Το βλέπουμε συχνά και στην Ελλάδα: Αρκετοί άνθρωποι έχουν «μια καταπληκτική ιδέα». Δείχνουν έτοιμοι να εφαρμόσουν όλα όσα σκέφτονται. Αλλά το αποτέλεσμα είναι… διαφορετικό: Τελικά, ελάχιστοι προχωρούν στην πράξη. Μια από τις βασικές αιτίες αυτού, είναι η αναβλητικότητα. Ποτέ δεν είναι η «κατάλληλη στιγμή».
Στην πραγματικότητα, μάλλον δεν υπάρχει «κατάλληλη στιγμή».
Πρέπει απλά να ξεκινήσεις. Να κάνεις το πρώτο βήμα. Βέβαια, όταν εμφανίζεται… το φάντασμα της αναβλητικότητας, είναι δύσκολο να διαχειριστείς τα δεδομένα. Είναι τότε που σκέφτεσαι ότι δεν είσαι έτοιμος για να ξεκινήσεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου, δεν έχεις τα χρήματα ή δεν έχεις την ομάδα. Πάντα κάτι θα λείπει. Και το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: Νέα αναβολή.
Υπάρχουν αρκετά… είδη αναβλητικότητας. Τώρα θα δούμε τα 3 πιο συνηθισμένα από αυτά. Μήπως βλέπεις τον εαυτό σου κάπου εκεί;
1 | Ο τελειομανής αναβλητικός είναι απρόθυμος να ξεκινήσει ή να ολοκληρώσει μια εργασία σε περίπτωση που αποδειχθεί λιγότερο από τέλεια και ως εκ τούτου θεωρείται ότι αποτυγχάνει στα δικά του μάτια ή /και των άλλων. Συνήθως περιμένει την «τέλεια στιγμή» ή την «τέλεια ιδέα». Και αυτή δεν έρχεται ποτέ.
2 | Ο… βολεμένος αναβλητικός θέλει τη ζωή να περνά ήρεμα και ομαλά- έτσι αποφεύγει δύσκολες προκλήσεις. Αυτός ο άνθρωπος έχει βολευτεί/ επαναπαυτεί στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα και δεν σκοπεύει να κάνει ριζοσπαστικές αλλαγές. Δεν βάζει μεγάλους στόχους, δεν προχωρά σε πράξεις και συνήθως μένει… στις ευχές.
3 | Ο ανήσυχος αναβλητικός φοβάται πάντα ότι τα πράγματα θα πάνε στραβά. Η πρώτη σκέψη στο μυαλό του; «Και τι θα γίνει αν…;». Δεν ρισκάρει ποτέ, δεν προχωρά σε αλλαγές στη ζωή/καριέρα του και έχει λίγη εμπιστοσύνη στην ικανότητά του να λαμβάνει αποφάσεις. Εστιάζει στα (πιθανά) προβλήματα και όχι στις λύσεις.
Στην περίπτωση που έχεις παρατηρήσει ότι είσαι αναβλητικός, διάβασε και το χρήσιμο άρθρο με τα 7 καθημερινά τρικ που καταπολεμούν την αναβλητικότητα που (ίσως) έχεις.
