Όλοι έχουμε όνειρα για να πετύχουμε κάτι σπουδαίο – ίσως είναι η έναρξη μιας startup, η αναρρίχηση στην εταιρική σκάλα ή απλώς να φτάσουμε στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Αλλά μερικές φορές, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε… μας σαμποτάρουν, δημιουργώντας νοητικά εμπόδια που καταπνίγουν την πρόοδό μας.
Η αλήθεια είναι ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούμε μπορεί είτε να μας ωθήσει προς την επιτυχία είτε να μας κρατήσει πίσω.
Τώρα λοιπόν θα δούμε 5 πράγματα που αποφεύγουν να πουν οι επιτυχημένοι άνθρωποι — και γιατί να πρέπει να τα αποφεύγεις επίσης.
«Θα προσπαθήσω»
Η λέξη «προσπαθώ» μπορεί να φαίνεται αβλαβής με την πρώτη ματιά. Χρησιμοποιείται συχνά όταν διστάζουμε να δεσμευτούμε πλήρως σε κάτι, όπως στο «Θα προσπαθήσω να ολοκληρώσω το project μέχρι την Παρασκευή» ή «Θα προσπαθήσω να τα καταφέρω να έρθω στο πάρτι σου».
Αλλά ας σκάψουμε λίγο βαθύτερα σε αυτό που πραγματικά λέμε. Όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη «προσπαθώ», ουσιαστικά δίνουμε στους εαυτούς μας ένα δεδομένο… που μας απαλλάσσει από την ευθύνη να ολοκληρώσουμε πραγματικά την δουλειά.
ΟΚ, υπάρχουν καταστάσεις όπου το «προσπαθώ» είναι κατάλληλο. Εάν, για παράδειγμα, μαθαίνετε μια νέα δεξιότητα, είναι λογικό να πείτε: «Θα προσπαθήσω να τα καταφέρω». Εδώ, η λέξη υποδηλώνει γνήσια προσπάθεια μπροστά στην αβεβαιότητα, και αυτό είναι καλό.
Αλλά αν αρχίσετε να το χρησιμοποιείτε χαλαρά, φυτεύει έναν σπόρο αμφιβολίας, όχι μόνο στο δικό σας μυαλό αλλά και στο μυαλό των άλλων που βασίζονται σε εσάς. Εάν «προσπαθήσετε» να τηρήσετε μια προθεσμία, λέτε ουσιαστικά ότι μπορεί να μην την τηρήσετε. Και στον κόσμο των επιχειρήσεων ή σε οποιοδήποτε πεδίο όπου η επιτυχία είναι ο στόχος, δεν θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα…
«Αλλά»
Μπορείς να πετάξεις στα σκουπίδια ο,τι έχεις πει, αν αμέσως μετά βάλεις ένα «αλλά». Όπως, «Μου άρεσε πολύ η παρουσίασή σας, αλλά νομίζω ότι θα μπορούσατε να βελτιώσετε τις διαφάνειες».
Έχει αυτή τη δύναμη να ακυρώνει κάθε θετικό που υπάρχει πριν από αυτό. Μερικές φορές, το χρειάζεστε για να δείξετε αντίθεση ή για να εισαγάγετε μια διαφορετική οπτική.
Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά εκείνες που απαιτούν μια αίσθηση συνεργασίας ή υποστήριξης, το «αλλά» μπορεί να είναι αντιπαραγωγικό.
Οι επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν μια απλή αλλαγή. Αντί για «αλλά», χρησιμοποιήστε «και». Δύο αλήθειες μπορούν να υπάρχουν ταυτόχρονα, χωρίς να χρειάζεται να παρακάμψουμε τη μία με την άλλη.
«Ίσως»
Η λέξη «ίσως» μπορεί να δείξει αναποφασιστικότητα και αναβλητικότητα. Όταν λέτε «ίσως», ούτε δεσμεύεστε ούτε αρνείστε, ίσως από φόβο ή από απροθυμία.
Αλλά ουσιαστικά δημιουργείτε ένα είδος συναισθηματικού κενού που καθιστά δύσκολο να προχωρήσετε.
Επιπλέον, το «ίσως» προκαλεί αναβλητικότητα. Δεν είστε σίγουροι αν μπορείτε να φτάσετε σε μια εκδήλωση δικτύωσης, οπότε λέτε “ίσως” νομίζοντας ότι θα αποφασίσετε αργότερα.
Αλλά το «αργότερα» δεν έρχεται ποτέ, και έτσι αυτό το «ίσως» μένει στον αέρα μέχρι το άλλο άτομο να υποθέσει ότι εννοούσατε «όχι».
Γιατί λοιπόν να μην πείτε «όχι» αμέσως; Θα εμφανιστείτε ως κάποιος αξιόπιστος και που δεν παρασύρει τους ανθρώπους- και το άλλο άτομο θα ξέρει θα ξέρει τα δεδομένα για να πράξει ανάλογα.
Ή, πείτε ναι. Το θέμα εδώ είναι να πάρετε την απόφασή σας, αντί να αφήσετε τους ανθρώπους… στον αέρα.
Εάν πραγματικά δεν ξέρετε αν μπορείτε ή όχι να δεσμευτείτε σε κάτι, το “ίσως” δεν είναι πάλι η καλύτερη απάντηση. Αντίθετα, πείτε ποιες πληροφορίες πρέπει να λάβετε υπόψη πριν μπορέσετε να δώσετε την τελική σας απάντηση- και μέχρι πότε θα τις έχετε.
«Εύχομαι»
Η λέξη είναι γεμάτη λαχτάρα και ελπίδα, αλλά είναι και λίγο παγίδα. Ουσιαστικά τοποθετείτε τις επιθυμίες σας σε ένα μέλλον που μπορεί να συμβεί ή όχι, αντί να αναλάβετε δράση στο παρόν.
Οι πετυχημένοι άνθρωποι τείνουν να αντικαθιστούν το «εύχομαι» με λέξεις όπως «θα» ή «σχεδιάζω». Αντί να πουν, «Εύχομαι να μπορούσα να πάρω αυτήν την προαγωγή», μπορεί να πουν, «Θα εργαστώ σκληρά για να κερδίσω αυτήν την προαγωγή».
Οταν πρόκειται για προσωπικούς στόχους και φιλοδοξίες, η «ευχή» σας κρατά πίσω. Υπονοεί μια παθητικότητα, σαν να περιμένεις τις εξωτερικές συνθήκες να ευθυγραμμιστούν υπέρ σου.
Αλλά το θέμα με την επιτυχία είναι ότι σπάνια συμβαίνει αυτό. Χτίζεται μέρα με τη μέρα μέσα από σκόπιμες ενέργειες και επιλογές.
«Δεν μπορώ»
Το «δεν μπορώ» — μια μικρή φράση με μεγάλο αντίκτυπο.
«Δεν μπορώ να ξεκινήσω τη δική μου επιχείρηση. Είναι πολύ μεγάλο ρίσκο» ή «Δεν μπορώ να ζητήσω αύξηση. Κι αν πουν όχι;».
Το «δεν μπορώ» είναι απλώς μια εύκολη διέξοδος, ένα δίχτυ ασφαλείας που σε εμπόδισε ακόμη και να προσπαθήσεις να πετύχεις αυτό που θες.
Υπάρχουν φορές που το να λέμε «δεν μπορώ» είναι απολύτως λογικό. Για παράδειγμα, αν ένας φίλος σας ζητήσει να τον βοηθήσετε σε κάτι το ίδιο Σαββατοκύριακο που έχετε προγραμματίσει να ασχοληθείτε με ένα μεγάλο έργο, είναι απολύτως εντάξει να πείτε: «Δεν μπορώ, έχω ήδη κανονίσει κάτι άλλο».
Εδώ, το «δεν μπορώ» λειτουργεί ως εργαλείο καθορισμού ορίων που σας βοηθά να παραμείνετε συγκεντρωμένοι στις προτεραιότητές σας.
Αλλά όταν πρόκειται για τους δικούς σας στόχους, τις προκλήσεις και τα εμπόδια που αναπόφευκτα εμφανίζονται, η λέξη «δεν μπορώ» είναι ένας αυτο-επιβαλλόμενος περιορισμός: Εχετε ήδη χάσει διανοητικά πριν καν αρχίσει η πραγματική δουλειά.
Αντί για το «Δεν μπορώ να ξεκινήσω επιχείρηση», δοκιμάστε «Το βρίσκω δύσκολο να ξεκινήσω επιχείρηση, οπότε θα μάθω πολλά κατά την διαδικασία». Αυτή η λεπτή αλλαγή μετατρέπει το εμπόδιο σε μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπιστεί, όχι ένα αδιάβατο εμπόδιο.
