Το να είσαι «υπερβολικά απασχολημένος», είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο στην εποχή μας. Πολλές φορές μάλιστα, εκφράζεται η άποψη ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος στον οποίο πρέπει να βαδίσεις. Αν δεν είσαι πολυάσχολος, τότε δεν είσαι πετυχημένος ή δεν εργάζεσαι σκληρά, λένε κάποιοι.
Η αλήθεια είναι όμως, ότι το να είσαι υπερβολικά απασχολημένος, σε κάνει λιγότερο παραγωγικό, όπως σημειώνει το αμερικανικό Entrepreneur.com. Σκέψου ένα πολυάσχολο άτομο. Ποια είναι τα βασικά στοιχεία της καθημερινότητας του; Ένα τηλέφωνο που χτυπά συνεχώς, αμέτρητα emails, deadlines που αφορούν την δουλειά, και άλλα παράλληλα projects που τρέχουν. Όλα μαζί. Μια κατάσταση που οδηγεί στο Multitasking, το οποίο τελικά σε κάνει λιγότερο παραγωγικό.
«Να έχεις επίγνωση της αδράνειας μίας πολυάσχολης ζωής», έλεγε ο Σωκράτης.
Είναι μια φράση που επικαλείται στο άρθρο του το αμερικανικό site. Αφού αν πας να κάνεις πολλά πράγματα μαζί, δεν έχεις τα επιθυμητά αποτελέσματα και ουσιαστικά παραμένεις στάσιμος. Ενώ έρευνες έχουν δείξει, ότι όταν πας στην λογική του Multitasking και «αναπηδάς» από task σε task, τότε χρειάζεσαι έως και 25% περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσεις μια εργασία, σε σύγκριση με το να την έκανες μόνη της. Όταν προσπαθείς να κάνεις δύο πράγματα ταυτόχρονα, ο εγκέφαλός σου δεν έχει την ικανότητα να εκτελέσει επιτυχώς και τις δύο εργασίες. Σκέψου τι συμβαίνει όταν πας να χωρέσεις ακόμα περισσότερα πράγματα, ταυτόχρονα.
Σε όλο αυτό το σκηνικό, βάλε και τους αντιπερισπασμούς που υπάρχουν στην σύγχρονη εποχή. Με τα τηλέφωνα να χτυπούν, τα emails να έρχονται ασταμάτητα και τις ειδοποιήσεις από τα social media να είναι συνεχείς.
Και τότε, αφού γνωρίζουμε ότι το να είμαστε «υπερβολικά απασχολημένοι» δεν θα μας οδηγήσει στην επιτυχία, γιατί συνεχίζουμε να το κάνουμε; Ερευνητές από το University of Chicago, έχουν την απάντηση. Διαπίστωσαν το εξής: Η πεποίθηση που λέει ότι η μεγάλη απασχολησιμότητα είναι ένα σημάδι επιτυχίας και σκληρής δουλειάς, είναι τόσο διαδεδομένη που πραγματικά φοβόμαστε την αδράνεια. Μάλιστα, πολλοί άνθρωποι με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να «καλύψουν» τον φόβο της αποτυχίας. «Καίνε» χρόνο κάνοντας πράγματα που δεν είναι απαραίτητα ή σημαντικά, επειδή αυτή η απασχολησιμότητα τους κάνει να νιώθουν παραγωγικοί. Και άρα, υποτίθεται, πιο κοντά στην επιτυχία.
Πολλές φορές όμως, η πραγματική αδράνεια κρύβεται εκεί όπου γίνονται «πολλές δουλειές» ταυτόχρονα. Όπως έλεγε και ο Σωκράτης. Άρα, αν θέλεις πραγματικά να φτάσεις σε ένα μεγάλο αποτέλεσμα, ίσως πρέπει να ρίξεις λίγο τους ρυθμούς, σε πιο φυσιολογικά πλαίσια.
