Πόσες φορές έχεις σηκωθεί να φύγεις απηυδισμένος με την κατάληξη της συνομιλίας; Η συζήτηση είναι -χωρίς αστεία- ένα πολύ δύσκολο αντικείμενο. Οι συζητητές, είναι επίσης δύσκολοι χαρακτήρες. Ενίοτε και πεισματάρηδες.
Στις καθημερινές μας διαφωνίες, έχουμε την εσφαλμένη εντύπωση πως ο νικητής είναι αυτός που θα έχει την τελευταία λέξη. Δεν είναι όμως καθόλου έτσι. Ο champion της ημέρας, είναι εκείνος που θα χειριστεί τον συνομιλητή του πολιτισμένα και με επιχειρήματα, ενώ συνάμα θα μαγέψει το ακροατήριο που τους παρακολουθεί. Και με τις παρακάτω οκτώ τεχνικές, θα κάνεις κάθε διαφωνία, να μοιάζει με περίπατο στην εξοχή.
Μην ανεβάζεις τον τόνο της φωνής σου
Ίσως το «κόλπο» να πιάνει στη Βουλή και στις τηλεοπτικές σειρές, αλλά όχι στη πραγματική ζωή. Ο άνθρωπος που φωνάζει -κατά γενική ομολογία- είναι εκείνος που θέλει να επιβάλει με το ζόρι την άποψη του. Που θέλει να επισκιάσει οποιαδήποτε άλλη φωνή στη συζήτηση, έχοντας την λανθασμένη εντύπωση ότι όποιος ακούγεται πιο δυνατά έχει και δίκιο. Λάθος. Η σταθερότητα στη φωνή και ο σοβαρός ήπιος τόνος, δεν είναι μόνο τα στοιχεία που κάνουν μια διαφωνία ανθρώπινη, αλλά και που υπογραμμίζουν ότι ο ομιλητής είναι βέβαιος για όλα όσα υποστηρίζει. Αυτό, είναι κάτι που ίσως ο οργισμένος συνομιλητής σου να μην παρατηρήσει, αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα το προσέξουν όλοι οι υπόλοιποι.
Μίλα αργά και με παύσεις
Για πολλούς λόγους. Πρώτον, η αργή και ξεκάθαρη ομιλία επιτρέπει στον εγκέφαλο να αναλύσει την πληροφορία που του δίνεται. Δεύτερον, επειδή έχεις μια άποψη, δεν σημαίνει ότι πρέπει να την πετάξεις ολόκληρη στα μούτρα του συνομιλητή σου για να τον κερδίσεις. Κάνε παύσεις, ρώτα αν το συγκεκριμένο σημείο έχει γίνει κατανοητό και -πάντα- ρώτα την άποψη του για τη κάθε σου φράση. Προτάσεις όπως «δεν συμφωνείς;» ή «καταλαβαίνεις πως το σκέφτομαι;», όχι μόνο δεν είναι επιθετικές, αλλά βάζουν άμεσα το ασυνείδητο κομμάτι του εγκεφάλουτου συνομιλητή σου, να σκεφτεί μήπως πράγματι συμφωνεί μαζί σου και το αρνείται. Τα οφέλη της αργής ομιλίας είναι πάμπολλα. Απλά δώσε της μια ευκαιρία.
Μείνε στο θέμα
Μην μπερδεύεις άσχετα πράγματα στην κουβέντα για να κερδίσεις μια διαφωνία. Μακρυγορείς, σπαταλάς πολύτιμο χρόνο από το «κοινό» σου και στο τέλος βγαίνεις και χαμένος. Ασπάσου την τακτική των Σπαρτιατών: επικεντρώσου σε λίγα αλλά ουσιώδη πράγματα. Όταν ο κόσμος βλέπει πως δεν προκαλείς πονοκέφαλο, θα φτάσει στο σημείο να ζητάει τη γνώμη σου προτού ξεκινήσεις να τη λες.
Να καταρρίπτεις άμεσα τους ισχυρισμούς
Χρειάζεται καλό timing. Ειδικά όταν γνωρίζεις ότι κάποιος κάνει λάθος. Η ευγένεια επιβάλλει ν’ αφήσεις τον συνομιλητή σου να τελειώσει. Η στρατηγική, ωστόσο, συνιστά ένα πράγμα για τον «εχθρό»: αποδιοργάνωση. Κάθε φορά που «πέφτει στο τραπέζι» ένας ισχυρισμός ή ένα επιχείρημα, προσπάθησε να αποσυντονίσεις / αποδιοργανώσεις το συνομιλητή σου, με προτάσεις τύπου «δεν είναι καθόλου έτσι» ή «είσαι τελείως εκτός θέματος». Το μυστικό είναι να κρατηθείς. Οι φράσεις αυτές, δεν έχουν σκοπό να σου δώσουν βήμα για να μιλήσεις, αλλά για να μπερδέψεις τον απέναντι. Ακόμη και αν ο άλλος σου ζητήσει επεξήγηση για τις φράσεις σου, ανάφερε ήρεμα πως θα πεις όσα έχεις να πεις αφού ολοκληρώσει. Με αυτό τον τρόπο, διακόπτεις τη ροή της σκέψης και της ομιλίας του, μπερδεύοντάς τον.
Εστίασε στη διαφωνία, όχι στο πρόσωπο
Μη λειτουργείς «επί προσωπικού». Και μην ξεχνάς ότι όσο και αν αντιπαθείς το πρόσωπο με το οποίο έχεις τη διαφωνία, συγκρούονται οι απόψεις σας και όχι εσείς οι ίδιοι. Κατά τη διάρκεια της διαφωνίας Θα πρέπει να τον αντιμετωπίζεις όπως θα αντιμετώπιζες τον καλύτερο σου φίλο. Συχνά παρασυρόμαστε από τον χαρακτήρα του συνομιλητή μας και περνάμε σε προσωπικές επιθέσεις. Είτε γιατί τον αντιπαθούμε, είτε γιατί ξέρουμε ότι μιλάει πίσω απ’ την πλάτη μας. Συγκρατήσου. Η ψυχραιμία είναι σύμμαχος σου. Και όσο χτυπάς την άποψη του με επιχειρήματα -και όχι τον ίδιο- θα βγαίνεις νικητής από κάθε συζήτηση, ασχέτως αν τελικά του αλλάξεις ή όχι τη γνώμη.
Διηγήσου μια ιστορία
Έχει να κάνει με την επίκληση στο συναίσθημα. Είναι διαφορετικό να αναλύεις μια θέση σε κάποιον και άλλο να έχεις μια ιστορία να μοιραστείς, που σχετίζεται με το θέμα. Για τον περισσότερο κόσμο, ο προβληματισμός δεν έρχεται ποτέ, γιατί δεν αγγίζει την καθημερινότητά τους. Όταν, όμως, αφηγηθείς μια ιστορία, όχι μόνο ισχυροποιείς όσα δηλώνεις, αλλά βάζεις και τους συνομιλητές σου στη διαδικασία να σκεφτούν, πως κάποια πράγματα συμβαίνουν ακριβώς στη διπλανή πόρτα. Εννοείται ότι όσο πιο αληθινή (ή αληθοφανής) είναι η ιστορία, τόσο περισσότερο «τσιμεντώνει» το επιχείρημά σου.
Να γνωρίζεις το κοινό σου
Μην έχεις την εντύπωση ότι θα καταφέρεις ν’ αλλάξεις τα μυαλά των συνομιλητών σου. Κάποιοι άνθρωποι είναι δεκτικοί στις απόψεις των άλλων. Κάποιοι άλλοι δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους και κάποιοι τρίτοι είναι αμετανόητες, «κλινικές» περιπτώσεις. Καθημερινά γνωρίζουμε ανθρώπους που -απλά- δεν θέλουν να δουν τα πράγματα από άλλη σκοπιά. Που όσα επιχειρήματα και αν αφήσεις πάνω στο τραπέζι, θα αντιδρούν σαν την Ιερά Εξέταση όταν άκουσε πως η Γη είναι στρογγυλή. Υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σ’ αυτούς που πραγματικά θέλουν να κάνουν κουβέντα και σ’ αυτούς που θέλουν μόνο να επιβάλουν την άποψή τους. Αν βρεθείς απέναντι από έναν τέτοιο, ξέχνα την κουβέντα κι αναζήτησε το μπαρ.
Συμβουλέψου το Internet
Όταν κάποιος επιμένει υπερβολικά στις θέσεις του, 9 στις 10 φορές θα έχει επιβεβαιώσει την άποψη του χάρη στο Internet. Στη Wikipedia ή στο Google. Πρέπει, ωστόσο, να γνωρίζεις δύο πράγματα: α) ότι το Internet είναι ένα μεγάλο καζάνι που περιέχει χρήσιμεςαλλά και άχρηστες πληροφορίες και β) καμιά πληροφορία στη Wikipedia που δεν συνοδεύεται από πηγή δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη. Τι μένει λοιπόν; Τα forums. Οι ιστότοποι που οι χρήστες ανταλλάζουν τις απόψεις τους σχετικά με οποιοδήποτε θέμα. Και μπορείς να υποστηρίξεις τα λεγόμενά σου, παραθέτοντας ποια είναι η γνώμη του περισσότερου κόσμου για το θέμα.
Πηγή: Askmen.com
