Μαθηματικοί και μηχανικοί που είχαν αποφοιτήσει από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) σχημάτισαν συμμορίες από άτομα που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους, αλλά είχαν έναν κοινό σκοπό: Να κερδίσουν εκατομμύρια στη λοταρία.Η ιστορία ξεκινά πίσω στο 2004. Στη λοταρία της Μασαχουσέτης έπρεπε να διαλέξεις 6 νούμερα από σύνολο 100 αριθμών. Εάν τα νούμερα κληρώνονταν, ο τυχερός κέρδιζε 500 χιλ. δολάρια.Ωστόσο, στην περίπτωση που κάποιος δεν πετύχαινε και τους 6 αριθμούς, υπήρχαν μικρότερα χρηματικά ποσά. Ακόμα και με τρεις αριθμούς να έχουν κληρωθεί έδιναν κάποιο ποσό.Εάν το τζακπότ δεν έδινε νικητή, το ποσό αυξανόταν στην επόμενη κλήρωση.
Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν είχε περάσει πάνω από ένας χρόνος και δεν είχε προκύψει κάποιος υπερτυχερός, όπως αναφέρει το Pagina 12.Αντιμέτωποι με αυτήν την κατάσταση, οι οργανωτές του τυχερού παιχνιδιού αναθεώρησαν το παιχνίδι WinFall το 2004.Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς, εάν το τζακπότ υπερέβαινε τα 2 εκατ. δολάρια και δεν υπήρχε νικητής, τότε αντί να μετατίθεται το ποσό σε νέα κλήρωση, οι μικρότεροι νικητές θα έπαιρναν τα χρήματα, με πέντε, τέσσερις ή ακόμα και τρεις κληρωμένους αριθμούς.Κάθε εβδομάδα, η λοταρία της Μασαχουσέτης ανακοίνωσε το ποσό που είχε συγκεντρωθεί κάθε βδομάδα και πόσο απέμενε για να συμπληρωθούν τα 2 εκατομμύρια του τζακπότ.
Σύμφωνα με την Boston Globe, αυτές οι περίοδοι χρησιμοποιήθηκαν από τζογαδόρους με επιστημονική εκπαίδευση στους υπολογιστές –κυρίως απόφοιτους του MIT– που αγόρασαν όσο περισσότερους λαχνούς, προκειμένου να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα ενδιάμεσα τζακπότ μπορούσαν.Υπό την ηγεσία του Τζέιμς Χάρβεϊ –συγκέντρωσε μαζί 50 φοιτητές του πανεπιστημιακού ιδρύματος– η συμμορία επένδυσε 1.000 δολάρια στο παιχνίδι, με τα λεφτά τους να τριπλασιάζονται από τα κέρδη.Ο αριθμός των ανθρώπων που θέλησαν να συμμετάσχουν αυξήθηκε, ώστε μέχρι το 2010 ο Χάρβεϊ είχε δημιουργήσει την εταιρεία Random Strategies Investments (Επενδύσεις Τυχαίων Στρατηγικών).Όμως ο Χάρβεϊ δεν ήταν ο μόνος που έκανε αυτό το κόλπο. Μια ομάδα 32 βιοϊατρικών ερευνητών από το πανεπιστήμιο της Βοστώνης είχαν επωφεληθεί κι εκείνοι από αυτή τη στρατηγική.Υπό την ηγεσία του Τζέραλντ και Μάρτζορι Σέλμπι, η ομάδα είχε προηγουμένως πλουτίσει από την κρατική λοταρία του Μίσιγκαν.Στις συνηθισμένες βδομάδες, η επιλογή 5 τυχερών αριθμών από τους 100 (από το 0 έως το 99) έδινε 4.000 δολάρια, αλλά τον Αύγουστο του 2010 το ποσό αυξανόταν από 20 χιλ. μέχρι και 40 χιλ.Στην περίπτωση της λοταρίας WinFall, το αυτό το ποσό έφτανε τις 100 χιλ. δολάρια.
Όσο μεγαλύτερη η επένδυση σε λαχνούς τόσο μικρότερο το ρίσκο. Λαχνοί αξίας 100 χιλ. δολαρίων είχαν 72% πιθανότητα να κερδίσουν, σύμφωνα με τον καθηγητή Μαθηματικών και Στατιστικής του πανεπιστημίου της Βοστώνης, Μαρκ Κον.Τζογαδόροι όπως οι Σέλμπι ξόδευαν τουλάχιστον 500 χιλ. δολάρια, ουσιαστικά χωρίς ρίσκο.Υπολογίζεται μόνον οι Σέλμπι κέρδισαν 8 εκατ. δολάρια από το 2003.Κι ενώ η διοργανώτρια αρχή της λοταρίας ανέφερε ότι η διαδικασία ή η αξιοπιστία του παιχνιδιού δεν παραβιάστηκε, στην πραγματικότητα είναι ότι μαθηματικοί χρησιμοποίησαν τις γνώσεις τους για να έχουν οικονομικά οφέλη.
Πηγή: sputniknews.gr
