Είναι αλήθεια: Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουμε να μιλάμε. Μιλάμε περισσότερο παρά ακούμε, σε μια συζήτηση.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρώτον, όλα τα ανθρώπινα όντα έχουν την «δίψα» να ακουστούν. Δεύτερον, γιατί η διαδικασία του να μιλάμε για τον εαυτό μας, απελευθερώνει ντοπαμίνη, την ορμόνη της ευχαρίστησης. Ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι συνεχίζουν να φλυαρούν είναι επειδή εθίζονται σε αυτή την ευχαρίστηση.
Αλλά μάντεψε: Αν μιλάς υπερβολικά πολύ, είναι πιθανό να καταλήξεις να γίνεις βαρετός στο άτομο ή τα άτομα που έχεις απέναντι σου, σε μια συζήτηση. Και σταδιακά η προσοχή τους θα στραφεί αλλού. Με απλά λόγια, αν μιλάς πολύ, μπορεί ο άλλος… να μην σε ακούει από ένα σημείο και μετά.
Τι μπορείς να κάνεις; Υπάρχει ο «κανόνας των φαναριών», όπως σημειώνει σε άρθρο του το Harvard Business Review. Είναι απλό: Στα πρώτα 20 δευτερόλεπτα της ομιλίας σας, η φωτεινή ένδειξη είναι πράσινη: Ο ακροατής σας συμπαθεί, αρκεί η δήλωσή σας να είναι σχετική με τη συνομιλία.
Όμως -εκτός κι αν είστε εξαιρετικά… ταλαντούχος λογοτέχνης- οι άνθρωποι που μιλούν για περισσότερο από περίπου μισό λεπτό τη φορά γίνονται βαρετοί και συχνά εκλαμβάνονται ως πολύ φλύαροι.
Έτσι, το φως γίνεται πορτοκαλί για τα επόμενα 20 δευτερόλεπτα— τώρα αυξάνεται ο κίνδυνος το άλλο άτομο να αρχίσει να χάνει το ενδιαφέρον του ή να πιστεύει ότι είστε κουραστικοί. Στα 40 δευτερόλεπτα, το φως σας γίνεται κόκκινο. Ναι, μπορεί στιγμιαία να θέλετε να περάσετε αυτό το κόκκινο φανάρι και να συνεχίσετε να μιλάτε, αλλά τις περισσότερες φορές, καλύτερα να σταματήσετε- διαφορετικά κινδυνεύετε.
Το να μη μιλάς υπερβολικά, είναι μια καλή αρχή. Είναι επίσης σημαντικό να προσδιορίσετε το κίνητρό σας που σας οδηγεί να μιλήσετε τόσο πολύ. Είναι ότι αισθάνεσαι απλά ωραία να συνεχίζεις να μιλάς; Μιλάς για να ξεκαθαρίσεις τη σκέψη σου; Ή μήπως μιλάςς επειδή πρέπει συχνά να ακούς άλλους ανθρώπους και όταν βρεις κάποιον που θα σε αφήσει να έχεις… το μικρόφωνο, απλά δεν μπορείς να συγκρατηθείς;
Ένας λόγος που μερικοί άνθρωποι είναι πολυλογάδες, είναι επειδή προσπαθούν να εντυπωσιάσουν τον συνομιλητή τους με το πόσο έξυπνοι είναι- και συχνά έχουν ανασφάλεια. Εάν αυτό ισχύει για εσάς, συνειδητοποιήστε ότι το να συνεχίσετε να μιλάτε θα κάνει το άλλο άτομο να εντυπωσιαστεί λιγότερο.
Φυσικά, υπάρχουν και μερικοί άνθρωποι που μιλούν πολύ επειδή απλά «ίσως να μην έχουν αίσθηση του χρόνου». Αν συμβαίνει αυτό, η θεραπεία δεν είναι να ψάξεις μέσα σου. Απλώς προσπάθησε να αναπτύξεις μία εσωτερική αίσθηση για το πόσο διαρκούν τα 20 και τα 40 δευτερόλεπτα. Αρχίστε να χρησιμοποιείτε ένα ρολόι για να μετράτε τον εαυτό σας, για παράδειγμα, όταν μιλάτε στο τηλέφωνο. Ετσι θα αποκτήσετε τη συνήθεια να σταματάτε μια εκφώνηση όταν το φως σας είναι ακόμα πράσινο (έως 20 δευτερόλεπτα) ή τουλάχιστον πορτοκαλί ( από 20 έως 40 δευτερόλεπτα).
Τέλος, να θυμάστε ότι ακόμη και 20 δευτερόλεπτα ομιλίας μπορεί να είναι βαρετά εάν δεν συμπεριλάβετε το άλλο άτομο στη συνομιλία. Για να το αποφύγετε αυτό, κάντε ερωτήσεις, προσπαθήστε να βασιστείτε σε αυτά που λένε και αναζητήστε τρόπους για να τους συμπεριλάβετε στη συζήτηση, ώστε να είναι ένας γνήσιος διάλογος.
