Το challenge προς την ιδρύτρια του DoctorAnyTime, Ελευθερία Ζούρου, ήταν ξεκάθαρο: «Να κάνουμε μια συνέντευξη, αλλά να απαντήσεις σε 10 ερωτήσεις στις οποίες δεν έχεις ξανά απαντήσει ποτέ». Εκείνη είπε αμέσως το «ναι». Και κάπως έτσι, το It’s Possible πήγε στα γραφεία της εταιρείας για να την συναντήσει.
Άραγε, μέσα σε όλη αυτή τη διαδρομή, σκέφτηκε ποτέ να τα παρατήσει; Έχει απολύσει εργαζόμενο; Έχει βάλει ποτέ την δουλειά πάνω από την προσωπική ζωή και να το έχει μετανιώσει; Την έχει εκνευρίσει δημοσιογράφος; Η Ελευθερία Ζούρου αποκαλύπτεται στην πιο ανατρεπτική συνέντευξη που έχει δώσει μέχρι σήμερα.
Έχετε βάλει ποτέ την δουλειά πάνω από την προσωπική ζωή και να το έχετε μετανιώσει;
Ναι, το έχω κάνει πολλές φορές και το έχω μετανιώσει. Και πριν φτιάξω το DoctorAnyTime, τότε που δούλευα σε άλλες μεγάλες εταιρίες, πάντα έβαζα την δουλειά πάνω από την προσωπική ζωή. Αυτό ήταν τεράστιο λάθος.
Υπήρχε παλαιότερη περίοδος της ζωής μου, κατά την οποία ήμουν σε έναν άλλο γάμο από τον τωρινό, και δούλευα πάρα πολλές ώρες. Βέβαια, πιστεύω ότι τελικά ήταν και λάθος η σχέση, για αυτό είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Αφού κάνουμε μια ανοιχτή συζήτηση, πρέπει να πω ότι πάρα πολλές φορές έχω αντιμετωπίσει την δουλειά ως «καταφύγιο» για να ξεφύγω από άλλα πράγματα. Εκείνη την περίοδο λοιπόν, είχα μια συμβατική σχέση που ναι μεν κατέληξε σε γάμο, αλλά αποδείχτηκε ότι δεν μπορούσε να με τραβήξει μακριά από τη δουλειά.
Ο άνθρωπος αν θέλει να είναι ολοκληρωμένο ον, οφείλει να έχει ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Αν δεν την έχει, πρέπει να ψαχτεί λίγο.
Εγώ και με το DoctorAnyTime αυτή τη στιγμή, προσπαθώ από την μια να ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις της εταιρείας, και από την άλλη να είμαι εντάξει στο σπίτι μου. Και συναισθηματικά είμαι πλήρης αυτή τη στιγμή.
Θα πω και κάτι ακόμα: Πριν περίπου 2 χρόνια δεν ήθελα να γυρίσω σπίτι μου. Γιατί ήμουν μόνη, δεν ήξερα τι να κάνω και αναγκαστικά δούλευα. Όλοι νομίζανε ότι είμαι hard worker και λέγανε «εντάξει, έχεις επιχείρηση για αυτό δουλεύεις τόσο». Δεν ήταν αυτός ο λόγος.
Υπήρξε ποτέ στιγμή που σκεφτήκατε να τα παρατήσετε; Κι αν ναι, ποια ήταν αυτή;
Κάθε… δεύτερη ημέρα νομίζω ότι το σκέφτομαι. Ειδικά στην αρχή, αναρωτιόμουν πολλές φορές για το αν έχει νόημα όλο αυτό που έχω δημιουργήσει. Οι δυσκολίες είναι τεράστιες. Ακόμα και τώρα, όταν βλέπεις ότι δοκιμάζεις τόσα πράγματα, και βγαίνουν κάποιοι γιατροί και σε λένε «νταβατζή» ως εταιρεία, σίγουρα σε επηρεάζει ψυχολογικά. Εμείς δουλεύουμε πολύ σκληρά, και μάλιστα πολλές φορές τσακωνόμαστε και μεταξύ μας για το πως μπορούμε να παρέχουμε όλο και καλύτερες υπηρεσίες. Είναι αρκετά απογοητευτικό λοιπόν να κάνεις όλη αυτή την προσπάθεια σαν ομάδα, και στο τέλος της ημέρας να ακούς άσχημα λόγια από κάποιους.
Σε ότι αφορά το πιο business κομμάτι, και εκεί υπήρξαν δυσκολίες, ειδικά στην αρχή που δεν έρχονταν τα λεφτά και που η εμπιστοσύνη με τους γιατρούς δεν είχε «χτιστεί» ακόμα. Και πάλι άρχιζαν οι ίδιες σκέψεις για το αν αξίζει όλο αυτό. Έβλεπα μάλιστα και άλλα projects όπως π.χ. το eFood να βγάζουν χρήματα πολύ πιο γρήγορα, αφού το συγκεκριμένο δραστηριοποιείται στην αγορά του delivery που είναι πολύ μεγαλύτερη.
Έχετε απολύσει ποτέ εργαζόμενο;
Βέβαια έχω απολύσει, και όχι μόνο μια φορά. Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη απόφαση, όμως σε κάποιες περιπτώσει δεν γίνεται αλλιώς. Έχει τύχει πολλές φορές να βλέπω στον άλλο ότι αυτό που κάνει, δεν είναι αυτό που θέλει.
Είχαμε εδώ π.χ. έναν εργαζόμενο που έκανε πωλήσεις. Όμως, με κάθε ευκαιρία έλεγε ότι «εγώ θέλω να κάνω HR». Τον έπιασα λοιπόν μια ημέρα και του είπα «αν δεν σου αρέσει αυτό που κάνεις, τότε κυνηγά με όλες σου τις δυνάμεις το όνειρο σου». Και επειδή μου είπε ότι οκ το κάνει όλο αυτό για να βγάλει κάποια χρήματα και στη συνέχεια να κάνει το μεταπτυχιακό του, του εξήγησα ότι αυτός ο στόχος είναι όντως καλός, αλλά μπορεί να πάει να δουλέψει π.χ. στα Zara για να μαζέψει τα χρήματα που θέλει. Όχι επειδή υποτιμώ την δουλειά του πωλητή στα Zara. Αλλά επειδή τα Zara δεν απαιτούν κάποια ιδιαίτερη ψυχική δέσμευση. Εγώ το απαιτώ. Θέλω ανθρώπους που να είναι περήφανοι και ευτυχισμένοι που εργάζονται εδώ. Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος που αναφέρω, ουσιαστικά οδηγήθηκε στο να φύγει από την εταιρία, και στη συνέχεια όταν μου ζήτησε συστατική επιστολή για να ασχοληθεί με το HR, του την έδωσα με μεγάλη χαρά.
Κάτι επίσης που έχω καταλάβει, είναι ότι όταν μια συνεργασία δεν «κουμπώνει», δεν πρέπει συνήθως να δίνουμε δεύτερη ευκαιρία. Είναι κάτι που το έχουμε συζητήσει και με τους Managers στην εταιρεία. Αυτό που μπορείς να κάνεις ίσως, είναι να δώσεις ένα συγκεκριμένο action plan στον άλλο, με τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν και τον τρόπο που πρέπει να γίνουν. Να το αποδεχτούν και οι δύο πλευρές και να προχωρήσουν. Αλλά η επιλογή του τύπου «κάτσε σκέψου και διαλογίσου», δεν δουλεύει. Από την επόμενη ημέρα θα είναι πάλι η ίδια κακή συνεργασία.
Αν ερχόταν ένας επενδυτής, και σας προσέφερε 20 εκατ. ευρώ για να αγοράσει το DoctorAnyTime, με την προϋπόθεση ότι εσείς προσωπικά θα έπρεπε να αποχωρήσετε από την εταιρία, θα λέγατε ναι ή όχι;
Θα έλεγα «ναι» και θα έφευγα. Αρκεί να κρατούσε την ομάδα. Δεν μπορείς να «ερωτευτείς μια επιχείρηση ή τα γραφεία. Θα αγαπήσεις τους συνεργάτες σου. Εγώ έφερα την εταιρεία εδώ που την έφερα, κι αν μπορεί κάποιος να την κάνει ακόμα καλύτερη, μακάρι. Προχωρώντας σε αυτή την επιχειρηματική διαδρομή, έχω σκεφτεί ότι δεν θα ήθελα να έχω για μια ζωή το DoctorAnyTime. Θέλω να κάνω και άλλα πράγματα. Με στόχο να βελτιώσω τις ζωές των ανθρώπων.
Το DoctorAnyTime έχει πάρει μια πορεία, και θεωρώ ότι αυτό που ήθελα να πετύχω, το έχω πετύχει, σε ένα 80%.
Αυτό που ήθελα να πετύχω δεν είναι να γίνω εκατομμυριούχος. Ήθελα να πάω κόντρα στο ιατρικό κατεστημένο.
Αν μιλήσετε και τώρα με γιατρούς, αρκετοί θα σας πουν ότι «φοβούνται» το DoctorAnyTime, λόγω των αξιολογήσεων από τους χρήστες. Επιτέλους λοιπόν σε αυτό τον χώρο που ο γιατρός ήταν… ο απόλυτος θεός, βρέθηκε μια πλατφόρμα στην οποία μπορείς ως απλός ασθενής να πεις την άποψη σου. Και όχι να την πεις «όπως να ‘ναι», με κιτρινισμούς. Αλλά εμπεριστατωμένα. Εδώ τις αξιολογήσεις τις διαβάσουμε και τις διασταυρώνουμε με τον γιατρό. Δεν θα αναρτήσουμε, δηλαδή, κάτι που δεν έγινε.
Επενδυτές, incubators, startuppers, media, επιχειρηματικά events. Βάλτε τα σε μια σειρά, ξεκινώντας από αυτό που χρειάζεται… περισσότερη βελτίωση, στο startup οικοσύστημα.
Πρώτα θα έβαζα τα επιχειρηματικά events. Και στην συνέχεια με τη σειρά: επενδυτές, media, incubators, startuppers. Τα events τα έβαλα πρώτα στην κατάταξη, γιατί θεωρώ ότι υπάρχουν αρκετές «αρπαχτές». Με βάση αυτά που έχω δει –έχω πάει και σε αρκετά events- πολλά από αυτά διοργανώνονται από ανθρώπους που δεν ξέρουν τον χώρο.
Για παράδειγμα, βλέπουμε πολλά events διαγωνισμών να γίνονται απλά… επειδή οι startups είναι μόδα. Και καλούν κριτές που επίσης δεν γνωρίζουν τον χώρο. Στον τελευταίο διαγωνισμό που είχα παρευρεθεί –και από τότε είπα ότι δεν θα ξανά ασχοληθώ- είχε αναδείξει νικήτρια μια ιδέα, την οποία ο οπωσδήποτε έχει βασικές επιχειρηματικές γνώσεις θα καταλάβαινε ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει. Αυτή η νικήτρια ιδέα είχε λάβει έπαθλο 10.000 ευρώ.
Σας έχει εκνευρίσει ποτέ δημοσιογράφος;
Μια φορά με είχαν καλέσει σε ένα συνέδριο να μιλήσω για το DoctorAnyTime. Στο πάνελ ήταν κάποιοι επιχειρηματίες, κάποιοι CEOs και μερικοί πολιτικοί. Αφού μιλήσαμε όλοι, μετά φυσικά έγιναν και ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους. Τις επόμενες ημέρες, γράφτηκε σε μια εφημερίδα -η οποία ήταν πιο μικρής κυκλοφορίας και δεν θυμάται το όνομα της τώρα- ένα άρθρο πολύ αρνητικό για εμένα. Σαν να με μισούσε η δημοσιογράφος. Έγραψε ότι «ήμουν πολύ λίγη», ότι «δεν έπεισα» και άλλα παρόμοια. Μετά από εκείνη την ομιλία μάλιστα, είχαν έρθει πολλοί άνθρωποι από το κοινό που δεν τους ήξερα, και μου είχαν πει καλά λόγια. Άρα λοιπόν το επίμαχο άρθρο δεν αποτύπωνε σε καμία περίπτωση ό,τι είχε γίνει σε εκείνη την αίθουσα. Μετά είχα στείλει ένα email στην εφημερίδα, αλλά δεν μου απάντησαν ποτέ.
Τι θυμάστε από τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του DoctorAnyTime;
Θυμάμαι πολλά. Θυμάμαι καταρχήν πως έβγαλα το όνομα του DoctorAnyTime. Αρχικά είχα σκεφτεί η εταιρεία να λέγεται Doctor Now. Τότε όμως ξεκίναγε και μια άλλη πλατφόρμα που λεγόταν Now Doctor και έτσι εγώ επέλεξαν το DoctorAnyTime ως όνομα.
Θυμάμαι επίσης τα πρώτα γραφεία, που επειδή δεν είχα λεφτά τα είχα αγοράσει από μια άλλη επιχείρηση που πτώχευσε τότε. Και τα είχα πάρει με ελάχιστα χρήματα.
Θυμάμαι την πρώτη καμπάνια που έκανα. Ήταν για τον καρκίνο του μαστού. Ήταν μια ιδέα που την σκέφτηκα μόνη μου ένα πρωί και μέχρι το απόγευμα την είχα εκτελέσει. Έπαιρνα μόνη μου τηλέφωνα τους γιατρούς.
Θυμάμαι το πρώτο ραντεβού που κλείστηκε μέσω της πλατφόρμας. Ήταν μια κυρία από τον Πειραιά, και έκλεισε ραντεβού σε έναν πνευμονολόγο στον Πειραιά, ο οποίος είναι ακόμα στο DoctorAnyTime. Όταν το είχαμε δει αυτό, ξαφνιαστήκαμε όλοι στην ομάδα. Αφού διαπιστώσαμε ότι δεν ήταν κανένας από εμάς ο πελάτης, ούτε κάποιος φίλος μας.
Σε παλαιότερη συνέντευξη σας έχετε δηλώσει ότι στην επιχειρηματικότητα δεν χωρούν συναισθηματισμοί. Έχετε σπάσει ποτέ αυτό τον κανόνα, δρώντας με βάση το συναίσθημα;
Αυτό όντως το πιστεύω, αλλά εννοώ ότι δεν παίρνουμε καθαρά επιχειρηματικές αποφάσεις, με βάση το συναίσθημα. Διότι π.χ. το πως θα διαχειριστώ εγώ την σχέση μου με τους συνεργάτες μου, είναι μια απόφαση που αφορά την εταιρεία, αλλά εκεί υπάρχει πολύ συναίσθημα. Όταν λοιπόν λέω ότι δεν πρέπει να μπαίνει στη μέση το συναίσθημα, εννοώ για επιχειρηματικές αποφάσεις που αφορούν π.χ. το άνοιγμα σε μια νέα χώρα ή το να βάλουμε μια νέα ειδικότητα στο DoctorAnyTime. ‘Η το να σταματήσουμε ένα project.
Θα ξεκινούσατε σήμερα μια startup χωρίς χρήματα επενδυτών; Μιλώντας για Ελλάδα πάντα
Όχι, ειδικά στην Ελλάδα δεν θα ξεκίναγα. Δεν θα ήθελα να βάλω δικά μου χρήματα σε μια χώρα που είναι τόσο κατεστραμμένη. Έχω κουραστεί να βλέπω το μικρό potential που έχει αυτή η χώρα. Είναι αυτό που λένε ότι «πνίγει τα παιδιά της». Αν θα ήθελα λοιπόν να ξεκινήσω ένα μεγάλο project θα το έκανα αρχικά αλλού. Και μετά οκ θα το έφερνα και στην Ελλάδα.
Αυτό βέβαια ακούγεται λίγο περίεργο. Είναι σαν να λέω ότι οι επενδυτές που βάζουν τα λεφτά τους σε ελληνικά projects είναι χαζοί. Στην πραγματικότητα οι επενδυτές βλέπουν κάποια προοπτική εδώ και το κάνουν. Αλλά υπάρχει πάντα ένα σημαντικό στοιχείο: Όλοι οι επενδυτές στην Ελλάδα, πάντα σου ζητάνε και ένα πλάνο για επέκταση στο εξωτερικό.
