά ο κανόνας λέει ότι ο κύκλος των δικών σου ανθρώπων είναι πολύ περιορισμένος. Προσωπικά πάντα άνοιγα θέσεις για άτομα που δεν τα ήξερα από πριν και προέρχονταν από όλο τον κόσμο.

Υπάρχουν φυσικά αρκετά φωτεινά παραδείγματα, στα οποία μια ομάδα φίλων έφτιαξε μια startup και έφτασε στην επιτυχία. Όπως η Avocarrot. Σε αυτούς δούλεψε πολύ καλά. Για μένα είναι ένα dream story. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι ο κανόνας.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια σας, σχετικά με την πλατφόρμα σας;

Θέλουμε μέσα στους επόμενους 18 μήνες με 2 χρόνια, να φτάσουμε τα 1.000 σχολεία με τα οποία συνεργαζόμαστε στο εξωτερικό και μας πληρώνουν. Και συνολικά περίπου 2.000 σχολεία. Έχουμε συνεργαζόμενα σχολεία σε 15 χώρες από όλο τον κόσμο, θέλουμε επίσης να αυξήσουμε τον συγκεκριμένο αριθμό. Είμαστε geographic agnostic. Σκοπός μας είναι να μπορούμε να προωθούμε με τον ίδιο τρόπο την υπηρεσία μας παντού στον πλανήτη. Και στο μέλλον να υπάρχουν παιδιά ακόμα και στην Κίνα που να χρησιμοποιούν την πλατφόρμα μας, για να προσανατολιστούν στο κομμάτι των σπουδών και τις δουλειάς.

Γιάννης Μπελεγρίνης
Γιάννης Μπελεγρίνης
Ο Γιάννης Μπελεγρίνης είναι δημοσιογράφος και ιδρυτής του itspossible.gr. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του διαδρομή, κάνοντας την πρακτική του στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha. Σε ηλικία μόλις 19 ετών, εντάχθηκε στο δυναμικό της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» στο τμήμα του οικονομικού ρεπορτάζ. Στη συνέχεια εργάστηκε σε αρκετά ελληνικά ΜΜΕ όπως η Huffington Post Greece, ο Όμιλος του ANT1 και το Startup.gr.

TOP STORIES

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗς

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

three + 12 =