αρχικηΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΤα χρήσιμα μαθήματα μέσα από μία… ιστορία αποτυχίας: Ένας startupper μιλά στο It’s Possible

Τα χρήσιμα μαθήματα μέσα από μία… ιστορία αποτυχίας: Ένας startupper μιλά στο It’s Possible

Το έχουμε ακούσει από πολλούς διάσημους businessmen: Οι αποτυχίες είναι ένα κομμάτι του δρόμου προς την επιτυχία. Αλλά πως είναι να βιώνεις μια ιστορία αποτυχίας; Και τι χρήσιμα μαθήματα μπορούν να προκύψουν από αυτή;

Ο Δημήτρης Ανδρεαδάκης ξεκίνησε την δική του startup πριν από μερικά χρόνια. Ακολούθησαν δυσκολίες, λάθη και ανατροπές, με αποτέλεσμα το project να μην φτάσεις στην επιχειρηματική «εκτόξευση». Ο ίδιος μιλά σήμερα στο It’s Possible παραθέτοντας την ιστορία του, τι έμαθε από αυτή, ενώ αναφέρεται και στο διαφορετικό επαγγελματικό μονοπάτι στο οποίο έχει μπει πλέον.

Πως εκτυλίχτηκε η startup διαδρομή σας;

Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν στο 4ο έτος της Σχολής στο ΤΕΙ Αθήνας και έκανα την πρακτική μου, θέλοντας να διευρύνω τους ορίζοντες μου άρχισα να παρακολουθώ διάφορα σεμινάρια Marketing, Digital Marketing, Επιχειρηματικότητά, Start up & Management. Εκεί ήταν που εμπνεύστηκα την ιδέα για το Happy Beat, ένα Happy Hour App στον χώρο της εστίασης με στόχο να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να γεμίσουν με κόσμο τα μαγαζιά τους μέσα από Happy hour προσφορές και εκπτώσεις από 10-70% αλλά και οι χρήστες να απολαμβάνουν αυτές τις προσφορές απολαμβάνοντας τον καφέ και το ποτό τους με τις εκπτώσεις που τους παρέχει η εφαρμογή μου.

Πήρα την απόφαση λοιπόν να κάνω την ιδέα μου πράξη και να δημιουργήσω την δική μου Startup. Έτσι ξεκίνησα  σε ηλικία 22 ετών να στήνω το Business Plan, και να ψάχνω προγραμματιστή για να αναλάβει την υλοποίηση της εφαρμογής . Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2016 ξεκινάω το Happy Beat, δίνω προκαταβολή και συνεργάζομαι με έναν Προγραμματιστή ώστε να υλοποιήσει το έργο προκειμένου να σχεδιαστεί ένα Demo με τις βασικές λειτουργίες του app, ούτος ώστε να το εξελίξω σταδιακά και να μαζέψω τους πρώτους συνδρομητές για να είμαι σε θέση να χτυπήσω την πόρτα σε Έλληνες επενδυτές.

Όταν το app ολοκληρώθηκε το αποτέλεσμα σε επίπεδο λειτουργικότητας ήταν σχετικά κοντά σε αυτό που είχα ζητήσει αλλά το Design της εφαρμογής ήταν απαρχαιωμένο καθώς είχε πατήσει πάνω σε μια πλατφόρμα που είχε φτιαχτεί προ 10ετίας για να το υλοποιήσει. Όταν τον ρώτησα γιατί το Design είναι έτσι, μου απάντησε πως η εφαρμογή είναι ακόμα στο Demo και πως θα έπρεπε να με ενδιαφέρει μόνο η λειτουργικότητα και όχι η εμφάνιση καθώς όταν θα πάρω την χρηματοδότηση από τους επενδυτές θα βελτιωθεί σε όλα τα επίπεδα. Εκεί ήταν που έφαγα και το πρώτο χαστούκι.

Όταν βγήκα στους δρόμους και ξεκίνησα να πουλάω την ιδέα μου Door to Door, έφαγα και το δεύτερο χαστούκι καθώς οι καταστηματάρχες στο χώρο της εστίασης δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εφαρμογή μου και πολλοί με αντιμετώπισαν ακόμα και ως απλό πλασιέ.

Μέσα μου όμως είχα πολύ  θέληση και πάθος για να πετύχω τον στόχο μου, σε εκείνο το σημείο άρχισα να καταλαβαίνω πως μου έλειπε κάτι πολύ βασικό από την συνταγή της επιτυχίας, Εμπειρία και Δεξιότητες. Το Site μου δεν είχε στηθεί με πληροφορίες όπως έπρεπε η εφαρμογή φαινόταν πρόχειρη και δεν ήταν καθόλου εντυπωσιακή, δεν είχα ένα φυλλάδιο να αφήνω πίσω μου, δεν είχα ούτε 100 χρήστες στην εφαρμογή και φράγκο στην τσέπη μου για να κάνω κάποια προωθητική ενέργεια να μαζέψω περισσότερους χρήστες και να λύσω τα προβλήματα που προέκυπταν.

Με δύο λέξεις ήμουν ανοργάνωτος και απροετοίμαστος, είχα σαν επιχειρηματίας να αντιμετωπίσω και μια σειρά από δυσκολίες που δεν φαντάστηκα πως θα συναντούσα στην πορεία μου. Ένα από αυτά μάλιστα ήταν η έλλειψη ενημέρωσης προσωπικού από μεριάς καταστημάτων εστίασης και κακό Experience στους Users της εφαρμογής καθώς όταν ερχόταν πελάτης και τους έλεγε ότι θέλει την έκπτωση από την εφαρμογή του απαντούσε ο σερβιτόρος από ποια εφαρμογή?

Έπειτα από 6 μήνες συνεχούς προσπάθειας ο στόχο μου φαινόταν ακόμα πιο μακριά, η εφαρμογή είχε λίγες επιχειρήσεις όπως και χρήστες και φάνηκε πως τελικά η ιδέα μου στην πράξη πήρε τελείως διαφορετική έκβαση από αυτή που είχα στο μυαλό μου όταν την σχεδίαζα.

Δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να τα παρατήσω αλλά είχα φτάσει σε αδιέξοδο και η ψυχολογία μου ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, ένιωθα σαν να ήμουν στο νερό και το βάρος του σώματος μου να με τραβά κάτω στον πάτο, η έλλειψη χρημάτων ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα αλλά δεν μπορούσα ακόμα να χτυπήσω την πόρτα σε κάποιον επενδυτή καθώς η πορεία μου μέχρι εκείνο το σημείο ήταν απογοητευτική.

Έπρεπε να βρω την λύση μόνος μου και έκανα αυτό που λένε Think Outside the BOX, σταμάτησα να επικεντρώνομαι στα προβλήματα και εστίασα στην λύση. Για περίπου 1 μήνα να παράτησα τις προσπάθειες Door to Door να πουλάω την εφαρμογή μου και ξεκίνησα να κάνω μια νέα SWOT ανάλυση με πραγματικά δεδομένα από την αγορά και το σημείο που βρισκόταν η επιχείρηση μου εκείνη την περίοδο.

Ήταν εκείνο το σημείο που ξεκίνησα να σκέφτομαι και να πράττω σαν πραγματικός CEO μιας επιχείρησης που έχει πρόβλημα, είναι στα πρόθυρα να κλείσει και έπρεπε να γυρίσω το παιχνίδι αλλιώς θα έβαζα λουκέτο.

Αρχικά ήρθα σε συμφωνία με τον Προγραμματιστή και του έδωσα το 50% με σκοπό να συνεχίσει να αναπτύσσει την εφαρμογής και να και να βελτιώσει το Design καθώς έτσι όπως ήταν δεν υπήρχε περίπτωση να μπουν επιχειρήσεις. Κάτι που δυστυχώς αποδείχτηκε λάθος στην πορεία.

Στην συνέχεια χρειαζόμουν μια ομάδα ατόμων να πιστεύει και να γουστάρει το Project για να με ακολουθήσει σε αυτό που κάνω και στο δρόμο μου βρέθηκαν τρία φανταστικά παιδία που πλαισιώσαμε όλοι μαζί την ομάδα πωλήσεων, εκεί ήταν η πρώτη πρόκληση που είχα να αντιμετωπίσω ως Team Leader. Μετά έπρεπε να βρω τρόπο να προωθήσω το Happy Beat για να γίνει γνωστή η εφαρμογή και έψαξα για στρατηγικές συνεργασίες με άτομα ή εταιρίες για να με στηρίξουν όχι οικονομικά αλλά με διαφήμιση, ήμουν τυχερός και χρωστάω πολλά στην Μαριάμ Νίκου που τότε ξεκινούσε τότε το γνωστό Free Press Περιοδικό Koita Magazine και μπορώ να πω πως είναι από τους καλύτερους ανθρώπους που έχουν βρεθεί στον δρόμο μου, η οποία πίστεψε σε εμένα και χωρίς να με ξέρει θέλησε να με βοηθήσει και να με στηρίξει όχι μόνο για την προώθηση αλλά να μου παρέχει και κάποιους από τους συνεργάτες της για να μου σχεδιάσουν το φυλλάδιο και το Copywriting που χρειαζόμουν. Ο τελευταίος σύμμαχος μου ήταν η ιδία η Google καθώς ξεκίνησε να βγάζει το Happy Beat στην πρώτη σελίδα για λέξεις κλειδιά όπως Happy Hour Πανόρμου κλπ.

Σιγά σιγά καταφέραμε να βάλουμε κάποια γνωστά καταστήματα όπως το Gazi view, Gasoline, Athens Beer, Selfie (μικρολίμανο), Caliente, Sensimilia (Πανόρμου) ακόμα και κάποιες καφετέριες γύρω από σχολές για φοιτητές φτάνοντας ξεπερνώντας έτσι τα 40 καταστήματα αλλά οι χρήστες παρέμειναν σταθερά πολύ χαμηλά κάτι που δεν ευχαριστούσε ιδιαίτερα τους καταστηματάρχες.

Πάνω στο 9μηνο ήταν που ξεκίνησα να χτυπάω κάποιες πόρτες σε Έλληνες Επενδυτές για να πάρω χρηματοδότηση καθώς είχα στα χέρια μου όχι απλά μια ιδέα αλλά ένα project που ήταν Live και έτρεχε.

Δυστυχώς η απάντηση που έλαβα από τους περισσότερους επενδυτές για το Happy Beat  ήταν σαν ιδέα ήταν πανομοιότυπη με μία άλλη γνωστή εφαρμογή το Forsquare όπου είχε παρόμοιες λειτουργίες και δεν βρίσκανε λόγω να επενδύσουν.

Άλλοι με ρωτούσαν στατιστικά του στυλ πόσα καταστήματα ανανέωσαν την συνδρομή τους, νούμερα από τις πωλήσεις και στατιστικά των χρηστών της εφαρμογής που ακόμα και σε εκείνο το σημείο δεν ήταν ιδιαίτερα θετικά για να επενδύσει κάποιος στο Project

Δυστυχώς χωρίς χρηματοδότηση τέτοια projects δεν αντέχουν για πολύ και ο Προγραμματιστής δεν αποδείχθηκε αυτός που νόμιζα. Καθώς μόλις αντιλήφθηκε ότι δεν θα πέσει επένδυση στο άμεσο μέλλον από επενδυτή σταμάτησε να ασχολείται.

Όταν του ζήτησα να αποχωρήσει και να μου δώσει την εφαρμογή που μου έφτιαξε έστω και στο στάδιο του Demo αρνήθηκε, καθώς για εκείνον του χρωστούσα ακόμα χρήματα για δουλειά που είχε ρίξει στην εφαρμογή και χρήματα που είχε βάλει ο ίδιος κατά τα λεγόμενα του στην ανάπτυξη της εφαρμογής. Κάποιοι συνάδελφοι του που κοστολόγησαν την εφαρμογή δεν θεωρούσαν πως η αξία της άγγιζε σε καμία περίπτωση τα χρήματα που είχα δώσει και με συμβούλεψαν να μην δώσω ούτε ένα ευρώ παραπάνω.

Κάπου εκεί αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το Project και το όνειρο μου αλλά μετά από αρκετά χρόνια κατάλαβα ότι δεν εγκατέλειψα ως χαμένος αλλά ως Νικητής καθώς πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις και έκανα ότι καλύτερο μπορούσα μέχρι το τέλος!

Όλο αυτό το ταξίδι με βοήθησε να εξελιχθώ σαν Δημήτρης και να γίνω καλύτερος, ανέπτυξα Skills άλλαξε ο τρόπος σκέψης μου και άνοιξαν οι ορίζοντες μου. Οι εμπειρίες και οι γνώσεις που αποκόμισα από αυτό το ταξίδι μπορώ να πω με σιγουριά ότι δεν θα τα είχα αποκτήσει σε κάποιο μεταπτυχιακό ή σε κάποιο μικρό γραφείο. Με βοήθησε πραγματικά να ανοίξω τα φτερά μου και να συνεχίζω να βάζω νέους στόχους.

Είχατε μάλιστα και κάποιες επαφές με επενδυτές. Τι περιελάμβαναν αυτές οι συζητήσεις και ποια είναι η γενικότερη εντύπωση που σας άφησαν οι Έλληνες επενδυτές;

Όπως ανέφερα και πριν πήγα και χτύπησα την πόρτα των επενδυτών κάπου στους 9 μήνες καθώς κανείς επενδυτής δεν επενδύει απλά σε μια ιδέα αλλά σε 3 πράγματα:

1) Την ομάδα της Startup

2) Τις προοπτικές εξέλιξης του Project  (αν μπορεί να βγει Ευρώπη ή και παγκόσμια)

3) Σε τι στάδιο είναι, πόσους γύρους επενδύσεων σηκώνει και πιο ποσό ενδέχεται να φτάσει το Exit καθώς και σε πόσα χρόνια

Οι συζητήσεις περίεργος δεν είχαν να κάνουν τόσο με την ιδέα (έπρεπε να τους την περιγράψω σε max 1 λεπτό) αλλά με στατιστικά στοιχεία της εφαρμογής αλλά και που διαφοροποιείται από τον ανταγωνισμό (πχ Forsquare) αλλά και λίγα λόγια για μένα (μιας και ήμουν ο CEO τρομάρα μου)

Μέσα από το ταξίδι μου γνώρισα 3 τύπους επενδυτών:

Τα αρπακτικά: Είναι επενδυτές που θα προσπαθήσουν να πάρουν το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό (ακόμα και το 40-50%) με την μικρότερη δυνατή επένδυση κάτι που αν συμβεί δεν θα έχει την ευκαιρία να σηκώσει άλλον γύρω χρηματοδότησης καθώς ένας επενδυτής κοιτάζει το ποσοστό που πήρε ο προηγούμενος και με τι επενδυτικό κεφάλαιο.

Angel Investor: Οι συγκεκριμένοι θα ψάξουν πολύ καλά τα νούμερα και τις προοπτικές πριν επενδύσουν και έχουν γνώσεις να σε καθοδηγήσουν και γνωριμίες να σου ανοίξουν πόρτες. Κάποιοι ήταν αρκετά φιλικοί και μου δώσανε Feedback κάποιοι άλλοι μου είπαν Sorry φιλαράκο δεν ενδιαφέρομαι.

Ventures Capital: Γενικά εκεί μιλάμε για μεγάλα κεφάλαια περίπου 500.000 επένδυση δεν υπήρχε περίπτωση να επενδύσουν στην φάση που ήμουν.

Γενικά δεν ήταν όπως αυτά που άκουγα για το εξωτερικό, πάντως είναι σημαντικό όταν μια Startup ψάχνει για επενδυτή πρέπει να είναι σε θέση να κρίνει και κατά πόσο είναι ο κατάλληλος που θα βοηθήσει όχι μόνο με τα χρήματα του αλλά και τις συμβουλές του.

Μετά από όλη αυτή την startupική διαδρομή, ποια θεωρείτε ότι είναι τα σημαντικότερα μαθήματα που πήρατε και μπορούν να φανούν χρήσιμα και σε άλλους;

Μέσα από αυτό το ταξίδι απέκτησα ανεκτίμητες εμπειρίες και πήρα πολύτιμα μαθήματα που δεν διδάσκονται σε κανένα πανεπιστήμιο.

1) Το πιο σημαντικό μάθημα που πήρα πιστεύω είναι πως όταν έχουμε ένα επιχειρηματικό πλάνο που μας φαίνεται τέλειο, τόσο δεν είναι…

Τα πράγματα εξελίσσονται πολύ διαφορετικά από ότι τα περιμένουμε και πρέπει να προσαρμοζόμαστε συνέχεια στις καταστάσεις και τις νέες προκλήσεις.

Εγώ προσωπικά μετά από όλη αυτή την εμπειρία έμαθα να εμπιστεύομαι τα δεδομένα που έχω στα χέρια μου και το ένστικτο μου.

2) Να μην παθιάζεται κάποιος με έναν στόχο αφήνοντας ευκαιρίες να περνάνε δίπλα του.

Το ξέρω πως δεν ακούγεται και πολύ ενθαρρυντικό αλλά πραγματικά εκείνη την περίοδο είχα προτάσεις για δουλειά και δεν κυνήγησα ευκαιρίες γιατί θεωρούσα πως όσο πιο προσηλωμένος είμαι στον στόχο μου τόσο πιο εύκολα θα τον πετύχω

(Να σημειωθεί πως δεν χρειαζόταν να παρατήσω το όνειρο μου απλά θα μπορούσα να το κάνω παράλληλα)

3) Να μιλάς πάντα για τις ιδέες σου και να παίρνεις Feedback ακόμα και αν το Feedback είναι σκληρό. Γενικά να καλό είναι να δεχόμαστε το Feedback σε όλους τους τομείς της ζωής μας

4) Μην κάνεις Focus μόνο στο Που θες να φτάσεις, γιατί το κλειδί της επιτυχίας κρύβεται στο Πώς.

Αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σαν να παίζουμε σκάκι θα καταλάβουμε πως κάθε κίνηση που κάνουμε είναι καθοριστική για να κερδίσουμε την παρτίδα. Οπότε κάθε βήμα που κάνεις μετράει.

5) Ότι και αν κάνεις φρόντισε να ξέρεις ότι μπορείς να στηριχθείς στα δικά σου πόδια και να περπατήσεις.

Γιατί αν πρέπει να στηριχθείς σε άλλους για να φτάσεις στην επιτυχία, τότε να είσαι έτοιμος γιατί οι πτώσεις θα είναι πολλές και το έδαφος σκληρό.

6) Όσα σχέδια και να κάνεις στην ζωή σου πάντα να αφήνεις χώρο για τους φίλους και την οικογένεια σου, τα πάντα είναι στιγμές  και πρέπει να τις ζούμε κάθε μέρα

Λάθη κάνουμε κάθε μέρα στην ζωή μας μικρά ή μεγάλα, ο μονός τρόπος για να πάμε μπροστά είναι να τα ξεπεράσουμε και να μάθουμε μέσα από αυτά για να μην τα επαναλάβουμε.

Με τι ασχοληθήκατε επαγγελματικά μετά την απόπειρα σας με το app; Ποιο επαγγελματικό μονοπάτι ακολουθήσατε δηλαδή

Τελικά αποδείχθηκε πως το HappyBeat δεν ήταν το τέλος αλλά μόνο η Αρχή, καθώς οι εμπειρίες που αποκόμισα με βοήθησαν να εξελιχθώ επαγγελματικά γύρω από το Digital Marketing & Business Strategy.

Σήμερα είμαι 27 ετών και εργάζομαι ως Business Developer Manager και σύμβουλος Ηλεκτρονικού επιχείρειν σε ένα γνωστό Digital Marketing Agency & Ecommerce Solution της Ελλάδας.

Κάνω συμβουλευτική και καθοδήγηση σε επιχειρηματίες που θέλουν innovative τρόπους και στρατηγική για το πως θα αναπτύξουν την επιχείρηση τους και κλείνω τις συμφωνίες με υποψήφιους πελάτες και εταιρίες που ενδιαφέρονται για τις υπηρεσίες μας.

Επιπλέον ξεκίνησα πρόσφατα και τα πρώτα μου βήματα ως Εισηγητής σε Δωρεάν σεμινάρια που διεξάγονται στο Innovathens με θέμα Digital Marketing & Ecommerce, άτι το οποίο με χαροποιεί πολύ μιας και πάντα ήθελα να διδάξω και να μεταβιβάσω τις γνώσεις μου.

Η δουλειά μου είναι κάτι που με συναρπάζει κάθε μέρα γιατί δεν σταματάω να μαθαίνω και να εξελίσσομαι, στα επόμενα σχέδια μου είναι παράλληλα με αυτό που κάνω να ξεκινήσω και δικά μου project στο Ηλεκτρονικό Εμπόριο.

Στόχος μου είναι να γίνω Business Coach μετά από κάποια χρόνια και να καθοδηγώ επιχειρηματίες και νέους στην επαγγελματική τους πορεία. Πριν φτάσω εκεί έχω πολύ δρόμο ακόμα και πολλές αποτυχίες και προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσω.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

four + 8 =