H κατοικία βρίσκεται στη νότια πλευρά των Κυθήρων, όπου οι ήπιες βουνοπλαγιές και η χαμηλή βλάστηση με αρωματικά φυτά και θάμνους συνιστούν ένα τυπικό μεσογειακό τοπίο, για το οποίο ξεχωρίζει μεταξύ άλλων το νησί. Η περιοχή, με υψόμετρο 330 m από τη θάλασσα, χαρακτηρίζεται για την ανεμπόδιστη θέα προς τη Χώρα, το ενετικό Κάστρο και τη θάλασσα όπου δεσπόζει ο βράχος της Χύτρας.
Όπως διαβάζουμε στο Ktirio.gr, η αρχιτεκτονική σύνθεση του έργου αναζήτησε μεταξύ άλλων την ισορροπία με το μικροτοπίο της περιοχής, ώστε η κατοικία να ενταχθεί αρμονικά στο περιβάλλον της. Η ανάπτυξη των κτισμάτων έγινε γραμμικά, παράλληλα προς της θέα, χωρίς εξάρσεις, σε δύο ισόγειους όγκους. Πρόκειται για την κύρια κατοικία και ένα ξεχωριστό ανεξάρτητο οίκημα, που χρησιμεύει ως ξενώνας. Συνδετικό στοιχείο των δύο όγκων αποτελεί μια αψίδα, αναφορά από τα “σφενδόνια” των λιθόκτιστων σπιτιών του νησιού.
Η διάταξη των όγκων και των λειτουργιών πραγματοποιείται πίσω από το κατακόρυφο επίπεδο που σχηματίζεται από τον πέτρινο τοίχο στη βόρεια όψη όπου βρίσκεται και η κύρια είσοδος στο ακίνητο. Με ελαφρά καμπυλόγραμμο ίχνος, ο τοίχος ενοποιεί μορφολογικά την όψη, ενώ η εικόνα του παραπέμπει στα τείχη του ενετικού κάστρου στην απέναντι πλαγιά. Αυτό το καμπύλο επίπεδο λειτουργεί ως ανεμοφράκτης προστασίας, ιδιαίτερα το χειμώνα. Γι’ αυτό το λόγο τα ανοίγματα στη βορινή όψη είναι μικρά, ικανά όμως, ώστε να δημιουργήσουν ευεργετικά ρεύματα δροσισμού τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η κύρια κατοικία σχηματίζεται από τρεις συνεχόμενους επί μέρους όγκους –ο μεσαίος όγκος με ελαφρώς μεγαλύτερο ύψος. Οι δύο ισοϋψείς όγκοι συγκεντρώνουν τους χώρους διημέρευσης και τα υπνοδωμάτια. Κεντροβαρικά παρεμβάλλεται ο τρίτος και υψηλότερος όγκος –ο κατακόρυφος άξονας αναφοράς της σύνθεσης–, ο οποίος στεγάζει χώρο γραφείου.
Ένα μεγάλο άνοιγμα στο χώρο του σαλονιού οδηγεί το μάτι του παρατηρητή ανεμπόδιστα προς τη θάλασσα, ενώ επεκτείνει τον εσωτερικό χώρο προς την ύπαιθρο εξωτερικά.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των όγκων είναι γενικά η “μείωση” καθ’ ύψος των τοίχων, προσδίδοντας καλύτερη αίσθηση έδρασης και αναλογιών στο κτίσμα, χαρακτηριστικό που συναντάται πολύ συχνά σε “καστρικές” κατασκευές αλλά και σε πιο απλά κτίρια στα Κύθηρα.
Η νότια όψη διαθέτει για την ηλιοπροστασία ξύλινες πέργκολες, οι οποίες δημιουργούν ξεχωριστές ζώνες ιδιωτικότητας μπροστά από τους χώρους της κατοικίας. Αυτή η επιμήκης διάταξη των σκιασμένων βεραντών αποτελεί και το οικοδομικό όριο της κατοικίας. Ο διάδρομος που δημιουργείται ανάμεσα στους δύο κτιριακούς όγκους, και ο οποίος στεφανώνεται από την αψίδα, προσδιορίζει τον εγκάρσιο άξονα αναφοράς της σύνθεσης, καθοδηγώντας το μάτι του επισκέπτη προς την εντυπωσιακή θέα κατά την είσοδο στο ακίνητο. Τα υλικά που επιλέχθηκαν για τα επιχρίσματα και την εκτεταμένη εφαρμογή τσιμεντοκονιαμάτων στα δάπεδα είχαν γαιώδεις αποχρώσεις, κοντά στα χρώματα του μικροτοπίου της περιοχής.
