Όλοι θα θέλαμε να έχουμε ένα… μαγικό ραβδί για να καταλαβαίνουμε αν κάποιος άνθρωπος που έχουμε απέναντι μας, λέει ψέματα. Κάτι που ισχύει ακόμα πιο έντονα και στο κομμάτι των προσλήψεων.
O Εlon Musk έχει πει πολλές φορές ότι τα πτυχία δεν κάνουν τη διαφορά. Αλλά εστιάζει σε κάτι άλλο όταν θέλει να προσλάβει κάποιον στις εταιρίες του. Ζητά αποδεικτικά στοιχεία που να δείχνουν την ικανότητα του υποψηφίου πάνω στη δουλειά. «Εάν υπάρχει ιστορικό εξαιρετικών επιτευγμάτων, τότε είναι πιθανό ότι αυτό θα συνεχιστεί στο μέλλον» έχει πει ο διάσημος δισεκατομμυριούχος.
Αλλά εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα. Ο καθένας μπορεί να πει ότι είναι «ο καλύτερος στη δουλειά». Και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι δύσκολο -ή αδύνατο- να καταλάβεις αν λέει όντως την αλήθεια.
Ο Musk αποκάλυψε την λύση στο World Government Summit του 2017. Τι κάνει ο ίδιος; Ρωτά τον κάθε υποψήφιο με τον οποίο κάνει συνέντευξη την ίδια ερώτηση: «Πες μου για μερικά από τα πιο δύσκολα προβλήματα πάνω στα οποία έχεις δουλέψει και πώς τα έλυσες».
Διότι «οι άνθρωποι που έλυσαν πραγματικά το πρόβλημα, ξέρουν ακριβώς πώς το έκαναν», εξηγεί ο Elon Musk. Και συμπληρώνει: «Ξέρουν και μπορούν να περιγράψουν τις λεπτομέρειες».
Η απλή τεχνική του Musk στηρίζεται στο εξής: Αν κάποιος λέει ψέματα, συνήθως δεν έχει την ικανότητα να περιγράψει πειστικά μια κατάσταση, ένα πρόβλημα ή ένα επαγγελματικό επίτευγμα. Και φυσικά δεν μπορεί να περιγράψει σωστά την λύση σε ένα πρόβλημα.
Μάλιστα, σύμφωνα με νέα μελέτη που παραθέτει το CNBC και η οποία δημοσιεύτηκε στο Journal of Applied Research in Memory and Cognition, φαίνεται ότι η τεχνική του Elon Musk δουλεύει. Μια παρόμοια τεχνική με την ονομασία «Asymmetric Information Management» χρησιμεύει και στις ανακρίσεις που γίνονται μετά από εγκλήματα. Αν ο κατηγορούμενος παραθέσει λεπτομερείς πληροφορίες για ένα γεγονός, μπορεί να αποδειχτεί ή αθωότητα ή η ενοχή του.
Οι ερευνητές που εργάστηκαν για την ίδια έρευνα, διαπίστωσαν ότι οι κατηγορούμενοι που είναι αθώοι, συνήθως παραθέτουν πολλές πληροφορίες για το επίμαχο γεγονός, για να αποδείξουν την αθωότητα τους. Αντίθετα, όσοι είναι ένοχοι προσπαθούν να παραθέσουν όσο λιγότερες πληροφορίες γίνεται, έτσι ώστε να είναι πιο «θολή» η εικόνα που θα σχηματίσει ο ανακριτής τους. Και φυσικά το εφαρμόζουν αυτό για να είναι πιο δύσκολο να καταλάβει η άλλη πλευρά ότι λένε ψέματα.
Όλα αυτά, κατά αντιστοιχία, μπορούν να λειτουργήσουν και σε άλλες καταστάσεις που συμβαίνουν στη ζωή μας.
