Εσύ έχεις σκεφτεί ποτέ να γράψεις κάποιο ψέμα στο βιογραφικό σου; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Η αλήθεια είναι όμως ότι αρκετοί υποψήφιοι το κάνουν. Σύμφωνα με έρευνα που έκανε το 2017 το αμερικανικό Hire Right, το 85% των υποψηφίων λέει ψέμματα στο βιογραφικό του.
Το πρόβλημα με το να ψεύδεσαι σε ένα βιογραφικό είναι ότι οι πιθανότητες να σε πιάσουν είναι υψηλές. Ιδιαίτερα, όταν απευθύνεσαι σε HR Managers που είναι υποψιασμένοι ότι πολλοί υποψήφιοι λένε ψέματα στις αιτήσεις τους.
Αυτοί οι HR Managers έχουν 3 βασικούς τρόπους με τους οποίους εντοπίζουν τους ψεύτες, όπως σημειώνει το αμερικανικό inc.com:
1. Χρησιμοποιώντας τεχνικές συνέντευξης βάσει των αρχών της ‘συμπεριφορικής ψυχολογίας’. Ζητώντας λεπτομερή στοιχεία σχετικά με την εργασιακή εμπειρία ενός υποψηφίου, οι υπεύθυνοι προσλήψεων μπορούν να καταλάβουν από το βάθος της απάντησης εάν το άτομο ψεύδεται. Για παράδειγμα, εάν ένας υποψήφιος ισχυρίζεται ότι έχει 10ετή εμπειρία ως επικεφαλής ομάδας, ο υπεύθυνος θα ζητήσει παραδείγματα για το πώς έκανε τις προσλήψεις, πώς εκπαίδευε το προσωπικό του και πώς εκτελούσε ακόμη και τις απολύσεις. Η πληρότητα των απαντήσεων θα δείξει εάν η εμπειρία είναι αληθής ή όχι.
2. Αγοράζοντας στο διαδίκτυο, από ειδικό φορέα, όλο το επαγγελματικό και πανεπιστημιακό ιστορικό κάποιου. Λεπτομερείς αναφορές μπορούν να αγοραστούν με σκοπό την επικύρωση προηγούμενης εργασιακής εμπειρίας, πτυχίων που αποκτήθηκαν, μισθών που ελήφθησαν, ποινικών μητρώων, του κατά πόσο οι πιστοποιήσεις είναι σε ισχύ, και πολλά άλλα. Οι εταιρείες προτιμούν να πληρώσουν για να μάθουν αν ένας υποψήφιος λέει ψέματα παρά να έχουν δυσάρεστες εκπλήξεις μετά την πρόσληψη.
3. Προσεγγίζοντας ανθρώπους του επαγγελματικού περιβάλλοντος του υποψηφίου, που όμως δεν έχουν συσταθεί από τον ίδιο. Μερικοί υπεύθυνοι προσλήψεων αναζητούν και μυστικά επικοινωνούν με πρώην συναδέλφους ενός υποψηφίου για να ρωτήσουν για τις επιδόσεις του. Σκοπός τους είναι να μιλήσουν με κάποιον που δεν τους συνιστά ο υποψήφιος, καθώς οι δικοί του προτεινόμενοι έχουν προειδοποιηθεί για να εκφράσουν μόνο θετικά σχόλια. Με αυτόν τον τρόπο, οι υπεύθυνοι αντλούν πληροφορίες από συναδέλφους ‘εκτός εμβέλειας’ του υποψηφίου, από τους οποίους τελικά επιβεβαιώνουν ή όχι τους ισχυρισμούς του.
