Όλοι μπορούμε να είμαστε επικριτικοί με τους άλλους. Η κριτική είναι μερικές φορές μια ακούσια αντίδραση σε κάτι που μας ενοχλεί.
Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να είσαι λίγο αυστηρός για πράξεις με τις οποίες μπορεί να διαφωνείς και να είσαι τόσο επικριτικός απέναντι στους άλλους ανθρώπους που αρχίζεις να αποτυγχάνεις να βλέπεις τη χαρά, το φως και το χιούμορ στην καθημερινότητα.
Οι άνθρωποι είναι πολύ διαφορετικοί και, αναπόφευκτα, μερικές φορές θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε ή ίσως να σκεφτούμε γιατί νιώθουμε τέτοια αρνητικότητα για μια κατάσταση που (συνήθως) έχει πολύ μικρή σχέση με εμάς.
Ας δούμε μερικές από τις μυστικές αλήθειες που κρύβονται πίσω από τα άτομα που κάνουν συνεχώς κριτική στους άλλους, όπως τις παραθέτει το αμερικανικό learning-mind.com.
1. Είναι σε άμυνα
Οι υπερβολικά επικριτικοί άνθρωποι έχουν συνήθως ένα ευαίσθητο, εύθραυστο ”εγώ” και ξεσπούν από φόβο για οτιδήποτε δεν μπορούν να καταλάβουν ή να σχετιστούν, και ίσως σπάσει τις άμυνές τους.
Τις περισσότερες φορές, η κριτική δεν είναι καν διαφωνία. Δεν είναι επειδή κάποιος αισθάνεται θυμωμένος, αναστατωμένος ή προδομένος. Είναι επειδή το αποτέλεσμα της λήψης αποφάσεων κάποιου άλλου με κάποιους τρόπους βλάπτει, απειλεί ή καταστρέφει την αυτοεκτίμηση του επικριτικού ατόμου.
2. Οι επικριτικοί άνθρωποι νιώθουν ανάξιοι αγάπης
Είναι εξίσου δύσκολο να νιώθεις ενσυναίσθηση με ένα άτομο που επικρίνει συνεχώς τους άλλους. Ωστόσο, εάν έχετε αποστασιοποίηση, υπομονή και δέσμευση να γίνετε μέρος της ζωής αυτού του ατόμου, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσετε ότι η κριτική είναι μερικές φορές μια μέθοδος επιβίωσης.
Οι περισσότεροι επικριτικοί άνθρωποι θέλουν συμπόνια και αγάπη, αλλά συνδέουν οποιαδήποτε δυσκολία ως πρόκληση που μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνο με μια σύντομη, απότομη, αποφασιστική απάντηση.
Πολλοί επικριτικοί άνθρωποι προσπαθούν να ελέγξουν την ευαλωτότητά τους δημιουργώντας ένα αδιαπέραστο φράγμα. Είναι επίσης πολύ συνηθισμένο να αναπαράγουμε συμπεριφορές με τις οποίες έχουμε μεγαλώσει, είτε πρόκειται για θετικά είτε αρνητικά παραδείγματα.
Χρειάζεται θάρρος, πάθος και γνήσια συναισθηματική δύναμη για να ξεπεράσεις έναν τέτοιο κύκλο. Αν νοιάζεστε για κάποιον που είναι συνεχώς επικριτικός με τους άλλους και ξέρει ότι πρέπει να επιλύσει ορισμένα ζητήματα για να επιλύσει αυτήν την δύσκολη συμπεριφορά, μπορεί να κάνετε μια θετική διαφορά βοηθώντας τον.
3. Τις περισσότερες φορές, η ρίζα είναι η ζήλια
Μια άλλη αλήθεια που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν την εκφράζουμε συχνά. Οι υπερβολικά επικριτικοί άνθρωποι συνήθως δεν αισθάνονται πραγματικά πληγωμένοι από κανέναν. Εκτρέπουν την αρνητικότητα από τον εαυτό τους ή αντανακλούν τα δικά τους συναισθήματα ως ψυχολογικό αμυντικό μηχανισμό.
Η ζήλια εδώ παίζει τον ρόλο της. Το βλέπουμε έντονα στην εποχή των social media. Θα ανεβάσει κάποιος/α μια εντυπωσιακή φωτογραφία, και επειδή δεν μπορούμε να τον ανταγωνιστούμε… θα του κάνουμε κριτική.
Αυτό ακριβώς είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του φόβου σύγκρισης που ενσταλάζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε τόσους πολλούς νέους ανθρώπους και πώς ένα ανασφαλές άτομο επιστρέφει στην κριτική για να προστατεύσει τον εαυτό του από το να αναγνωρίσει ότι απλώς ζηλεύει.
4. Τους λείπει η συναισθηματική ωριμότητα
Οι επικριτικοί άνθρωποι μπορεί μερικές φορές να είναι αφελείς ή ίσως μη ρεαλιστές για τoν εαυτό τους. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια αποσύνδεση από την πραγματικότητα, σε μια διογκωμένη αίσθηση αυτοεκτίμησης ή ίσως στην παραπλάνηση στον σκοτεινό κόσμο του ναρκισσισμού.
Όποιος κι αν είναι ο υποκείμενος λόγος, οι ”αυταπάτες υπεροχής” σημαίνουν ότι τα επικριτικά άτομα δεν μπορούν να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται τα σχόλιά τους και συχνά δεν έχουν τη συναισθηματική ωριμότητα για να λάβουν μια αντικειμενική άποψη της κατάστασης για να αναλύσουν τον αντίκτυπο των συμπεριφορών τους.
Αν προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις ευθαίως ένα υπερβολικά επικριτικό άτομο, μπορεί ακόμη και να σου πει ότι απλώς προσπαθεί να βοηθήσει!
