αρχικηΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΤο σκηνικό με τους… αμέτρητους CEOs στο ελληνικό Linkedin | Του Γιάννη Μπελεγρίνη

Το σκηνικό με τους… αμέτρητους CEOs στο ελληνικό Linkedin | Του Γιάννη Μπελεγρίνη

-Και με τι ασχολείσαι;
-Είμαι CEO στην X εταιρία που έχουμε φτιάξει.
-Α, πολύ ωραία. Και πόσα άτομα είστε στην εταιρία;
-Δύο.

Μπορεί ο παραπάνω διάλογος να μοιάζει χιουμοριστικός, αλλά συμβαίνει πολύ συχνά. Σε απολύτως σοβαρό πλαίσιο. Στην Ελλάδα. Όλοι έχουν έναν «εντυπωσιακό επαγγελματικό τίτλο» να παρουσιάσουν. Και φυσικά η θέση του CEO μοιάζει ως η πιο εντυπωσιακή. Αυτή που θα μπει και στην επαγγελματική κάρτα που θα μοιράζει κάποιος στα αμέτρητα events που πάει.

Και θα σκεφτεί κάποιος: «Γιατί είναι κακό να έχει ένας άνθρωπος τη θέση του CEO;». Δεν είναι καθόλου κακό. Το θέμα εδώ είναι το background. Το οποίο στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν υπάρχει. Από την μια, δηλαδή, βλέπουμε το ελληνικό Linkedin να έχει γεμίσει με προφίλ που έχουν ως επαγγελματικό τίτλο «CEO» ή κάτι τέτοιο, ενώ από την άλλη οι εταιρίες ή τα projects στα οποία δουλεύουν οι συγκεκριμένοι CEOs είναι σχεδόν ανύπαρκτα ή σε πολύ αρχικό στάδιο ή τέλος πάντων δεν έχουν κάποια μεγάλα αποτελέσματα να δείξουν.

Διάβαζα κάποτε ένα άρθρο στο αμερικανικό Entrepreneur.com, το οποίο έλεγε μεταξύ άλλων- ίσως και με μια δόση υπερβολής: «Εσύ τι απαντάς όταν οι άλλοι σε ρωτούν τι δουλειά κάνεις για να ζήσεις; Είσαι επιχειρηματίας; CEO; Πρόεδρος επιχείρησης; Ιδιοκτήτης μικρής επιχείρησης; Κι όμως δεν είσαι τίποτα από όλα αυτά. Είναι απλά τίτλοι που έχουν κατασκευαστεί για να κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν πιο σημαντικοί. Αντί για αυτό, σκέψου τι κάνει η επιχείρηση σου. Και πες στους άλλους την πραγματική αλήθεια. Αν η επιχείρηση σου πουλά καφέ, τότε είσαι πωλητής καφέ. Εάν το κατάστημά σου πουλά ανδρικά εσώρουχα, τότε πουλάς εσώρουχα για άντρες».

Είναι καλύτερο να πεις στους άλλους την πραγματική δουλειά που κάνεις. Όχι απλά έναν εντυπωσιακό τίτλο. Άλλωστε, είναι πολύ εύκολο όταν ξεκινάς μια επιχείρηση να δώσεις τον εαυτό σου όποιον τίτλο θέλεις. Δεν σου δίνει παραπάνω πόντους ένας τίτλος που… έχεις δώσει ο ίδιος στον εαυτό σου. Ειδικά αν δεν έχεις κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα να παρουσιάσεις.

Το όλο ζήτημα όμως νομίζω ότι έχει να κάνει και με μια ανάγκη… να δείξουμε το «πόσο καταπληκτικοί είμαστε». Δεν μας νοιάζει το αν είμαστε όντως καταπληκτικοί, αλλά μας νοιάζει να δείχνουμε καταπληκτικοί. Τι εννοώ: Και εδώ στο It’s Possible καταφθάνουν συχνά emails από ανθρώπους που μόλις έχουν ξεκινήσει ένα νέο project. Κυριολεκτικά με το που βγει στον «αέρα» το project, η πρώτη έγνοια του ιδρυτή ή του CEO (που λέγαμε και πριν), δεν είναι να εργαστεί σκληρά, να φέρει κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα και να αναπτύξει το project του. Αλλά η πρώτη του έγνοια είναι να επικοινωνήσει με media (αυτό έχω δει εγώ στην δική μου περίπτωση) και να ζητήσει να γραφτεί ένα θετικό άρθρο για το «καταπληκτικό νέο project» ή να γίνει μια συνέντευξη.

Προσέξτε: Δεν θέλουν να γίνει πρώτα η δουλειά και μετά η «φιγούρα». Θέλουν να γίνει πρώτα η «φιγούρα» και μετά (ίσως) η δουλειά.

Φυσικά, στις περισσότερες των περιπτώσεων, η δική μου απάντηση σε αυτές τις κρούσεις είναι: «Οκ, ρε παιδιά. Κάντε πρώτα την δουλειά, φέρτε κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα, και μετά φυσικά μπορούμε να γράψουμε για το πόσο καταπληκτικοί είστε».

Δεν είναι κακό, κατά την γνώμη μου, να γίνεται και η «φιγούρα» (δεν περίμενες να το ακούσεις αυτό ε;). Δεν είναι κακό να γιορτάζεις τις μικρές ή μεγάλες νίκες σου. Δεν είναι κακό να τις λες δυνατά. Άλλωστε, το δικό σου «know how» μπορεί να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους- άρα αξίζει να το μεταφέρεις. Αλλά περίμενε πρώτα να έχεις κάτι να πεις.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

8 + four =