Η παλιά παροιμία λέει ότι πρέπει να ζεις χωρίς τύψεις. Είναι μία υπέροχη φράση, και μάλλον μετανιώνουμε για τα πράγματα που δεν κάνουμε πολύ περισσότερο από τα πράγματα που κάνουμε.
Αλλά πρέπει να αποφύγουμε και τα λάθη. Εδώ είναι μερικές από τις μεγαλύτερες τύψεις που έχουν οι άνθρωποι όσο προχωράνε στη ζωή. Αυτή η λίστα έχει στόχο θα σας ενθαρρύνει να μην κάνετε τα ίδια λάθη που έχουν κάνει οι άλλοι.
Νο. 1: Ξόδευαν πάρα πολύ χρόνο δουλεύοντας.
Θα το ακούσεις από πολλούς ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Μακάρι να δούλευαν λιγότερο. Το αίμα, ο ιδρώτας και τα δάκρυα που έχυσαν για τη δουλειά τους δεν άξιζε τον κόπο, ειδικά όταν σκέφτονται όλο τον χρόνο που έχασαν- ο οποίος δεν γυρίζει πίσω. «Μπορώ να αγοράσω τα πάντα, αλλά δεν μπορώ να αγοράσω χρόνο», έχει πει ο Warren Buffett.
Νο. 2: Δεν φρόντιζαν τον εαυτό τους.
Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι κοιτάζουν πίσω και εύχονται να είχαν φροντίσει καλύτερα τον εαυτό τους. Αν το είχαν πράξει, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής στα τελευταία τους χρόνια. Φυσικά, είναι δύσκολο να το σκεφτείς όταν είσαι νέος και θεωρείς τον εαυτό σου ανίκητο. Δεν σκέφτεσαι που μπορεί να σε οδηγήσει το κάπνισμα, το ποτό, το κακό φαγητό και η έλλειψη άσκησης, στα μετέπειτα χρόνια σου.
Νο. 3: Δεν απολάμβαναν περισσότερο τη στιγμή.
Αυτό εμφανίζεται συνεχώς. Θα το ακούσεις όχι μόνο από ηλικιωμένους αλλά και από νεότερους. Από στελέχη επιχειρήσεων που μου λένε ότι έχουν ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο μέσω της δουλειάς τους και… δεν έχουν δει τίποτα. Σχεδόν όλοι εύχονται να γύριζαν τον χρόνο πίσω και να απολάμβαναν τη στιγμή.
Νο. 4: Δεν ακολούθησαν τα όνειρά τους.
Πολλοί εκφράζουν τη λύπη τους που δεν ακολούθησαν τα όνειρά τους. Ίσως ήταν επειδή φοβήθηκαν ή δεν είχαν την κατάλληλη παρέα να τους παροτρύνει. Ίσως ήταν οι συνθήκες της ζωής και η ανάγκη να βρουν μια «σίγουρη δουλειά» για να στηρίξουν την οικογένειά τους. Σε κάθε περίπτωση, το να μην ακολουθείς τα πάθη και τα όνειρα είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι καταλήγουν να μετανιώνουν όταν κοιτάζουν πίσω στη ζωή τους.
Νο. 5: Δεν έβαλαν προσωπικά όρια
Συχνά πέφτουμε σε αυτή την παγίδα. Πιστεύοντας ότι το να είσαι πάντα διαθέσιμος και να ικανοποιείς τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των άλλων θα σε κάνει να φαίνεσαι συμπαθής και ευγενικός (ακόμα κι αν όντως είσαι), και συχνά παραμελείς τις δικές σου ανάγκες και τα όριά σου.
Ο καθορισμός και, στη συνέχεια, η επιβολή αυτών των ορίων δεν έχει να κάνει με το να είσαι εγωιστής – έχει να κάνει με την αυτοσυντήρηση και τον σεβασμό.
Το να μην θέτεις προσωπικά όρια μπορεί να περιλαμβάνει πάντα το να λες ναι (ακόμα κι αν δεν το θέλεις ή δεν μπορείς), να επιτρέπεις στους άλλους να υπερβούν ή να μη σέβονται τον προσωπικό σου χώρο ή να μην εκφράζεις τη δυσφορία σου όταν κάποιος είναι αναίσθητος ή ενοχλητικός απέναντί σου. Αρχίζεις να μισείς τον εαυτό σου που δεν είπες τίποτα. Το να μην θέσετε προσωπικά όρια τώρα μπορεί να φαίνεται το πιο εύκολο πράγμα που μπορείτε να κάνετε εάν θέλετε να έχετε πολλούς φίλους και να φαίνεστε ευγενικοί, αλλά είναι ένας δρόμος που οδηγεί σε απώλεια του αυτοσεβασμού και στη λύπη.
