Συνήθως ακούμε για Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό. Πως είναι όμως να κάνεις το αντίστροφο δρομολόγιο και μάλιστα έχοντας στις αποσκευές σου… το δικό σου brand; Η Κατερίνα Ηλιάκη έζησε για 3 χρόνια στην Νορβηγία. Ξεκίνησε τη δική της επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα σε ένα δωμάτιο, αλλά όταν ήρθε η στιγμή να ζυγίσει τα δεδομένα στην ζωή της συνολικά, επέλεξε Ελλάδα. Τώρα, έχει το δικό της concept store στα Πετράλωνα. Εκεί μπορεί να βρει κάποιος τα Bohemian Summer Tales, αλλά και σε 3 online κανάλια που τρέχουν ταυτόχρονα.
Το It’s Possible συνάντησε την Κατερίνα Ηλιάκη στο μίνι μαγαζί της και μας παρέθεσε όλη την ιστορία της. Από εκείνο το δωμάτιο στην κρύα Νορβηγία, μέχρι το νέο στέκι τα Πετράλωνα.
Επιστρέψατε στην Ελλάδα από την Νορβηγία. Πως πήρατε αυτή την απόφαση;
Ήμουν 3 χρόνια στη Νορβηγία μαζί με τον σύντροφο μου. Αποφασίσαμε να γυρίσουμε στην Ελλάδα διότι εκεί τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα σε κοινωνικό επίπεδο. Ήμασταν ουσιαστικά απομονωμένοι, αφού οι Νορβηγοί είναι πολύ «κλειστοί» σαν λαός. Δεν θέλουν πολύ τους ξένους και δεν κάνουν παρέα με ξένους. Σε δέχονται σαν ξένο μόνο αν σε χρειάζονται. Αν, δηλαδή, είσαι σε επαγγελματικό κλάδο που έχουν ανάγκη από εργαζόμενους. Εγώ που ήμουν στο καλλιτεχνικό κομμάτι, όσες συνεντεύξεις και να έδωσα, βρήκα κλειστές πόρτες. Μάλιστα σε μια εταιρία κοσμημάτων μου το είπαν ευθέως ότι από την στιγμή που δεν είμαι Νορβηγίδα δεν υπάρχει περίπτωση να με προσλάβουν.
Μετά από αρκετή προσπάθεια, ψάχτηκα και βρήκα μια θέση σε μία εταιρία που έκανε καλλιτεχνικά events και εκθέσεις. Στην συνέχεια ξεκίνησα και την δική μου επιχειρηματική δραστηριότητα.
Άρα ξεκινήσατε το brand σας ουσιαστικά στη Νορβηγία. Όχι αφότου επιστρέψατε στην Ελλάδα
Ναι, ξεκίνησα εκεί. Μέσα στα καλά της Νορβηγίας είναι ότι αν είσαι καινούργια επιχείρηση σου δίνουν την ευκαιρία να ξεκινήσεις χωρίς επαγγελματικό ΑΦΜ, έχοντας απλά έναν αριθμό καταχώρησης. Που σημαίνει ότι ξεκινάς άμεσα και κάνεις πωλήσεις έτσι. Μπορείς να πορευτείς με αυτό το μοντέλο, μέχρι να φτάσεις τα 5.000 ευρώ καθαρά κέρδη τον χρόνο.
Μοιάζει μικρό το όριο με τα καθαρά κέρδη, αλλά να φανταστώ μέσα από αυτή την διευκόλυνση, μπορεί κάποιος να ξεκινήσει μια επιχείρηση και να κάνει το «τεστ» του με μειωμένο ρίσκο
Ναι ακριβώς. Και ειδικά όταν είσαι στην αρχή, είναι μεγάλη βοήθεια. Γιατί δεν ξέρεις αν αυτό που έχεις φτιάξει θα αρέσει και θα έχει επιτυχία. Οπότε ξεκινάς έτσι και μόλις συμπληρώσεις τα 5.000 ευρώ καθαρά κέρδη (όλα ελέγχονται ηλεκτρονικά) από εκεί και πέρα ξεκινούν να σε χρεώνουν ΦΠΑ ως επιχείρηση και ο,τι άλλο προβλέπεται. Επίσης σου δίνουν τη δυνατότητα μέσα στο διάστημα της «δοκιμαστικής περιόδου» να μπορείς να φύγεις και εκτός Νορβηγίας και να δουλέψεις από οπουδήποτε θες, για ένα χρονικό διάστημα. Κρατώντας τον ίδιο αριθμό καταχώρησης.
Η ιδέα για το συγκεκριμένο brand που ξεκινήσατε, πως προέκυψε;
Είναι αυτή η νοσταλγία που έχεις όταν φεύγεις από την χώρα σου. Για πράγματα, αναμνήσεις και δικούς σου ανθρώπους. Οπότε αποφάσισα ότι θα δημιουργώ πράγματα από δικές μου αναμνήσεις. Και μάλιστα, επειδή δεν μου αρέσει να κάνω τα ίδια συνέχεια, αποφάσισα ότι κάθε κολεξιόν που θα βγάζω θα είναι αφιερωμένη σε μία ανάμνηση. Και έτσι θέλω να το βλέπει και αυτός που το παραλαμβάνει.
Η ιδέα όπως είπα ξεκίνησε στην Νορβηγία. Μέσα σε ένα δωμάτιο, στο σπίτι μου. Και κάνοντας πωλήσεις online.
Μετά ήρθαν τα πλάνα για την επιστροφή στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή τα βάλαμε κάτω, και είπαμε τι αξίζει περισσότερο: Να κάνουμε αποταμίευση 500 ευρώ τον μήνα αλλά να είμαστε μόνοι κλεισμένοι μέσα σε ένα σπίτι 30 τετραγωνικών ή να γυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα και να έχουμε τους δικούς μας ανθρώπους κι ας μην υπάρχουν αυτά τα 500 ευρώ στην άκρη; Και αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω.
Το ορίζετε και σε οικονομικό επίπεδο: 500 ευρώ στην άκρη, τον μήνα. Γιατί πολλές φορές αρκετοί ίσως παρασυρόμαστε και θεωρούμε ότι όποιος πάει σε μία χώρα όπως η Νορβηγία, η Σουηδία ή η Αγγλία, θα κάνει μια μεγάλη αποταμίευση κάθε μήνα, θα γίνει πλούσιος, και κάποια στιγμή θα επιστρέψει πίσω ως… εκατομμυριούχος.
Αν έχεις μια πολύ υψηλή θέση ναι οι μισθοί σου κάποια στιγμή μπορεί να φτάσουν τα 15.000 ευρώ. Κάποια στιγμή. Όχι τα πρώτα χρόνια. Αν έχεις οικογένεια την οποία έχεις ονειρευτεί να την μεγαλώσεις σε μια ίσως πιο οργανωμένη χώρα, τότε μπορεί να το σκεφτείς όλο αυτό το σενάριο. Εμείς από τη στιγμή που ήμασταν οι δυο μας, και ήμασταν σε ένα στάδιο που μιλάγαμε με τους φίλους μας στο τηλέφωνο και κλαίγαμε, δεν μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε κάτι τέτοιο.
Στο εξωτερικό τα πράγματα δεν είναι τόσο ονειρικά όσο ίσως τα σκεφτόμαστε όταν είμαστε εδώ. Σε όποια χώρα κι αν πας.
Τώρα έχετε ένα κατάστημα στα Πετράλωνα και τρία online κανάλια. Πως είναι η καθημερινότητα και η δουλειά σας, ενώ «τρέχουν» όλα αυτά μαζί;
Να πω καταρχάς ότι πριν φύγω από την Ελλάδα, είχα ένα μαγαζί με κοσμήματα και είδη δώρων το οποίο έκλεισε απρόσμενα. Με αποτέλεσμα να υπάρχουν ακόμα προϊόντα σε αποθήκες που δεν είχαν πουληθεί. Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω ένα e-shop στην γνωστή πλατφόρμα Etsy.com και να τα «ανεβάσω» εκεί. Στην συνέχεια έφτιαξα ένα ακόμα e-shop στην ίδια πλατφόρμα για το νέο brand. Πλέον έχω φτιάξει και το δικό μου e-shop, το bohemiansummertales.com, και προσπαθώ να ενώσω και τα δύο. Διότι ήθελα να φτιάξω ένα αυτόνομο e-shop για τους Έλληνες.
Για να «τρέξουν» όλα αυτά δουλεύω 14 ώρες την ημέρα. Οι 4 ώρες είναι η δημιουργία. Και οι υπόλοιπες είναι διαχείριση παραγγελιών και «ανέβασμα» καινούργιων προϊόντων στα online κανάλια. Όλα αυτά γίνονται από εμένα. Τρέχω όλη την επιχείρηση μόνη μου.
Τι περιλαμβάνει το brand σας αυτή τη στιγμή;
Στο brand κάποιος μπορεί να βρει πράγματα που θα τον ταξιδέψουν σε μνήμες. Από κοσμήματα, μέχρι βάζα, παιχνίδια και άλλους «θησαυρούς» που θα βρεις στην αποθήκη της γιαγιάς σου. Αντικείμενα που βγάζουν κάποιες αναμνήσεις. Κάποια τα φτιάχνω εγώ στο χέρι, αλλά υπάρχουν και κάποια που είναι φτιαγμένα σε μηχάνημα. Σε κάθε περίπτωση όμως, οτιδήποτε κι αν έχω στο μαγαζί προσπαθώ να δημιουργείται με τον πιο οικολογικό τρόπο. Ακόμα και οι συσκευασίες είναι όλες χάρτινες και ανακυκλώσιμες.
Τι συμβουλές θα δίνατε σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει μόνος του ένα project;
Θα του έλεγα καταρχάς ότι δεν είναι ακατόρθωτο. Αν το θες πολύ και είναι αυτό που αγαπάς, μπορεί να γίνει. Αλλά αυτός που θα πάρει μία τέτοια απόφαση θα πρέπει να γνωρίζει ότι θα ξοδεύει το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρα στο project του. Τα πρώτα χρόνια τουλάχιστον, μέχρι το δημιούργημα του να σταθεί στα πόδια του.
Και φυσικά χρειάζεται επιμονή. Μην περιμένεις ότι θα γίνεις πλούσιος μέσα σε 3 μήνες. Σε ότι αφορά την καθημερινή δουλειά, όταν τρέχεις ένα project μόνος σου, είναι χρήσιμο να χωρίζεις τις ώρες της ημέρας και μέσα στο κάθε χρονικό block να ορίσεις ένα πράγμα που θα κάνεις. Τρεις ώρες θα κάνω την Α δουλειά, τρεις ώρες την Β δουλειά και τρεις ώρες την Γ δουλειά. Και ακόμα κι αν δεν έχεις ολοκληρώσει ένα task, να το σταματάς για να ξεκινήσεις το επόμενο. Πρέπει να βγάλεις «βάρδιες». Αν αφήσεις το πρόγραμμα να κυλίσει μόνο του, τότε σίγουρα θα το χάσεις.
