αρχικηΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΤα Ελληνικά μαχαίρια που ξεκίνησαν από μια βεράντα και έφτασαν ως την Σιγκαπούρη

Τα Ελληνικά μαχαίρια που ξεκίνησαν από μια βεράντα και έφτασαν ως την Σιγκαπούρη

Ένα επαγγελματικό pivot, η κατασκευή μαχαιριών, το ξεκίνημα από μια βεράντα, και οι πωλήσεις ως την Αυστραλία και την Σιγκαπούρη. Είναι μερικά από τα κομμάτια του πάζλ, τα οποία σχηματίζουν την ιστορία του Στέλιου Δρακόπουλου. Ο ίδιος δούλευε για χρόνια στο κομμάτι του μάρκετινγκ και της διαφήμισης, αλλά αποφάσισε να ξεκινήσει να κατασκευάζει premium μαχαίρια. Μέσα στην κρίση. Δημιουργώντας το brand Dikristo.

Το It’s Possible συνάντησε τον Στέλιο Δρακόπουλο. Ο ίδιος μας μιλά για το πως προέκυψε η ιδέα, την αρχική αμφισβήτηση από τους άλλους, και τις δυσκολίες. Ενώ περιγράφει το πως κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια και να φτάσει στον μεγάλο στόχο του.

Πως προέκυψε η ιδέα; Γιατί η αλήθεια είναι, ότι μάλλον δεν ξυπνά κάποιος ένα πρωί και λέει «θα ξεκινήσω να φτιάχνω μαχαίρια»

Όσο κι αν δεν το πιστεύετε, κάπως έτσι έγινε. Ξύπνησα ένα πρωί και είπα ότι θέλω να φτιάξω ένα πολύ όμορφο μαχαίρι. Σαφέστατα από την σύλληψη της ιδέας μέχρι την υλοποίηση πέρασαν πολλοί μήνες. Αλλά κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.

Πιο πριν αρχίσει να ασχολούμαι με την μαγειρική. Σαν χόμπι. Θα πρέπει επίσης να πω ότι οι σπουδές μου δεν είχαν καμία σχέση με όλα αυτά, αφού έχω σπουδάσει μάρκετινγκ και διαφήμιση σε δύο διαφορετικές σχολές. Για περίπου 10 χρόνια είχα μια δική μου εταιρία, πάνω στο συγκεκριμένο πεδίο.

Κάθε βράδυ λοιπόν όταν γυρνούσα σπίτι μαγείρευα. Επειδή το δεξί χέρι του μάγειρα είναι το μαχαίρι, μπήκα στην διαδικασία να το ψάξω λίγο περισσότερο. Σχετικά με τα υλικά και το πως ακριβώς φτιάχνεται ένα μαχαίρι. Μόλις είδα τις επιλογές που ανοίγονται μπροστά σου, σε ότι αφορά τα υλικά και τα σχέδια, πραγματικά μαγεύτηκα, και κάπως έτσι πήρα την απόφαση να ξεκινήσω να φτιάχνω δικά μου μαχαίρια. Όλα αυτά γίνανε χρονολογικά περίπου στο 2012.

Μιλάμε δηλαδή για μια περίοδο στην καρδιά της κρίσης, και με ένα περιβάλλον αρκετά μελαγχολικό. Δεν σας επηρέασε αυτό;

Τότε το περιβάλλον ήταν όντως πολύ μελαγχολικό. Εγώ μάλιστα σε εκείνη την φάση δούλευα τουλάχιστον 12 ώρες στην πρωινή δουλειά μου, γυρνούσα στο σπίτι και δούλευα για ακόμα 1-2 ώρες ή πήγαινα στο γυμναστήριο. Και 12 ως 2 την νύχτα μαγείρευα. Μετά κοιμόμουν 5 ώρες και ξύπναγα πάλι στις 7 το πρωί. Άρα ήταν ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα.

Έφτασα σε ένα σημείο να μην μπορώ να κοιμηθώ από το άγχος. Το μάρκετινγκ μου άρεσε σαν αντικείμενο, αλλά είδα ότι είχε αρκετούς δημιουργικούς περιορισμούς. Εγώ ήθελα να ξεκινήσω κάτι από το μηδέν και να το αναπτύξω, βάζοντας την δική μου σφραγίδα. Έψαχνα για μια δημιουργική διέξοδο, και την βρήκα στην ενασχόληση μου με τα μαχαίρια.

Θα πει κάποιος: Ωραία όλα αυτά, αλλά για να ξεκινήσετε να φτιάχνετε μαχαίρια, κάνατε πιο πριν κάποια έρευνα; Γιατί φαντάζομαι δεν μπορεί ο καθένας να το κάνει μέσα σε μια ημέρα, χωρίς να έχει τις γνώσεις και τα εργαλεία

Ναι φυσικά προηγήθηκε ένα ψάξιμο. Το θετικό είναι ότι ζούμε στην εποχή του ίντερνετ. Άρα μπήκα στο ίντερνετ και έψαξα τις πληροφορίες που ήθελα. Όλα ξεκίνησαν πληκτρολογώντας ένα «How to». Ξεκίνησα να διαβάζω ποια είναι τα μαχαίρια, ποιες οι διαφορές τους, τι υλικά υπάρχουν, τι γεωμετρίες υπάρχουν και πως μπορώ να φτιάξω ένα μαχαίρι.

Σαφέστατα όταν μπαίνεις σε μια τέτοια διαδικασία, όλα μοιάζουν δύσκολα στην αρχή. Στο μυαλό μου επικρατούσε ένα χάος για αρκετές εβδομάδες.

Στο οικονομικό κομμάτι, όλη η επένδυση ήταν δική σας; Δεν υπήρχε δηλαδή κάποιος χρηματοδότης ή κάποια εταιρία από πίσω

Όλα τα χρήματα ήταν δική μου. Και ξεκίνησα με ότι πιο απλό μπορεί να κάνει κάποιος, στην κατασκευή μαχαιριών.

Ξεκίνησα με μια λίμα και ένα ατσάλι, στην βεράντα που υπήρχε στο ισόγειο του σπιτιού μου. Εκεί έβαλα ένα θρανίο και πάνω σε αυτό ξεκίνησα να δουλεύω.

Έβλεπα πρόσφατα κάποιες φωτογραφίες από εκείνη την εποχή, και πραγματικά συγκινούμαι. Καθόμουν τον χειμώνα σε αυτή την βεράντα, ενώ χιόνιζε, και εγώ φορούσα κουκούλα, μπουφάν και ήμουν πάνω από ένα μηχάνημα προσπαθώντας να φτιάξω το πρώτο μου μαχαίρι. Θυμάμαι να παγώνουν τα χέρια και τα πόδια μου τον χειμώνα. Και να με καίει ο ήλιος το καλοκαίρι. Αλλά συνέχιζα, γιατί έκανα αυτό που ήθελα.

Αυτή τη στιγμή είστε full-time στο project σας; Και πόσες ώρες αφιερώνετε σε αυτό;

Υπήρχε μια μεταβατική περίοδος κατά την οποία είχα παράλληλα την πρωινή δουλειά μου και την δραστηριότητα με τα μαχαίρια. Αυτό κράτησε περίπου 2-3 χρόνια. Πλέον είμαι full-time στο δικό μου project. Σε ότι αφορά τις ώρες, η ενασχόληση αυτή κρατά σχεδόν όλη την ημέρα. Αν συνυπολογίσουμε το διάβασμα, την εύρεση των πρώτων υλών, τον σχεδιασμό των μαχαιριών και την υλοποίηση. Μάλιστα, η δουλειά συνήθως συνεχίζεται τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες. Είναι ένα project που το «τρέχω» εντελώς μόνος. Οπότε, όλες τις διαδικασίες που περιέγραψα πριν, αλλά ακόμα και την διαχείριση του site και των social media ή τις φωτογραφίες, όλα τα κάνω εγώ.

Ποια είναι η διαδικασία για να φτιαχτεί ένα μαχαίρι;

Το μαχαίρι, ως αντικείμενο, μπορεί να φαίνεται απλό αλλά είναι πολύ δύσκολο για να κατασκευαστεί σωστά . Χρειάζονται πολλές γνώσεις, καλά εργαλεία και πολύ υπομονή.

Υπάρχουν δυο τρόποι για να δημιουργήσεις ένα χειροποίητο μαχαίρι. Αυτός της σφυρηλάτησης, που η μορφοποίηση του μετάλλου γίνεται «εν θερμώ» και αυτός της αποκοπής όπου η μορφοποίηση γίνεται «αφαιρώντας υλικό» από μια μπάρα ατσαλιού.

Όλα ξεκινάνε από την επιλογή της πρώτης ύλης, στην περίπτωσή μας το ατσάλι, που είναι η καρδιά του μαχαιριού. Υπάρχουν εκατοντάδες είδη όπου, με την κατάλληλη «θερμική επεξεργασία», το κάθε ένα αποκτά τις δικές του ιδιότητες.  Άρα λοιπόν, όπως καταλαβαίνετε, δεν ακολουθείται ακριβώς η ίδια διαδικασία για κάθε ατσάλι/μαχαίρι. Ανάλογα με την χρήση για την οποία προορίζεται το εκάστοτε μαχαίρι, προβλέπεται και η αντίστοιχη επεξεργασία, για να έρθει ακριβώς το αποτέλεσμα που θέλουμε.

Εφόσον έχουμε σχεδιάσει το μαχαίρι, με την κατάλληλη γεωμετρία για τη χρήση που θέλουμε και έχουμε επιλέξει το κατάλληλο ατσάλι, προχωράμε στην δημιουργία της λάμας και ύστερα στη δημιουργία της λαβής. Οι τεχνικές, τα βήματα, αλλά και τα υλικά που μπορούμε να αξιοποιήσουμε για την κατασκευή της λαβής είναι πάρα πολλά δυστυχώς για να τα αναλύσουμε!

Πάντως, με μια βασική εκπαίδευση και αρκετή υπομονή, οποιοσδήποτε μπορεί να φτιάξει ένα απλό μαχαίρι. Βέβαια, όπως όλα τα πράγματα, για να φτάσεις σε υψηλό επίπεδο και να φτιάξεις ένα premium μαχαίρι, χρειάζεσαι πολύ περισσότερη εξάσκηση, υπομονή και επιμονή!

Είναι επικίνδυνη η διαδικασία του να φτιάχνει κάποιος μαχαίρια;

Είναι επικίνδυνο. Και από την στιγμή που θα μπεις στο εργαστήριο υπάρχουν πολλές πιθανότητες να χτυπήσεις. Ειδικά τον πρώτο καιρό, κάθε φορά που καθόμουν να δουλέψω, κοβόμουν . Αν το σκεφτείτε όμως, είναι λογικό να τραυματιστείς όταν δουλεύεις π.χ. με έναν λειαντήρα η κορδέλα του οποίου τρέχει με 100 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. ‘Η όταν χρησιμοποιείς τροχούς, σφυριά και φούρνους.

Για να φτιαχτεί ένα μαχαίρι, χρειάζομαι συνήθως από 3 εβδομάδες ως 1 μήνα. Από την στιγμή που θα έχω έτοιμα τα υλικά.

Ποια ήταν τα πρώτα σχόλια φίλων και γνωστών όταν τους είπατε για τα σχέδια σας;

Οι περισσότεροι ήταν διστακτικοί και αρνητικοί. Κάποιοι φυσικά γελάσανε. Κάποιοι άλλοι γελάσανε πίσω από την πλάτη μου. Αυτό συνέβαινε ειδικά στην αρχή, πριν ολοκληρώσω δηλαδή τα πρώτα προϊόντα και πριν δουν που μπορώ να φτάσω.

Αυτό που χρειάζεται όμως τελικά, είναι να δουλεύεις και να το θέλεις πολύ. Έτσι μπορείς να φτάσεις στον στόχο σου, ανεξάρτητα από το τι λένε οι άλλοι.

Μέχρι ποια σημεία του πλανήτη έχουν φτάσει τα μαχαίρια σας; Και ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια;

Μερικές από τις χώρες που έχουν φτάσει τα μαχαίρια είναι η Σιγκαπούρη, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, οι ΗΠΑ, αλλά και χώρες της Λατινικής Αμερικής. Είναι αλήθεια ότι δυσκολεύτηκα να βρω πελάτες στο εξωτερικό, αφού αρκετοί είναι αυτοί που δεν εμπιστεύονται τους Έλληνες. Αυτό που είδα είναι ότι αρκετοί άνθρωποι στο εξωτερικό έχουν στο μυαλό τους την κλισέ εικόνα του Έλληνα ο οποίος θα τους κοροϊδέψει και δεν έχει ιδιαίτερη όρεξη για δουλειά. Δυσκολεύτηκα αρκετά να τους πείσω ότι από εμένα θα πάρουν ένα ποιοτικό προϊόν, και μάλιστα σε καλύτερη τιμή από άλλα του εξωτερικού.

Σε ότι αφορά τα μελλοντικά σχέδια, στόχος μου είναι να κάνω το brand Dikristo μια εταιρία premium μαχαιριών, σε παγκόσμια κλίμακα. Άλλωστε αυτό ήταν κάτι που το ήθελα, από εκείνη την πρώτη ημέρα- τότε που αποφάσισα ότι θα ξεκινήσω να φτιάχνω μαχαίρια.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

sixteen − one =