Το άγχος, η δυσφορία και η αλλαγή είναι όλα κομμάτια της ζωής, αλλά δεν είναι εχθροί. Ο Νο1 σιωπηλός σαμποτέρ της επιτυχίας είναι το πώς αντιδρούμε σε αυτά.
«Ως ψυχολόγος του Χάρβαρντ, έχω παρατηρήσει αυτή την δυσκολία από πρώτο χέρι. Επινόησα μια ιδέα για αυτό, την «ψυχολογική αποφυγή», βασισμένη στην 20ετή ερευνητική και κλινική μου εργασία.
Η ψυχολογική αποφυγή είναι οποιαδήποτε απάντηση σε μια αντιληπτή απειλή, και φέρνει άμεση συναισθηματική ανακούφιση, αλλά φέρνει επίσης μακροπρόθεσμες συνέπειες» εξηγεί στο CNBC η Dr. Luana Marques.
Για να ζήσουμε μια ικανοποιητική ζωή, πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις και τους φόβους μας κατά μέτωπο. Ακολουθούν τρία κοινά σημάδια ψυχολογικής αποφυγής και πώς να τα χειριστείτε, όπως τα παραθέτει η ψυχολόγοςς:
1. Υποχώρηση
Εάν έχετε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με ένα λιοντάρι, το πρώτο σας ένστικτο μπορεί να είναι να τρέξετε. Αλλά στην καθημερινή μας ζωή, η υποχώρηση είναι λίγο διαφορετική.
Μπορεί να επιχειρήσετε να ξεφύγετε από το άγχος πίνοντας ένα ποτήρι κρασί, να κάνετε τον άρρωστο όταν αναμένεται ένα μεγάλο έργο ή παρουσίαση. ‘Η να χάσετε μια ευκαιρία εργασίας που περιλαμβάνει δημόσια ομιλία.
Τι να κάνετε αντ’ αυτού: Πολλές φορές εκλογικεύουμε την υποχωρητική μας συμπεριφορά. Λέμε: “Δεν φοβάμαι τα ύψη, απλά δεν μου αρέσουν τα τρενάκια του λούνα παρκ” ή “Κανείς δεν θα προσέξει αν παρευρεθώ”.
Για να αλλάξετε τη σκέψη σας, προσδιορίστε μια σκέψη ή φόβο και, στη συνέχεια, αναρωτηθείτε: “Τι δεδομένα έχω για να το υποστηρίξω;” ή, “Τι θα έλεγε ο καλύτερος φίλος μου σε αυτήν την κατάσταση;”. Τα εμπειρικά στοιχεία που βρίσκετε μπορούν να σας βοηθήσουν να βγείτε από αυτήν την επιβλαβή νοοτροπία.
2. Αντιδρώντας υπερβολικά
Αυτό θα μπορούσε να είναι η αποστολή ενός πλήθους μηνυμάτων για να πείτε… την τελευταία λέξη, να λάβετε μια δέκατη γνώμη μέχρι να πάρετε μια που να ευθυγραμμίζεται με την άποψή σας ή να φωνάξετε για να επιβάλετε την άποψή σας.
Τι να κάνετε αντ’ αυτού: Το πρώτο βήμα είναι να κάνετε παύση και μετά να προσεγγίσετε την ενόχλησή σας αντί να προσπαθήσετε να την εξαλείψετε.
«Εάν λάβετε μια ανησυχητική διάγνωση από τον γιατρό σας, για παράδειγμα, και έχετε τη συνήθεια να αφιερώνετε ώρες αναζητώντας εναλλακτικές εξηγήσεις στο διαδίκτυο, δοκιμάστε να περάσετε ένα ή δύο λεπτά καθισμένοι με τη δυσφορία σας. Πάρτε μερικές βαθιές αναπνοές και προσπαθήστε να προσδιορίσετε τις αισθήσεις στο σώμα σας. Το πρόβλημα μπορεί να εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά θα έχετε πιο ξεκάθαρο κεφάλι για να το αντιμετωπίσετε» εξηγεί.
3. Παραμονή σε μία τοξική κατάσταση
Είναι η τάση να παραμένετε σε άβολες καταστάσεις, όπως μια ανθυγιεινή σχέση ή μια δουλειά που σας εξαντλεί ψυχικά και σωματικά. Λέμε στον εαυτό μας ότι η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι «τόσο κακή» ή ότι «όλα θα πάνε καλά». Στην πραγματικότητα αποφεύγουμε την αβεβαιότητα της αλλαγής.
Τι να κάνετε αντ’ αυτού: Προσδιορίστε τι είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς και κάντε ένα μικρό βήμα κάθε μέρα για να κινηθείτε προς αυτή την κατεύθυνση.
Εάν εκτιμάτε την οικογένεια, προγραμματίστε χρόνο για να συνδεθείτε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα κάθε μέρα. Εάν έχετε ένα δημιουργικό όνειρο, χαράξτε ένα μικρό κομμάτι από το πρόγραμμά σας για να το αφιερώσετε εκεί.
Ακόμη και πέντε λεπτά πριν ξεκινήσετε τη δουλειά μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να αποτελέσουν καταλύτη για μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και επιτυχία.
