Λέει ότι δεν έχει κάποιο business plan, ξεκίνησε μια δραστηριότητα κάποτε σε ένα σπίτι στην Κρήτη, μετά αποφάσισε να μετατρέψει το χόμπι της σε επιχείρηση και κάπως έτσι, μετά από περίπου 12 χρόνια, φτάνουμε μέχρι το σήμερα. Σε ένα μαγαζί στην Αθήνα, και ένα brand με χειροποίητα προϊόντα.
Το It’s Possible συνάντησε την Δήμητρα Ψυχογυιού, η οποία είναι η ιδρύτρια της Nadeen Art. Η ίδια μιλά για την ανατρεπτική της ιστορία, απαντά στο αν θα ξεκίναγε σήμερα μια επιχείρηση, ενώ περιγράφει και τα μελλοντικά της σχέδια.
Πως προέκυψε η ιδέα και πως έφτασε το project στην σημερινή του μορφή;
Αρχικά σπούδασα Γραφίστρια –Διακοσμήτρια. Ο άνεμος μετά με έσπρωξε στην Κρήτη όπου έζησα 13 χρόνια. Εκεί έκανα μαθήματα ζωγραφικής σε παιδιά και γυναίκες, και σιγά- σιγά άρχισα να φτιάχνω ζωγραφιστά δώρα και να τα διανέμω σε επιχειρήσεις. Από ζωγραφιστά κουτιά μέχρι ζωγραφιστά τάβλι. Από ένα σημείο και μετά, ένιωσα την ανάγκη ότι όλο αυτό πρέπει να μεγαλώσει. Φυσικά αυτό σήμαινε ότι θα πρέπει να έχω και έναν χώρο για να φτιάχνω τα προϊόντα, καθώς στην Κρήτη τα έφτιαχνα στο σπίτι μου.
Πήρα λοιπόν την απόφαση να φύγω από την Κρήτη και να επιστρέψω στην Αθήνα το 2007. Βρήκα έναν χώρο στα Πετράλωνα και έστησα εκεί το εργαστήριο μου. Εκεί βέβαια δεν είχα ούτε βιτρίνα, ούτε πούλαγα λιανική σε μεγάλες ποσότητες. Αλλά μπορούσα να φτιάχνω τα προϊόντα, ενώ παράλληλα παρέδιδα μαθήματα σε παιδιά και άλλους ανθρώπους που θα ήθελαν να ασχοληθούν με κάτι τέτοιο. Πήγαινε πάρα πολύ καλά όλο αυτό- και μόλις ξεκίνησε η κρίση είδα ότι άρχισαν να έρχονται πιο πολλοί ενήλικες οι οποίοι ήθελαν να μάθουν αυτή την τέχνη για να την αξιοποιήσουν επαγγελματικά και να έχουν εισόδημα.
Στην συνέχεια αποφάσισα να το εξελίξω ακόμα περισσότερο και έτσι αποφάσισα να μεταφερθώ στον σημερινό χώρο στην ευρύτερη περιοχή της Ακρόπολης, και να δημιουργήσω ένα κανονικό μαγαζί. Να πω ότι η κανονική μου δουλειά είναι εικονογράφος παραμυθιών, δεν έχω σπουδάσει ραπτική, και όλο αυτό το κάνω παράλληλα.
Τι ακριβώς κάνετε στα μαθήματα τα οποία συνεχίζονται μέχρι και σήμερα;
Υπάρχουν μαθήματα και σεμινάρια πολλών ταχυτήτων. Δηλαδή, μπορείς να έρθεις όλη την χρονιά και να παρακολουθείς ραπτική, όπου θα ξεκινήσεις από το μηδέν και θα μάθεις το πως να ράβεις π.χ. μια τσάντα. Από εκεί και πέρα το πως θα το συνεχίσεις και το πως θα το εξελίξεις εσύ, αυτό έχει να κάνει με τα πλάνα του καθενός.
Το πιο σημαντικό από όλα όμως, είναι ότι τα μαθήματα δίνουν την ευκαιρία στις γυναίκες να συναντιούνται και να δημιουργείται μια παρέα. Υπάρχει δηλαδή διπλό κέρδος.
Από τις περιπτώσεις που έχετε δει, υπάρχουν άνθρωποι που αξιοποίησαν επιχειρηματικά τις γνώσεις που έλαβαν;
Έχω τρανταχτά παραδείγματα από μαθήτριες μου οι οποίες ανοίξανε τους δικούς τους χώρους και εργαστήρια. Κάποιες άλλες ανοίξανε ηλεκτρονικά καταστήματα. Δημιουργούν τα δικά τους προϊόντα και τα πουλάνε. Έχω δει παραδείγματα γυναικών που έκαναν μια δουλειά που δεν τους άρεσε, π.χ. δουλεύανε σε μια τράπεζα, και βρήκαν μια διέξοδο. Παρατήσανε την παλιά δουλειά τους και μπήκανε full-time στην νέα τους δραστηριότητα.
Τι ακριβώς προϊόντα δημιουργείτε;
Αυτό που νομίζω ότι με χαρακτηρίζει, είναι τα ζωγραφιστά μου παπούτσια μου. Ξεκίνησα το καλοκαίρι του 2012 να το κάνω αυτό όταν γεννήθηκε ο γιός μου. Τότε του έφτιαξα σανδαλάκια για να φοράει, τα ανέβασα στο Facebook και έγινε… χαμός. Άρχισαν όλοι να με ρωτούν που μπορούν να τα βρουν και πόσο κοστίζουν. Κάπως έτσι ξεκίνησα και εγώ να το βλέπω πιο επιχειρηματικά.
Είναι μια δουλειά που την κάνω με αγάπη, και κάθε προϊόν που φτιάχνω είναι μοναδικό κομμάτι. Δεν έχω μπει ακόμα στη διαδικασία της μαζικής παραγωγής.
Ποια είναι η διαδικασία για να φτιαχτεί ένα προϊόν;
Κάποιος μπορεί να αγοράσει από τα έτοιμα προϊόντα ή να παραγγείλει κάτι custom. Θα μου πει κάποιος π.χ. ότι «εμένα η αγάπη μου είναι οι γάτες». Από εκεί θα πάρω εγώ την αρχική ιδέα και θα φτιάξω το σχέδιο. Για να φτιαχτεί ένα κομμάτι, χρειάζονται κατά μέσο όρο 10 ημέρες.
Μπορεί επίσης να είναι ένας γάμος ή μια βάφτιση, και να αναλάβω να φτιάξω όλο το θέμα της εκδήλωσης. Να φτιάξω από τις μπομπονιέρες, μέχρι τα σανδάλια ή τα ρούχα που θα φορούν τα παρανυφάκια. Να είναι όλο ένα σετ.
Τι σημαίνει το όνομα Nadeen Nadeen;
Το να δώσεις ένα όνομα σε μια επιχείρηση είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να στύψεις το μυαλό σου. Την λύση μου την έδωσε ο γιος μου. Η πρώτη λέξη που είπε ήταν Nadeen Nadeen. Αυτό το έλεγε μάλιστα όποτε έπεφτε κάτω. Οπότε εγώ έφτιαξα το δικό μου παραμύθι πίσω από αυτό, είπα ότι ο Nadeen είναι ο άγγελος του, ο οποίος τον προστατεύει για να μην χτυπά. Έτσι έδωσα αυτό το όνομα στην επιχείρηση μου, και μάλιστα πάνω στο λογότυπο έχω και το φτερό του αγγέλου.
Ξεκινήσατε την δραστηριότητα σας πριν την κρίση και φτάνετε μέχρι το σήμερα. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι πλέον για κάποιον να αναπτύξει μια επιχείρηση που περιλαμβάνει παραγωγή, στην Ελλάδα;
Αν βάζουμε μπροστά τον φόβο και την ενδεχόμενη οικονομική χασούρα, δεν πρόκειται ποτέ να κάνουμε το βήμα. Εγώ στη ζωή μου ποτέ δεν τα έβαζα αυτά μπροστά. Έβαζα την επιμονή και τον αυθορμητισμό μου. Δεν είναι στόχος μου να γίνω πλούσια- αν προκύψει βέβαια είναι καλοδεχούμενο αλλά δεν είναι αυτός ο βασικός στόχος μου.
Κάποτε είχα πάει να ζητήσω μια χρηματοδότηση από επενδυτές. Δεν μου δώσανε την χρηματοδότηση, λέγοντας μου ότι απορούν πως τόλμησα και άνοιξα μια τέτοια επιχείρηση χωρίς να έχω κάνει business plan. Εγώ τους απάντησα ότι έχω αγάπη για αυτό που κάνω και πιστεύω ότι θα πάει καλά. Αλλά προφανώς… δεν τους έπεισα. Τους φάνηκε πολύ παραμυθένιο το επιχείρημα μου.
Βέβαια, μπορεί να έπραξα αυθόρμητα από την αρχή, ωστόσο για να φτάσω στο σημείο που είμαι σήμερα, δούλεψα πολύ σκληρά. Είμαι στο μαγαζί 14 ώρες την ημέρα. Και δουλεύω ασταμάτητα. Ακόμα και το βράδυ που πάω σπίτι και υποτίθεται ότι πρέπει να ξεκουραστώ, το μυαλό μου δουλεύει σε φουλ ρυθμούς για να βρω ποια θα είναι η επόμενη ιδέα.
Αν σας λέγανε να ξεκινήσετε σήμερα την επιχείρηση σας, με τα δεδομένα του τώρα όχι του 2007, θα το κάνατε;
Ναι, θα ξεκίναγα. Ουσιαστικά τώρα έχω ξεκινήσει το τωρινό μοντέλο με το κατάστημα- εδώ και μόλις 2 μήνες. Παίρνοντας μάλιστα έναν χώρο κοντά στην Ακρόπολη, με πιο ακριβό ενοίκιο. Άρα είναι ένα ρίσκο. Το έκανα όμως. Άλλωστε, ακόμα και το 2007 που ξεκίναγα, οι περισσότεροι που έλεγαν ότι είμαι τρελή με αυτό που πάω να κάνω.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν δηλαδή κάτι φαίνεται να είναι δύσκολο, θυμάμαι πάντα μια φράση που μου έλεγε η μητέρα μου: «Θα το κάνουμε να πάει».
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια
Στα επόμενα σχέδια μου είναι να κάνω μαζική παραγωγή, και έτσι τα προϊόντα να φτάνουν σε περισσότερους ανθρώπους, σε διάφορα μέρη της Γης. Και αυτό αφορά πολλά από τα προϊόντα που παράγω. Να μπορεί να γίνει, για παράδειγμα, μαζική παραγωγή σε μια τσάντα η οποία έχει πάνω της μια δική μου ζωγραφιά. Με ψηφιακή εκτύπωση.
Παράλληλα φυσικά θα υπάρχει και το custom μοντέλο, για κάποιον που θέλει να παραγγείλει ένα συγκεκριμένο κομμάτι, όπως ακριβώς το θέλει.
