αρχικηΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΟι δύο φίλες που δημιουργούν ελληνικά σουβενίρ. Αλλά δεν είναι σαν αυτά που νομίζεις

Οι δύο φίλες που δημιουργούν ελληνικά σουβενίρ. Αλλά δεν είναι σαν αυτά που νομίζεις

Όταν σου μιλήσει κάποιος για ελληνικά σουβενίρ, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι ίσως τα μικρά αγαλματάκια που παραπέμπουν στην αρχαία Ελλάδα, μια απεικόνιση του Παρθενώνα ή κάτι τέτοιο. Κι όμως, μπορεί να είναι και κάτι αρκετά διαφορετικό. Η Αγγέλικα Νιάρχου και η Γεωργία Οικονομοπούλου ξεκίνησαν την δική τους επιχείρηση μέσα στην κρίση, και αποφάσισαν να δημιουργήσουν ελληνικά σουβενίρ με ένα πιο «φρέσκο» στιλ. Βάζοντας μέσα στο παιχνίδι την σύγχρονη Ελλάδα, αλλά και την καθημερινότητα των ανθρώπων.

Το It’s Possible πήγε στο «αρχηγείο» της Ploos Design (ναι, είναι γεμάτο κούπες) και συνάντησε τις δύο ιδρύτριες. Οι ίδιες, μιλούν για το πως προέκυψε η ιδέα για το επιχειρηματικό εγχείρημα τους, τι κάνουν διαφορετικά σε σχέση με άλλα αντίστοιχα brands, ενώ δίνουν και τις δικές στους συμβουλές στους νέους επιχειρηματίες που ξεκινούν σήμερα την προσπάθεια τους.

Πως προέκυψε η ιδέα για το project σας;

Γεωργία Οικονομοπούλου: Εμείς ξεκινήσαμε… νησιώτικα. Γνωριστήκαμε με την Αγγέλικα κατά την διάρκεια των σπουδών μας στο πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Σύρου, όπου σπουδάζαμε στο τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων. Με τις συζητήσεις που κάναμε εκεί, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε το τι θα κάνουμε μετά την σχολή.

Θέλαμε να κάνουμε κάτι δικό μας και να μείνουμε Ελλάδα. Στο κομμάτι του design, ο τουρισμός ήταν μια καλή επιλογή για εμάς.

Αγγέλικα Νιάρχου: Όλα αυτά ξεκίνησαν για εμάς το 2012, στα χρόνια της «βαθιάς κατάθλιψης». Η κρίση συνεχίζεται βέβαια μέχρι σήμερα, αλλά ίσως τώρα έχουμε συνειδητοποιήσει λίγο καλύτερα τα δεδομένα. Επίσης είδαμε τότε ένα κενό στην αγορά, αφού οι περισσότεροι καταστηματάρχες είχαν σουβενίρ που κατασκευάζονταν στην Κίνα.

Επειδή όπως είπατε ξεκινήσατε σε μια περίοδο κρίσης, θέλω να μου πείτε ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις από φίλους και συγγενείς, όταν τους είπατε ότι θα ξεκινήσετε τη δική σας επιχείρηση

Αγγέλικα Νιάρχου: Νομίζω ότι καταρχήν υπήρχε ενθουσιασμός. Οι περισσότεροι φίλοι μας είπαν «μπράβο» και «κάντε το». Βέβαια ένα τέτοιο εγχείρημα έχει δυσκολίες και αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να καταλάβεις το πόσο δύσκολο είναι. Εμείς πάντως είχαμε στήριξη τόσο από το φιλικό μας περιβάλλον όσο και από τις οικογένειας μας. Ακόμα κι αν κάποιοι ίσως ξαφνιάστηκαν στην αρχή.

Γεωργία Οικονομοπούλου: Όταν παίρνεις θετικό feedback για αυτό που έχεις ετοιμάσει, σου δίνει θάρρος για να συνεχίσεις. Εμείς αναζητούσαμε feedback και πριν καν ιδρυθεί η εταιρία σαν νομική οντότητα. Είχαμε πάει σε έκθεση για να πάρουμε γνώμες.

Ξεκινήσατε το 2012. Κοιτώντας προς τα πίσω, και έχοντας την εμπειρία του τώρα, τι θα κάνατε διαφορετικά;

Αγγέλικα Νιάρχου: Αν τα είχαμε κάνει διαφορετικά, νομίζω δεν θα ήμασταν εδώ. Στην αρχή κάναμε κάποια πράγματα ενστικτωδώς, αλλά αποδείχτηκε ότι μάλλον είχαμε καλό ένστικτο. Δεν φοβηθήκαμε π.χ. να κάνουμε πωλήσεις door-to-door. Όλο αυτό που αισθανόμασταν τότε, μας οδήγησε σε σωστά μονοπάτια, για να φτάσουμε στο σημερινό καλό επίπεδο.

Γεωργία Οικονομοπούλου: Εγώ έχω καταλάβει ότι δυστυχώς αν δεν κάνεις κάποια πράγματα λάθος κι αν δεν μάθεις μέσα από τα λάθη σου δεν πρόκειται να φτάσεις κάπου. Σε αυτό το «κάπου» θα φτάσεις από τις κινήσεις που θα κάνεις, είτε είναι σωστές είτε λάθος. Μπορώ να πω μάλιστα ότι εμείς δεν είχαμε κάποια «μεγάλη στρατηγική» εξ αρχής. Πήγαμε περισσότερο βήμα- βήμα.

Αγγέλικα Νιάρχου: Βάζαμε μικρούς στόχους συνέχεια και προχωράγαμε βήμα- βήμα, έτσι ακόμα και κάποια μικρά λάθη που ίσως κάναμε δεν ήταν καταστροφικά. Αντίθετα μας βοήθησαν για να πάρουμε εμπειρίες και να πάμε παρακάτω.

Σε προηγούμενη συνέντευξη σας, έχετε δηλώσει: «Υπάρχει ένας κορεσμός στην προβολή των Αρχαίων Ελλήνων και του τότε Πολιτισμού». Τι είναι αυτό που έχετε δει σε αντίστοιχα projects και τι κάνετε διαφορετικά εσείς;

Γεωργία Οικονομοπούλου: Ο Πολιτισμός της χώρας μας είναι σημαντικός. Αν σταθείς όμως μόνο στην οπτικοποίηση της Ακρόπολης ή του Περικλή, μένεις σε ένα πρώτο επίπεδο. Η Ελλάδα είναι κάτι πιο βαθύ. Επίσης όλοι οι τουρίστες δεν είναι το ίδιο, και κάποιοι μπορεί να θέλουν κάτι παραπάνω. Εμείς σεβόμαστε και το «παλιό» και το «νέο».

Αγγέλικα Νιάρχου: Τα κλασσικά σουβενίρ είναι π.χ. περισσότερο αγάλματα, είτε μαρμάρινα είτε μπρούτζινα. Εκεί λοιπόν είδαμε ότι υπάρχει ένας κορεσμός. Στο κομμάτι του αγάλματος και της Αρχαίας Ελλάδας. Εμείς δίνουμε μια πιο φρέσκια και μοντέρνα πρόταση. Τονίζοντας και κάποια άλλα πράγματα.

Προσπαθήσαμε να δώσουμε στα προϊόντα μας, την αίσθηση που θα αποκτήσει κάποιος όταν θα έρθει στην καθημερινότητα της Ελλάδας. Δείχνουμε κάτι από την ζωή των ανθρώπων εδώ.

Ας πούμε ότι κάποιος δεν γνωρίζει το brand σας. Μπορείτε να μας πείτε τι περιλαμβάνει αυτό; Ίσως κάποια πιο χαρακτηριστικά πράγματα

Γεωργία Οικονομοπούλου: Η συλλογή μας έχει χρηστικά αντικείμενα, από κούπες ή φλιτζάνια του καφέ, μέχρι τσάντες θαλάσσης και πετσέτες, αλλά και είδη γραφείου. Συνολικά έχουμε περίπου 250 κωδικούς προϊόντων.

Αγγέλικα Νιάρχου: Έχουμε καταφέρει να διαθέτουμε πολλά προϊόντα, και με αυτό τον τρόπο προσπαθούμε να πιάσουμε όλη την γκάμα καταστημάτων και πελατών. Μας αρέσει βέβαια να πειραματιζόμαστε. Δεν είναι ότι κάθε χρόνο έχουμε τους ίδιους κωδικούς.

Ποια είναι τα βήματα για να φτιαχτεί ένα σουβενίρ; Από το μηδέν, μέχρι να φτάσει στο χέρι του καταναλωτή

Γεωργια Οικονομοπούλου: Αρχικά γίνεται μια έρευνα για να δούμε ό,τι πιθανό σχέδιο μπορεί να κυκλοφορεί στην αγορά π.χ. στις κούπες, έτσι ώστε να μην συμπέσουμε. Μετά ξεκινά το brainstorming, που περιλαμβάνει τη σχεδίαση πολλών διαφορετικών ιδεών. Στόχος μας δεν είναι να υλοποιήσουμε την πρώτη μας ιδέα, αλλά την καλύτερη. Κάπως έτσι καταλήγουμε στο σχέδιο και στα χρώματα. Μετά έρχεται η εφαρμογή πάνω στο προϊόν. Μιλάς με τους προμηθευτές, ψάχνοντας να βρεις ποιος είναι καλύτερος σε τιμή, ποιότητα αλλά και στην γενικότερη συνεργασία. Στη συνέχεια συζητάς τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τους περιορισμούς που ίσως θα σου βάλουν οι προμηθευτές.

Αγγέλικα Νιάρχου: Από ένα σημείο και μετά ξέρεις βέβαια τους περιορισμούς, οπότε πάς πιο «έτοιμος» με την κάθε ιδέα που έχεις. Ξέρεις πως λειτουργεί ο καθένας και μέχρι που μπορείς να φτάσεις. Έτσι τρέχουν πιο γρήγορα όλα.

Γεωργία Οικονομοπούλου: Μετά ξεκινάς και παραλαμβάνεις τα προϊόντα από τους προμηθευτές. Κάνουμε τον έλεγχο ποιότητας και τα στέλνουμε τους πελάτες ή στα καταστήματα που συνεργαζόμαστε.

Το έλεγχο ποιότητας τον κάνετε εσείς; Ένα- ένα κάθε κομμάτι;

Γεωργία Οικονομοπούλου: Ναι, γιατί είναι άσχημο για κάποιον που έχει παραγγείλλει ένα σουβενίρ, να μην το βρει έτσι όπως ακριβώς το περίμενε.

Αγγέλικα Νιάρχου: Πάντως από ένα σημείο και μετά είναι θέμα εξάσκησης, και ο ποιοτικός έλεγχος γίνεται πιο γρήγορα. Το κάνεις λίγο αυτόματα. Αρκετές φορές πάντως έχουμε βρει ελαττωματικά προϊόντα και τα έχουμε σταματήσει εδώ πριν φτάσουν στον πελάτη.

Ξεκινήσατε την προσπάθεια σας 2 άτομα. Θέλω να μου πείτε και χρονικά πως το διαχειριστήκατε όλο αυτό

Αγγέλικα Νιάρχου: Όπως είπαμε, εμείς αναπτύξαμε το project μας σιγά- σιγά. Δεν είχαμε από την αρχή 250 κωδικούς. Τότε ήταν λίγο πιο απλά τα πράγματα. Οπότε μπορούσαμε να το διαχειριστούμε δύο άτομα. Υπήρχε και ο ενθουσιασμός που ακόμα υπάρχει έτσι κι αλλιώς. Είναι λογικό βέβαια, ότι όσο αυξάνεται το δίκτυο πωλήσεων σου, να αυξάνονται και οι ώρες εργασίας σου. Ασχολούμασταν από την αρχή και οι δύο με όλα. Αλλά έχουμε ρυθμίσει ένα βασικό ωράριο, για να μην ξεφεύγει πολύ το πράγμα.

Γεωργία Οικονομοπούλου: Το σημαντικό είναι ότι η κάθε μια εμπιστεύεται την άλλη. Έτσι όταν π.χ. θα κάνω μια συγκεκριμένη εργασία εγώ, δεν χρειάζεται να ασχοληθεί καθόλου η Αγγέλικα. Και το αντίστροφο. Η δουλειά μοιράζεται. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, ο ελεύθερος χρόνος είναι περιορισμένος.

Μετά από όλα αυτά που συζητάμε, τι συμβουλές θα δίνατε σε έναν νέο επιχειρηματία που ξεκινά σήμερα;

Γεωργία Οικονομοπούλου: Καταρχήν να μην φοβηθεί. Πρέπει να κάνει πραγματικότητα αυτό που έχει στο μυαλό του. Είναι το πρώτο σημαντικό βήμα. Μετά θέλει επιμονή.

Αγγέλικα Νιάρχου: Νομίζω παίζει ρόλο και η ομάδα. Να προσέξει τα άτομα που θα επιλέξει για να είναι μαζί του. Αυτοί με τους οποίους συνεργάζεσαι σε μια επιχείρηση, είναι πλέον η δεύτερη οικογένεια σου. Επίσης ένας νέος επιχειρηματίας δεν πρέπει να φοβάται να κάνει λάθη. Ακόμα κι αν γίνουν τέτοια μπορείς να τα διορθώσεις, να πάρεις χρήσιμα μαθήματα και να προχωρήσεις.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

fifteen + thirteen =