Μοιάζει τρομερά υπερφιλόδοξο και τολμηρό σχεδόν στα όρια του ανεφάρμοστου. Αλλά αναμφισβήτητα το «Big Bend» αποτελεί μοναδική περίπτωση από πλευράς αρχιτεκτονικής και μηχανικής και κατάφερε να προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον από διεθνή μίντια όπως το ΒΒC, το CNN και το Fox. O πρωτοποριακός ουρανοξύστης που λυγίζει σε μια μεγάλη καμπύλη στη κορυφή και έχει σχήμα αψίδας, αποτελεί ελληνική έμπνευση και φέρει την υπογραφή του αρχιτεκτονικού γραφείου «Oiio» με έδρα τη Νέα Υόρκη. Ιδρυτής και επικεφαλής του γραφείου είναι ο Έλληνας αρχιτέκτονας Γιάννης Οικονόμου.
Όπως διαβάζουμε στη LIFO, το «Big Bend» έχει μήκος 1200 μέτρα και είναι η απάντηση στο ερώτημα πώς θα έδειχνε ένα κτίριο που αντί να είναι το ψηλότερο, θα είναι το πιο μακρύ.
O Iωάννης Οικονόμου εξηγεί το όραμα και τη φιλοσοφία του Big Bend
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να ξεχωρίσει ένα κτήριο στον πολύβουο ορίζοντα του Μανχάταν, και κοινός τόπος όλων είναι το ότι για να ξεχωρίσει μεταφορικά πρέπει να ξεχωρίσει και κυριολεκτικά. Η τάση αυτή έχει πάρει πλέον τη μορφή μιας αδιαμφισβήτητης εμμονής, η οποία είναι αδιαμφισβήτητη επειδή ακριβώς επιδιώκει να γίνεται ορατή. Ως αποτέλεσμα το ύψος ενός κτηρίου έχει καταστεί έννοια απόλυτα οικεία και αλληλένδετη με τη φήμη ενός κτιρίου. Η ανέγερση κάθε καινούριου ουρανοξύστη που φιλοδοξεί να πάρει τον τίτλο του ψηλότερου κατασκευάσματος παγκοσμίως, είναι κάτι που συνεχίζει να εντυπωσιάζει το κοινό, δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο μια άνευ προηγουμένου εκτόξευση των τιμών ανά τετραγωνικό.
Αυτός ο αναπτυξιακός πυρετός οφείλεται κυρίως σε μια σειρά σωστά συνδυασμένων ευνοϊκών πολεοδομικών ρυθμίσεων, οι οποίες εφαρμόζονται κατά κόρον από την αρχιτεκτονική κοινότητα στα πλαίσια μιας καινοφανούς αναμέτρησης για το ποιος θα βάλει την υπογραφή του στο ψηλότερο κτήριο της Νέας Υόρκης. Τι θα γινόταν ωστόσο, αν στην πρωτοφανή πύκνωση του αστικού ιστού με όλο και ψηλότερα κτήρια επιχειρούσε να ανταπαντήσει κανείς, αντικαθιστώντας το ύψος με το μήκος, σχεδιάζοντας έναν ουρανοξύστη που μπορεί να μην ηγείται καθ’ ύψος αλλά θα προβάλλει ως στοιχείο υπεροχής του το μήκος;
H παραβίαση της συνθήκης θεώρησης του ουρανοξύστη ως ένα ψηλό και απαραίτητα ευθύ κτίσμα, προτείνεται ως μια εναλλακτική στην κυρίαρχη τάση παραβίασης των οικοδομικών κανονισμών. Τo Big Bend εμφανίζεται έτσι ως ένα καινοτόμο στο είδος του οικοδόμημα, ικανό να σταθεί με ταπεινότητα δίπλα στους ψηλούς γειτονικούς του ουρανοξύστες, επισκιάζοντάς τους όμως παράλληλα με το μνημειώδες μήκος του. Ένας από τους λόγους που σχεδιάστηκε το Big Bend ήταν, μεταξύ άλλων, το να τοποθετηθεί κριτικά απέναντι στις χωρικές προεκτάσεις της στροφής της αγοράς προς την κατοικία. Η άλλοτε ραγδαία ανάπτυξη γραφείων και κτηρίων εμπορικών χρήσεων έχει πλέον δώσει τη θέση της στην ανέγερση συγκροτημάτων πολυτελών κατοικιών, προοριζόμενων για εύπορους επιχειρηματίες, οι οποίοι τα χρησιμοποιούν κυρίως ως επενδύσεις ή επίδειξη πλούτου, πολλές φορές χωρίς καν να τα κατοικούν.
Το Big Bend ακολουθεί και υπερτονίζει αυτό ακριβώς το πλέγμα οικονομικοκοινωνικών σχέσεων, και την τάση μετατροπής της Νέας Υόρκης σε ένα κολοσσιαίο ξενοδοχείο, ως συνακόλουθό του. Σκοπός της πρότασης είναι να αναδείξει τη Νέα Υόρκη ως ένα πολυεπίπεδο καμβά συναισθημάτων και συμβολισμού, ελεύθερο προς χάραξη ιδεών σε κατοίκους και επισκέπτες. Το αστικό τοπίο της Νέας Υόρκης αναδεικνύεται πλέον όλο και λιγότερο ως ένα σύνολο από αρχιτεκτονικές φόρμες, και όλο και περισσότερο ως ένας χώρος ζύμωσης και ωσμωτικής συνύπαρξης του περιπατητή με ένα σύνολο συμβόλων και συναισθημάτων.
