Έχεις κάτσει μπροστά από το laptop σου, έχεις φορέσει ακουστικά, έχεις κλείσει τα φώτα, και φυσικά έχεις προμηθευτεί τα απαραίτητα σνακ. Είσαι έτοιμος να δεις πολλά επεισόδια κάποια σειράς στο Netflix. Σερί. Και κάπως έτσι θα περάσει ακόμα ένα βράδυ.
Τώρα ξέχνα το παραπάνω concept. Δεν θα μιλήσουμε για αυτό. Ήρθε η ώρα να βγεις έξω. Μόνος. Ναι, καλά διάβασες. Το ότι «δεν έχεις βρει την κατάλληλη παρέα», και άλλες δικαιολογίες σαν αυτή, θα μείνουν τώρα στην άκρη.
Μπορεί να σου φαίνεται σαν κάτι δύσκολο, αμήχανο και να θεωρείς ότι θα σε βγάλει έξω από τη «ζώνη άνεσης» σου. Τα στοιχεία αυτά ίσως –για κάποιους- να ισχύουν. Αλλά ένα είναι σίγουρο: Το να βγεις έξω μόνος, μπορεί να μετατραπεί σε μια ιδιαίτερη εμπειρία. Και μπορείς να το κάνεις στην Αθήνα.
«Όταν πάμε μόνοι μας σε έναν χώρο, νομίζουμε ότι όλοι μας κοιτανε περίεργα. Δεν σε κοιτάει κανείς. Ίσα- ίσα, μπορεί να σε θεωρήσουν και ωραίο τύπο», λέει η δημιουργός του Wine Gini, Γεωργία Παναγοπούλου.
Το It’s Possible την συνάντησε για μια απρόσμενη συνέντευξη. Το θέμα μάλλον ήδη το έχεις καταλάβει.
Αλλά πως ανακάλυψε η ίδια αυτόν τον τρόπο εξόδου; «Ξεκίνησα να ταξιδεύω σε διαφορετικά μέρη, από τότε που ήμουν ακόμα φοιτήτρια. Και επειδή όλοι έχουμε μεγαλώσει με αμερικάνικες ταινίες και σειρές, τι βλέπουμε συνήθως σε αυτές; Μια Νεουορκέζα να βγαίνει μόνη στην πόλη. Και πάντα λέμε ‘wow συμβαίνει αυτό;’. Εγώ λοιπόν ταξιδεύοντας και δουλεύοντας σε μέρη μακριά από τη βάση μου, έπρεπε με κάποιον τρόπο να κοινωνικοποιηθώ. Έτσι άρχισα να βγαίνω από το σπίτι, ακόμα και μόνη. Να γεμίζω δημιουργικά τον χρόνο μου και όχι να κάθομαι κλεισμένη μέσα στο σπίτι», εξηγεί.
Όπως λέει, όταν πας μόνος/η σε ένα μαγαζί, θα σε πλησιάσουν πιο εύκολα ακόμα και τα άτομα που δουλεύουν ως προσωπικό. Και αυτό πιθανότατα θα σε κάνει να επιστρέψεις εκεί ξανά και ξανά. Κάνοντας στέκι σου το σημείο. «Έχει τύχει να δουλέψω, ανάμεσα σε άλλα, στο πεδίο της Φιλοξενίας. Και όταν κάποιος πελάτης ερχόταν μόνος, μου δημιουργούνταν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη να τον προσεγγίσω και να τον κάνω να νιώσει άνετα», σημειώνει η Γεωργία Παναγοπούλου. Κάτι αντίστοιχο γίνεται, για παράδειγμα, και στα café ή στα μπαρ.
Αλλά τελικά είναι εύκολο να ξεκινήσεις; Να κάνεις, δηλαδή, την αρχή και να βγεις μόνος στην πόλη; «Στην αρχή, δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα. Νομίζω όμως ότι για την γενιά μας, τους λεγόμενους Millennials, είναι λίγο πιο απλά τα πράγματα. Είμαστε ανοιχτοί, έχουμε ταξιδέψει περισσότερο από παλαιότερες γενιές, αρκετοί έχουμε σπουδάσει στο εξωτερικό. Άρα σε κάποια φάση της ζωής μας είχαμε την ανάγκη να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους. Το σημαντικότερο είναι να κάνεις το πρώτο βήμα».
Για αρχή μπορείς να πας σε μια καφετέρια που να είναι κοντά στα γούστα σου. Έτσι ώστε να νιώσεις άνετα. Και φυσικά μπορείς να πάρεις μαζί κάποια «εργαλεία», όπως το laptop ή ένα βιβλίο, που θα σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις την αρχική αμηχανία. Μπορείς να πάρεις μαζί ακόμα και τον σκύλο σου, αν το επιτρέπει ο χώρος. Κάπως έτσι είναι το «starter pack», για κάποιον που θέλει να ξεκινήσει να βγαίνει μόνος στην πόλη.
Και φυσικά οι δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις μόνος είναι περισσότερες από ότι ίσως νομίζεις.
«Βάλε την φόρμα σου και πήγαινε μια βόλτα στον Εθνικό Κήπο. Μπορείς να πας θέατρο ή σινεμά, στα οποία είναι λίγο πιο εύκολο να πας μόνος. Πήγαινε σε μια έκθεση ή μια γευσιγνωσία κρασιού. Πήγαινε σε ένα event σε κάποιον από τους πολυχώρους της Αθήνας ή σε μια συναυλία» λέει η Γεωργία Παναγοπούλου.
Είναι χώροι στους οποίους μαζεύεται πολύς κόσμος, αλλά ταυτόχρονα μπορείς να είσαι μόνος και να μην σε ενοχλεί.
Το να ξεκινήσεις ένα χόμπι, μπορεί επίσης να βοηθήσει. Αρκεί το χόμπι αυτό να σε βγάζει έξω από το σπίτι. Υπάρχουν μάλιστα πολλές ομάδες που δημιουργούνται με αφορμή ένα κοινό χόμπι. Θα συναντήσεις ανθρώπους που έχουν κάποιο κοινό ενδιαφέρον με εσένα. Μάλιστα, οι περισσότεροι πάνε μόνοι σε τέτοιες ομάδες. Ναι, ακριβώς όπως κι εσύ.
Στην όλη συζήτηση μπαίνει και η τεχνολογία. Όπως εξηγεί η δημιουργός του Wine Gini, υπάρχουν πλατφόρμες οι οποίες μπορούν να σε βοηθήσουν να γνωρίσεις νέους ανθρώπους, που μένουν στην ίδια γεωγραφική περιοχή με εσένα, και έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα. Το MeetUp είναι μια χαρακτηριστική πλατφόρμα. Σε βοηθά να κάνεις αυτή τη «σύνδεση». Μια ακόμα πλατφόρμα είναι το Expat.com. Αλλά και το app Rent-a-Friend.
Μπορεί να θες να κάνεις μια δραστηριότητα και να μην έχεις κάποιον φίλο που να θέλει να σε ακολουθήσει. Εύκολα λοιπόν μπορείς να βρεις κάποιον άλλο, που θα έχει τα ίδια ενδιαφέροντα με εσένα.
Τι είναι το θεωρητικά πιο δύσκολο να κάνεις μόνος, βγαίνοντας έξω; Ίσως το να πας για φαγητό ή για ποτό το βράδυ. «Θα πρότεινα, αν αποφασίσεις να πας για φαγητό, να πας σε ένα μαγαζί που μπορεί να σου παρέχει μια συνολική ξεχωριστή εμπειρία. Μην πας σε κάτι ‘συνηθισμένο’. Πάρε τον εαυτό σου και πήγαινε κάπου καλά», τονίζει η Γεωργία Παναγοπούλου. Αν θες να βγεις για ποτό μόνος, για αρχή ίσως είναι πιο εύκολο να επιλέξεις κάποιο λίγο πιο μικρό μαγαζί. Επίσης μπορείς να τσεκάρεις που υπάρχουν θεματικές βραδιές που να είναι κοντά στα γούστα σου. Σκέψου και κάτι ακόμα: Το ποτό θα σε βοηθήσει να χαλαρώσεις και να είσαι πιο άνετος. Να και κάτι θετικό στο «δύσκολο σενάριο».
Η συζήτηση στην συνέχεια πάει και στο… γεωγραφικό κομμάτι. Που μπορείς να βγεις μόνος στην Αθήνα; «Επειδή εγώ είμαι παιδί του κέντρου, θα πω μερικές περιοχές στις οποίες μπορείς να συνδυάσεις και την βόλτα, αλλά και την εμπειρία του φαγητού ή της βραδινής εξόδου. Τέτοιες περιοχές είναι η Πλάκα, το Παγκράτι, τα Πετράλωνα, το Μεταξουργείο ή το Κουκάκι. Είναι γειτονίες. Δεν προτείνω να πας π.χ. στο Γκάζι» υπογραμμίζει η Γεωργία Παναγοπούλου. Ενώ την ίδια στιγμή, πρόκειται για περιοχές που είναι εύκολα προσβάσιμες, και στις οποίες μπορείς να βγεις είτε καθημερινές είτε Σαββατοκύριακα.
Και για το τέλος κάτι που ίσως σε κάνει να νιώσεις καλύτερα: Σε άλλες χώρες, οι άνθρωποι βγαίνουν μόνοι; «Είναι πολύ διαδεδομένο να βγαίνεις μόνος. Σε αρκετές μεγάλες πόλεις του εξωτερικού οι άνθρωποι ζούνε σε έντονους ρυθμούς. Οπότε είναι και πρακτικά δύσκολο να συγχρονιστείς με άλλους για να κάνετε εξόδους. Σε πολλές από τις χώρες που έχω ταξιδέψει, έβλεπα ανθρώπους να έχουν βγει έξω μόνοι, ακόμα και σε κάποια pab μετά την δουλειά. Είναι ένα σκηνικό που το έβλεπα έντονα π.χ. στην Αγγλία, την Νέα Υόρκη ή την Νέα Ζηλανδία».
