αρχικηΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΟ CEO της Hilton εξηγεί: Το μεγάλο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι στα 20s τους σήμερα

Ο CEO της Hilton εξηγεί: Το μεγάλο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι στα 20s τους σήμερα

Ο Chris Nassetta ξεκίνησε από το μηδέν. Καθαρίζοντας τουαλέτες ξενοδοχείων όταν ήταν πολύ νεαρός.

Η δουλειά έμαθε στον Nassetta, τον 60χρονο CEO της Hilton Worldwide – μιας πολυεθνικής εταιρείας φιλοξενίας με κεφαλαιοποίηση 38,86 δισεκατομμυρίων δολαρίων-  πολλά περισσότερα από το πως απλά λειτουργεί ένα ξενοδοχείο, λέει.

Του έδειξε επίσης την αξία της εμπειρίας στην εργασία, την οποία, όπως σημειώνει, σήμερα οι νέοι στερούνται συχνά χωρίς να φταίνε. Βλέποντας ένα TikTok βίντεο, διαβάζοντας ένα άρθρο ή παρακολουθώντας το «The White Lotus» του HBO, μπορεί αυτό να σας δείξει πως είναι να ζεις σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο — αλλά μπορεί να μην σας προετοιμάσει για την επίλυση προβλημάτων σε ένα περιβάλλον με γρήγορο ρυθμό.

«Τα πάντα [σήμερα] είναι ηχητικά κομμάτια, αποσπάσματα, τίτλοι, Twitter», λέει ο Nassetta στο CNBC. «Οι νέοι έχουν τόση πρόσβαση στη γνώση και τις πληροφορίες, αλλά δεν πρέπει να το συγχέετε με την εμπειρία».

Η δουλειά… στην τουαλέτα και η δουλειά για χρόνια στον κλάδο, όπως εξηγεί ο Nassetta, ήταν απαραίτητα για να τον προετοιμάσουν για να αναλάβει τον κορυφαίο ρόλο στην Hilton το 2007. Αντίθετα, μερικοί από τους φίλους του πέρασαν τα 20 και τα 30 τους ανεβαίνοντας στην καριέρα τους σε ισχυρές θέσεις — και γρήγορα ‘κάηκαν’, λέει ο ίδιος.

Παραδέχεται ότι έκανε πολλές θυσίες στη διαδρομή. «Εχω ταξιδέψει υπερβολικά για δεκαετίες. Τα παιδιά μου είναι 20 με 30 τώρα. Όταν ήταν από το μηδέν έως το 10 ετών, δεν ήμουν κοντά όσο θα ήθελα» εξηγεί.

Στη συμβουλή που δίνει στις δικές του κόρες: «Αν έπρεπε να δώσω στις κόρες μου μια συμβουλή καριέρας, αυτή θα ήταν: Slow down, πάρτε μια βαθιά ανάσα, σηκώστε το κεφάλι σας και κοιτάξτε το πεδίο της μάχης.

Όταν ήμουν 29 ετών, ήμουν επικεφαλής ανάπτυξης σε μια κτηματομεσιτική εταιρεία, πολύ πέρα από το σημείο που θα έπρεπε να ήμουν σε εκείνη την ηλικία. Με πλησίασε ένας συνάδελφος για να ξεκινήσουμε ένα private equity shop. Εκείνη την εποχή, ακουγόταν σαν μια υπέροχη ιδέα, ανυπομονούσα να το κάνω.

Αλλά μόλις είχα παντρευτεί. Η γυναίκα μου και εγώ επρόκειτο να κάνουμε ένα μωρό. Μόλις είχα αγοράσει το πρώτο μου σπίτι με υποθήκη και ενώ έβγαζα πολλά χρήματα, δεν αποταμίευα τίποτα.

Είχα φίλους που ανέβαιναν γρήγορα στην καριέρα τους. Πολλές από τις αποφάσεις που πήραν δεν λειτούργησαν γιατί ερωτεύτηκαν ιδέες χωρίς να τις σκεφτούν καλά. Έτσι, έπρεπε να αναγκάσω τον εαυτό μου να επιβραδύνει και να ζητήσω από τον συνάδελφό μου μερικές εβδομάδες για να το επεξεργαστώ.

Κατέληξα να το κάνω. Ήταν το σωστό και λειτούργησε πολύ καλά. Αλλά έπρεπε να αναγκάσω τον εαυτό μου να έχω μια στιγμή πειθαρχίας για να σκεφτώ τα διαφορετικά σενάρια και τα πιθανά αποτελέσματα».

Σχετικά με την εύρεση βοήθειας σε απροσδόκητα μέρη, τονίζει: «Μου αρέσει να πιστεύω ότι δουλεύω σκληρά, είμαι καλά μορφωμένος, είμαι αρκετά έξυπνος. Αλλά ακόμα και μέχρι σήμερα -και σίγουρα όταν ήμουν στα 20 και στα 30 μου προσπαθώντας να καταλάβω τα πράγματα- απλά δεν ξέρεις τι δεν ξέρεις.

Το να έχεις την ταπεινοφροσύνη να αναγνωρίσεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια είναι δύσκολο. Και οι σπουδαίοι μέντορες – σε τελική ανάλυση, ο πατέρας μου ήταν ο πιο σημαντικός μέντορας που είχα – ήταν εξαιρετικά σημαντικοί για την επιτυχία που είχα στην καριέρα μου».

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

one × three =