Είναι ωραίο να είσαι καλός. Ο κόσμος θα ήταν αναμφίβολα ένα καλύτερο μέρος αν ήμασταν όλοι λίγο πιο ευγενικοί.
Αλλά υπάρχει μια προειδοποίηση: Πρέπει να είναι η καλοσύνη να είναι ειλικρινής.
Γιατί το «ψεύτικο ωραίο» σε ρουφάει, αλλά δεν μπορείς ποτέ να το εμπιστευτείς πραγματικά.
Εδώ είναι 4 σημάδια που δείχνουν ότι κάποιος σου κάνει τον καλό αλλά είναι… fake.
1) Ψεύτικο χαμόγελο
Ένα ζεστό χαμόγελο είναι ευπρόσδεκτο και σας κάνει να χαλαρώσετε. Ένα ψεύτικο χαμόγελο σας κάνει να νιώθετε πραγματικά άβολα ή ακόμα και παρανοϊκά.
Τα ψεύτικα χαμόγελα συνήθως:
-Είναι απομονωμένα μόνο στην περιοχή του στόματος (όταν είναι αληθινό χαμογελάμε με ολόκληρο το πρόσωπό μας)
-Δεν υπάρχει αυτή η γνήσια λάμψη
2) Διαφημίζονται
Τους αρέσει να σου λένε πόσες χάρες ήταν απασχολημένοι να κάνουν εκείνη την ημέρα.
Οι άνθρωποι δεν φαίνεται να τους εκτιμούν ποτέ. ‘Η τους εκμεταλλεύονται εύκολα. Αλλά αυτό συμβαίνει πάντα γιατί είναι «πολύ καλοί».
Όταν κάνουμε κάτι για κάποιον θα πρέπει να προέρχεται από καλοσύνη και συνεργασία, όχι από προσδοκία για κάποιο αντάλλαγμα.
Έτσι, αν κάποιος το χρησιμοποιεί για να το «διαφημίζει» συνεχώς, μάλλον δεν έχει ειλικρινή καλοσύνη.
3) Είναι πολύ πιο ευγενικός με ορισμένους ανθρώπους από άλλους
Θα δεις αρκετούς να το κάνουν, ειδικά στη δουλειά.
Είναι ευγενικοί μόνο με τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι έχουν υψηλότερη κοινωνική θέση/ επαγγελματική από αυτούς.
Μπορεί να νόμιζες ότι κάποιος είναι πολύ γλυκός άνθρωπος γιατί ήταν πάντα έτσι γύρω σου.
Αλλά τότε παρατήρησες με πόση αγένεια συμπεριφέρθηκε προς τον σερβιτόρο.
Αν δεν είσαι καλός με όλους, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι, τότε δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι είσαι καλός.
4) Γενικές φιλοφρονήσεις
Όλα τα κομπλιμέντα πρέπει να δίνονται ειλικρινά, διαφορετικά χάνουν κάθε νόημα.
Κάποια μπορεί να λέει:
«Λατρεύω τη φούστα σου», «Λατρεύω την τσάντα σου», «Λατρεύω τα μαλλιά σου».
Αλλά μοιάζει σαν να κάνει μια γρήγορη σάρωση κάποιου και να λέει κομπλιμέντα για το πρώτο πράγμα που έτυχε να δει.
Όταν λέμε αυθεντικά κομπλιμέντα πρέπει πάντα να:
-Βασιζόμαστε σε κάτι που πραγματικά αισθανόμαστε/σκεπτόμαστε
-Να είμαστε συγκεκριμένοι και όχι γενικοί ή υπερβολικοί
-Αποφεύγουμε τις επιπολαιότητες
