Οι περισσότεροι από εμάς μάλλον… δεν πάμε με όρεξη στην δουλειά τις Δευτέρες. Η Marisa Jo Mayes, συνιδρύτρια της startup Spacetime Monotasking, έγινε πρόσφατα viral επειδή επινόησε το «Bare Minimum Mondays», μια φιλοσοφία που θέτει ως προτεραιότητα το να δουλεύουμε λιγότερο τις Δευτέρες.
Όταν ξεκίνησε για πρώτη φορά να δουλεύει ως αυτοαπασχολούμενη, αμέσως μετά την αποχώρησή της από την Αμερική, η Marisa Jo Mayes έπιασε τον εαυτό της να νιώθει καταβεβλημένη κι εξουθενωμένη σε βαθμό που δυσκολευόταν να λειτουργήσει.
«Τα βράδια της Κυριακής, αισθανόμουν σαν να είχα μια μπάλα άγχους στο στομάχι μου (τα “Sunday Scaries”) όταν σκεφτόμουν όλα τα πράγματα που έπρεπε να κάνω τη Δευτέρα», λέει.
«Και τη Δευτέρα ξυπνούσα νιώθοντας ήδη καταβεβλημένη και αγχωμένη. Αυτό το συναίσθημα επιδεινωνόταν καθώς η εβδομάδα συνεχιζόταν. Προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου να “διαπρέψει” για να ξεφύγω από το burnout, αλλά φυσικά αυτό δεν λειτουργούσε».
Μια Δευτέρα του περασμένου Μαρτίου, λέει πως είχε βαρεθεί τόσο πολύ τον «στιγμιαίο πανικό» που έδωσε στον εαυτό της την άδεια να κάνει απλώς το μίνιμουμ στη δουλειά της εκείνη την ημέρα.
«Αυτό με οδήγησε να έχω μια από τις λιγότερο αγχωτικές (αλλά και παραγωγικές) Δευτέρες που είχα περάσει εδώ και καιρό, οπότε ήθελα να διερευνήσω το γιατί», σημειώνει. «Ήταν εξαιρετικά απελευθερωτικό, επειδή η κουλτούρα της βιασύνης/τοξικής παραγωγικότητας με είχε κάνει να πιστεύω ότι η αξία μου είναι άμεσα συνδεδεμένη με την παραγωγικότητά μου».
@itsmarisajo THE TRUTH behind my #BareMinimumMonday practice 👀 #productivitytips #selfemployedlife #selfemployment
Η Marisa Jo Mayes πιστεύει ότι η ανακούφιση από αυτή την πίεση και η επιλογή να αφήσει τον εαυτό της λίγο χαλαρό ήταν μια αλλαγή νοοτροπίας που αποδείχθηκε εντέλει αναγκαία στην αρχή της εβδομάδας, αφού της επέτρεψε να είναι και πάλι παραγωγική. «Από τότε το κάνω», είπε.
Oταν έρχεται η Δευτέρα, οι πρώτες δύο ώρες της ημέρας της Marisa Jo Mayes είναι χωρίς τηλέφωνο και λάπτοπ, πριν μπει σε αυτό που αποκαλεί «εργασιακό άβαταρ».
«Αυτό μου δίνει χρόνο να δώσω προτεραιότητα στην ψυχική μου υγεία πριν αρχίσω να ανησυχώ για το τι χρειάζονται οι άλλοι από μένα, και ως αποτέλεσμα νιώθω πολύ καλύτερα», λέει. Αντ’ αυτού, μπορεί να κάνει δουλειές που δεν πρόλαβε το Σαββατοκύριακο, να δουλέψει πάνω σε ένα δημιουργικό πρότζεκτ, να ξεκουραστεί λίγο ακόμη ή να γυμναστεί.
Το «εργασιακό» κομμάτι της ημέρας της περιλαμβάνει τρείς με τέσσερις ώρες βασικών εργασιών. «Βεβαιώνομαι ότι οι εργασίες που αναθέτω στον εαυτό μου είναι επείγουσες, σημαντικές ή και τα δύο, και όλα τα άλλα περιμένουν μέχρι την Τρίτη, εκτός αν αισθάνομαι καλά να συνεχίσω να εργάζομαι τη Δευτέρα», εξηγεί. Για τη Mayes, «επείγουσα» εργασία χαρακτηρίζεται εκείνη που έχει άμεσες συνέπειες αν δεν ολοκληρωθεί.
Φυσικά, η διαφοροποίηση μεταξύ του τι είναι προτεραιότητα και τι όχι μπορεί να μετατραπεί άνετα σε παγίδα.
«Το δύσκολο κομμάτι για πολλούς είναι να το καθορίσουν πραγματικά οι ίδιοι – συχνά μας κάνουν να πιστεύουμε ότι όλα είναι απολύτως επείγοντα, ενώ πολλές εργασίες μπορούν στην πραγματικότητα να περιμένουν μια ή δύο ημέρες», σημειώνει.
«Προφανώς, αυτό εξαρτάται από το επάγγελμα και τον κλάδο, αλλά η ιδέα είναι να είστε αληθινοί με τον εαυτό σας και να δείτε πού μπορεί να βάζετε υπερβολικά έντονη πλην περιττή βιασύνη – ίσως καταφέρνετε να χειριστείτε τις συνεχείς δόσεις άγχους βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν είναι καλό για το νευρικό σύστημα να αισθάνεστε συνεχώς ότι υπάρχει κάποια επείγουσα ανάγκη», προσθέτει.
