Ένα ταξίδι για σπουδές στην Αγγλία, μια αρχιτέκτονας, και ένα project με μαθήματα χούλα-χουπ. Αλλά τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά τα φαινομενικά ασύνδετα πράγματα μεταξύ τους; Κι όμως, χωράνε όλα στο ανατρεπτικό story της Δέσποινας Σωτηρίου (Sunny Diz). Η ίδια είναι ιδρύτρια του Hoop It. Το οποίο περιλαμβάνει μαθήματα χούλα-χουπ σε οποιονδήποτε άνθρωπο ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο.
Το It’s Possible συνάντησε την ίδια στον χώρο του Ρομάντσο (όπου και γίνονται τα μαθήματα). Και έγινε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το πως «γεννήθηκε» το Hoop It, τι ακριβώς γίνεται σε ένα μάθημα χούλα-χουπ, αλλά και πως είναι το 24ωρο ενός ανθρώπου που «τρέχει» δύο δουλειές παράλληλα κάθε ημέρα.
Πως προέκυψε αυτή η ιδέα;
Ξεκίνησα να κάνω χούλα-χουπ όταν είχα πάει για ένα μεταπτυχιακό, σχετικό με την διακόσμηση, στην Αγγλία. Βέβαια πάντα είχα μια καλή σχέση με την γυμναστική. Μάλιστα όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω αθλήτρια της ενόργανης. Πηγαίνοντας λοιπόν στην Αγγλία, είδα μια ταμπέλα που διαφήμιζε μαθήματα χούλα-χουπ. Σκέφτηκα: «ας πάω». Πήγα και διαπίστωσα ότι όλο αυτό μου άρεσε και με κρατούσε συγκεντρωμένη εκεί, ακόμα κι αν υπήρχαν άλλα προβλήματα τριγύρω. Αισθάνθηκα φοβερά. Και είπα οκ, ας το κρατήσω κάπου και βλέπουμε.
Το 2009 επέστρεψα στην Ελλάδα. Μου άρεσε να κάνω χούλα-χουπ, όμως δεν μπορούσα εδώ να βρω ακριβώς τα στεφάνια που είχα στην Αγγλία. Επειδή η αποστολή από την μια χώρα στην άλλη ήταν λίγο δύσκολη, σκέφτηκα να ξεκινήσω να φτιάχνω εγώ τα στεφάνια. Για δική μου χρήση. Μετά όμως προέκυψε ένα πρόβλημα: Εγώ έπαιρνα περίπου 2μισι μέτρα σωλήνα για να φτιάξω ένα χούλα-χουπ. Από ένα σημείο και μετά μου είπαν οι προμηθευτές ότι δεν έχουν άλλο stock, και θα έπρεπε να αγοράζω ολόκληρη «κουλούρα» 100 μέτρων. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η συρρίκνωση της οικοδομής στην Ελλάδα, αφού τέτοιοι σωλήνες χρησιμοποιούνται για ειδικές περιπτώσεις σε οικοδομές και περνά δηλαδή νερό από μέσα.
Τότε σκέφτηκα να αρχίσω να φτιάχνω χούλα-χουπ με σκοπό να τα πουλάω. Το επόμενο ερώτημα ήταν βέβαια σε ποιον θα τα πουλάω. Δεν αρκούσε να βρω 1 ή 2 πελάτες. Τελικά, πόσο ήταν το κοινό που ενδιαφέρεται στην Ελλάδα; Ήμουν ανταγωνιστική για το εξωτερικό; Δεν ήμουν. Όλα αυτά ήταν ερωτήματα που είχα στο μυαλό μου.
Η ουσία ήταν ότι τελικά έπρεπε να φτιάξω εγώ το κοινό. Έτσι ξεκίνησα να παραδίδω μαθήματα χούλα-χουπ.
Και μετά πως έμειναν μόνο το μαθήματα;
Κάνοντας μαθήματα, συνειδητοποίησα ότι τελικά δεν μου αρέσει τόσο να φτιάχνω τα στεφάνια, αλλά μου άρεσε περισσότερο να κάνω μαθήματα. Με αυτό τον τρόπο έρχεσαι σε επαφή με τους ανθρώπους, στην «χαρούμενη ώρα» τους. Σε αντίθεση με την Αρχιτεκτονική, όπου έρχεσαι σε επαφή με πελάτες στην «σοβαρή ώρα» τους.
Αφού καταλήξατε στα μαθήματα, αυτά ξεκίνησαν να γίνονται στο Ρομάντσο όπως τώρα ή από κάπου αλλού;
Ξεκίνησα να κάνω τα μαθήματα σε ένα γυμναστήριο. Αλλά πήγανε χάλια. Εγώ είχα ως στόχο να «τραβήξω» κοινό από τους ανθρώπους που πήγαιναν στο γυμναστήριο. Αλλά αποδέχτηκε ότι αυτοί δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για χούλα-χουπ. Εγώ ήρθα στο Ρομάντσο αρχικά για να στεγάσω το Αρχιτεκτονικό μου γραφείο. Αλλά όταν είδα ότι έχει τέτοιους χώρους σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ καλό να γίνει και το project με το χούλα-χουπ εδώ. Αυτό έγινε το 2014.
Τι γίνεται σε ένα μάθημα χούλα-χουπ; Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα;
Καταρχήν περνάμε πάρα πολύ ωραία. Στο δικό μου το μάθημα ναι υπάρχει πρόγραμμα. Υπάρχει προθέρμανση και πολλά από τα στοιχεία που υπάρχουν σε ένα οποιοδήποτε μάθημα χορού. Στο τεχνικό του κομμάτι, ουσιαστικά παίζεις με το στεφάνι και φτιάχνεις μια ροή από κινήσεις. Το μάθημα διαρκεί συνολικά 1μισι ώρα. Ενώ για να μάθεις τα βασικά skills θα χρειαστείς περίπου 3μηνο.
Τι άνθρωποι έρχονται στα μαθήματα; Και επίσης θέλω να ρωτήσω αν έρχονται και άντρες
Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που έχω 3 άντρες. Γενικά οι ηλικίες που έρχονται είναι από 20 ως 65 ετών. Μάλιστα, ακόμα και οι μεγάλες ηλικίες μπορούν να αποδώσουν αξιοπρεπώς. Αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία είναι το μυαλό. Ο εγκέφαλος στέλνει τα σήματα για να κάνουμε τις κινήσεις. Εξάλλου δεν κάνουμε πολύ δύσκολες ασκήσεις.
Τι «προδιαγραφές» πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να ξεκινήσει ένα project σαν το Hoop It;
Δεν χρειάζεται να έχει κάποιες «προδιαγραφές» εξ αρχής. Ούτε πρέπει να είναι γυμναστής/ια για να ξεκινήσει να παραδίδει μαθήματα. Σίγουρα θα πρέπει να μάθει πολλά πράγματα και να είναι ένας άνθρωπος που πειραματίζεται. Και να του αρέσει αυτή η δραστηριότητα. Όλα είναι όμως skills που μαθαίνονται. Μπορεί κάποιος να ξεκινήσει από το μηδέν. Και μην ξεχνάμε ότι το χούλα-χουπ έχει να κάνει με την φυσική: Είναι ένα στεφάνι που γυρνά γύρω- γύρω.
Πως είναι το 24ωρο σας, με τις δύο παράλληλες δουλειές που κάνετε;
Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι αν έβλεπα την ζωή μου ως τρίτος από έξω, θα έλεγα: «Πω πω καταπληκτικά περνάει αυτή». Το πρωί πάει στην πρωινή δουλειά της, το απόγευμα χορεύει, όλα καταπληκτικά.
Η αλήθεια είναι όμως, ότι υπάρχουν φορές που είναι πολύ κουραστικό το πρόγραμμα. Παρόλα αυτά δεν μετανιώνω ούτε μια στιγμή για όλα αυτά που κάνω.
Ξυπνάω το πρωί, κατά τις 7-8. Πάω στο γραφείο μέχρι τις 16:00, μετά συνεχίζω δικά μου projects αρχιτεκτονικής ως freelancer, και το απόγευμα υπάρχει το Hoop It. Συνήθως έχω την Κυριακή κενή. Αλλά κάποιες φορές τυχαίνουν δουλειές ακόμα και τότε.
Σε τι φάση είναι αυτή τη στιγμή το Hoop It και ποια είναι τα βήματα από εδώ και πέρα;
Τώρα γίνονται δύο μαθήματα την εβδομάδα, και ένα για παιδιά. Επίσης διοργανώνω και ανοιχτά events που εστιάζουν στο χούλα-χουπ.
Αυτό που έχω σκεφτεί για το μέλλον, και για αυτό έχω δημιουργήσει ήδη μια ομάδα, είναι εκτός από εμένα να υπάρχουν και άλλοι που θα παραδίδουν μαθήματα σε διάφορες περιοχές, κάτω από το brand του Hoop It. Να γίνει δηλαδή ένα είδος franchise. Έτσι θα μπορέσω να προσελκύσω κόσμο από διάφορες περιοχές. Να έρχονται όλοι και πάνω από όλα να περνάνε καλά. Θέλω το χούλα-χουπ να γίνει meanstream.
