Σίγουρα το έχεις παρατηρήσει έντονα τα τελευταία χρόνια: Μπαίνεις μέσα σε ένα γραφείο και οι διευθυντές είναι… περισσότεροι από τους απλούς εργαζομένους. Οι εντυπωσιακοί επαγγελματικοί τίτλοι έχουν πολλαπλασιαστεί.
Δεν είναι όμως μόνο Ελληνικό φαινόμενο. Σύμφωνα με μια νέα ανάλυση 2,4 εκατομμυρίων αναγγελιών θέσεων εργασίας από την Datapeople, πάροχο αναλύσεων προσλήψεων, οι αμερικανικοί τίτλοι θέσεων εργασίας είναι πιο «μεγαλειώδεις» από ποτέ. Από το 2019, οι εργοδότες έχουν τριπλασιάσει τη χρήση της λέξης «lead» (επικεφαλής) σε τεχνολογικές θέσεις πρώιμης σταδιοδρομίας, αύξησαν τη χρήση της λέξης «principal» (κύριος) κατά 57% και μείωσαν τη χρήση της λέξης «junior» κατά το ήμισυ.
«Ήταν σοκαριστικό για μένα το πόσο δραματικό ήταν η αύξηση σε τέτοιους τίτλους», λέει η Maryam Jahanshahi, επικεφαλής του τμήματος Ε&Α της Datapeople. «Είναι αχαλίνωτο και το συναντάμε σε πολλούς διαφορετικούς τύπους θέσεων εργασίας».
Τι είναι λοιπόν αυτό που οδηγεί τις εταιρείες να μοιράζουν ολοένα και πιο φανταχτερούς τίτλους; Εδώ είναι 4 λόγοι σύμφωνα με το Business Insider.
Οι υπερωρίες: Ο ομοσπονδιακός νόμος στις ΗΠΑ απαιτεί από τους εργοδότες να πληρώνουν τους εργαζομένους για τις υπερωρίες τους — εκτός εάν καταγράφονται ως μισθωτοί διευθυντές. Έτσι, οι εταιρείες εκμεταλλεύονται το κενό δίνοντας σημαντικούς τίτλους σε σχετικά χαμηλόμισθους. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο, ερευνητές στο Χάρβαρντ και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ντάλας διαπίστωσαν ότι ορισμένοι βοηθοί στη ρεσεψιόν είναι πλέον «διευθυντές πρώτων εντυπώσεων» (directors of first impressions), ενώ οι καθαριστές χαλιών έχουν μετατραπεί σε «διαχειριστές σαμπουάν» (shampoo managers).
Η μελέτη εκτιμά ότι στις ΗΠΑ οι εργοδότες χρησιμοποιούν τίτλους εργασίας για να γλιτώσουν υπερωρίες περίπου 4 δισ. δολαρίων ετησίως.
Πρόσληψη και διατήρηση επαγγελματιών. Σε υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, οι εργοδότες χρησιμοποιούν τους υπερβολικούς τίτλους για να προσπαθήσουν να προσελκύσουν καλύτερης ποιότητας υποψηφίων ή να εμποδίσουν τους υπαλλήλους να εγκαταλείψουν… το πλοίο. Σε σύγκριση με ένα άλλο δέλεαρ, όπως οι υψηλότερες αμοιβές και τα περισσότερα προνόμια, η τοποθέτηση ενός εντυπωσιακού τίτλοτυ εργασίας σε καποιον είναι δωρεάν. Η πρακτική έγινε εξαιρετικά συνηθισμένη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Παραίτησης.
«Επειδή η αγορά είναι τόσο σφιχτή», λέει η Michelle Reisdorf, περιφερειακή διευθύντρια στην εταιρεία προσωπικού Robert Half, «πολλοί διευθυντές προσλήψεων είναι σίγουρα δημιουργικοί σε κάθε τρόπο που μπορούν για να προσελκύσουν κορυφαία ταλέντα.
Κάνεις το κατώτερο και το μεσαίο προσωπικό να φαίνεται πιο σημαντικό για εξωτερικούς πελάτες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι τράπεζες επενδύσεων μοιράζουν τον τίτλο του αντιπροέδρου σχεδόν σε όλους – για να προσδώσουν μια αίσθηση εξουσίας σε traders, των οποίων οι πελάτες είναι συνήθως πολύ πιο σημαντική. Η Goldman Sachs αποκάλυψε κάποτε ότι απασχολεί σχεδόν 12.000 αντιπροέδρους – το ένα τρίτο του συνολικού εργατικού δυναμικού της. Η τακτική λειτουργεί — ακόμα και όταν εφαρμόζεται από την τεχνητή νοημοσύνη. Όταν ένα chatbot εισήχθη ως «διαχειριστής εξυπηρέτησης πελατών» και όχι ως «εκπρόσωπος εξυπηρέτησης πελατών», οι άνθρωποι το βαθμολόγησαν ως πιο συμπαθητικό, αξιόπιστο και έμπειρο.
Ικανοποιώντας τις προσδοκίες της Gen Z. Με τα χρόνια, καθώς οι τίτλοι έγιναν πιο φανταχτεροί, οι νεότεροι υπάλληλοι τους περιμένουν πολύ νωρίτερα από ό,τι οι προηγούμενες γενιές. Περιμένουν επίσης να προβιβάζονται πιο συχνά, γεγονός που διογκώνει τους τίτλους ακόμα πιο γρήγορα. Όταν το JobSage, ένας ιστότοπος αξιολόγησης εργοδοτών, ρώτησε τους εργαζόμενους πέρυσι, το 58% των ερωτηθέντων από τη γενιά Gen Z δήλωσαν ότι αναμένουν να προάγονται κάθε 18 μήνες, σε σύγκριση με το 20% των baby boomers και το 27% των Gen X. Οι εργαζόμενοι της Gen Z υπολόγισαν επίσης ότι χρειάζονται μόνο τρία έως έξι χρόνια για να γίνουν… αντιπρόεδροι. Οι Boomers, αντίθετα, είπαν ότι το να γίνεις αντιπρόεδρος απαιτεί μια δεκαετία ή περισσότερο εμπειρία.
Πάντως οι φουσκωμένοι τίτλοι δεν προσελκύουν στην πραγματικότητα καλύτερα ταλέντα. Σε μια ανάλυση, το Datapeople διαπίστωσε ότι η επισύναψη της λέξης “ανώτερος” σε θέσεις που είναι στην πραγματικότητα κατώτεροι οικονομικοί αναλυτές έχει ως αποτέλεσμα 39% λιγότερους υποψήφιους που πληρούν τις προϋποθέσεις. Αυτό συμβαίνει επειδή οι υποψήφιοι βλέπουν τον φανταχτερό τίτλο και πιστεύουν ότι δεν πληρούν τα προσόντα για τη θέση, ενώ οι υποψήφιοι ανώτερου επιπέδου διαβάζουν την περιγραφή της θέσης εργασίας και συνειδητοποιούν ότι έχουν υπερβολικά προσόντα για αυτή.
