Σπούδασε χημικός μηχανικός. Στην συνέχεια έκανε τους δικούς της πειραματισμούς, και δούλεψε από την Σαντορίνη και την Πάρο, μέχρι την μακρινή Νέα Ζηλανδία. Τελικά, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα, να εστιάσει στο κρασί και να φτιάξει την ιντερνετική κοινότητα του Wine Gini (Instagram+ Facebook) η οποία μετρά ήδη αρκετές δεκάδες χιλιάδες followers.
Το It’s Possible συνάντησε την Γεωργία Παναγοπούλου, όχι στην άλλη άκρη του κόσμου, αλλά στο κέντρο της Αθήνας. Η ίδια μιλά για το πως είναι να εργάζεσαι από το laptop σου ως Digital Nomad, ποια είναι τα βασικά εργαλεία που χρειάζεται κάποιος, ενώ παράλληλα μας παραθέτει όλο το story της μέχρι να φτάσει να δουλεύει με αυτό το remote μοντέλο.
Καταρχήν με τι ασχολούσασταν πριν, και πως ήταν η μετάβαση από την «δουλειά γραφείου» προς το μοντέλο του Digital Nomad;
Εγώ σπούδασα χημικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο. Κάποια στιγμή έκανα Erasmus στην Ισπανία, και εκεί μου μπήκε το «μικρόβιο». Το τμήμα μου έτυχε να είναι δίπλα με αυτό του Agricultural. Εκεί γνώρισα παιδιά που είχαν έρθει από την Ελλάδα και συγκεκριμένα το τμήμα Οινολογίας. Συζητώντας μαζί τους λοιπόν διαπίστωσα ότι όλο αυτό το πεδίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ενώ στο ίδιο Erasmus κάναμε επισκέψεις σε Οινοποιία και είχα την ευκαιρία να μιλήσω με αρκετούς ανθρώπους που ασχολούνται με το κρασί.
Ωστόσο οι όποιες σκέψεις για το κρασί, έμεινα για λίγο πιο μετά. Αφού μόλις τελείωσα την σχολή, δούλεψα στο Research & Development μιας ελληνικής φαρμακευτικής εταιρίας. Ήμουν κάθε ημέρα με την ειδική ρόμπα, μετρούσα γραμμάρια και είχα συγκεκριμένη καθημερινή ρουτίνα. Για να πω την αλήθεια όμως, αυτή ήταν μια ρουτίνα που δεν με ενθουσίαζε. Αφού ολοκλήρωσα την συνεργασία μου με την συγκεκριμένη εταιρία, πήγα στην Πάρο, όπου δούλεψα για την Coca Cola 3 Ε. Στο κομμάτι των πωλήσεων. Και εκεί πήρα σημαντικές εμπειρίες, αφού ήρθα σε επαφή με πολλούς ανθρώπους. Από αυτόν που είχε ένα μικρό περίπτερο, μέχρι αυτούς που διαχειρίζονταν σούπερ μάρκετ.
Στην συνέχεια εργάστηκα στην Terra Nation. Η οποία ήταν μια startup που σχεδιάζει lifestyle προϊόντα για την παραλία. Τα οποία συνδυάζουν καινοτομία και design. Και εκεί διαπίστωσα όμως ότι με «πνίγει» το γραφείο.
Άρα αυτό το είχατε πάντα. Δεν σας άρεσε ιδιαίτερα η «δουλειά γραφείου».
Ναι! Θυμάμαι ότι καθόμουν και διάβαζα άρθρα από ανθρώπους που περιέγραφαν το πως παραιτήθηκαν από τις πρωινές δουλειές τους και ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω σε δικά τους projects. Κάπου εκεί –παρά τον φόβο που είχα τότε για τα οικονομικά μου- αποφάσισα να παραιτηθώ από την τελευταία δουλειά και να ασχοληθώ με το κρασί. Μόλις το ανακοίνωσα στην εταιρία που ήμουν, την ίδια ημέρα έστειλα βιογραφικά σε κάποια οινοποιία στην Σαντορίνη. Τελικά όλα έγιναν πολύ γρήγορα, αφού Μάρτη παραιτήθηκα από την δουλειά μου, και Απρίλη είχα ήδη φύγει στην Σαντορίνη για να δουλέψω σε ένα από αυτά τα οινοποιία.
Πριν φύγω, ξεκίνησα να κάνω κάποια σεμινάρια στο WSET, το οποίο είναι το Ινστιτούτο στο οποίο μπορείς να εκπαιδευτείς πάνω στο κρασί και είναι αναγνωρισμένο παγκοσμίως.
Η Σαντορίνη ήταν το πιο κομβικό σημείο για εμένα. Ήρθα σε επαφή με Wine Makers και με experts του χώρου. Εκεί κατάλαβα ότι μπορώ να κάνω πράγματα πάνω στο κρασί και να ζήσω από αυτό.
Το κρασί είναι καριέρα.
Όταν τελείωσε η σύμβαση μου με τον συγκεκριμένο οινοποιείο δεν ήθελα να πάω σε κάποιο άλλο και να εργαστώ πάλι ως υπάλληλος και χωρίς μάλιστα να γνωρίζω το αντικείμενο στο επίπεδο που ήθελα. Έτσι ξεκίνησα μεταπτυχιακό πάνω στο κρασί. Ένα μεταπτυχιακό που μου έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψω σε πάνω από 30 χώρες με ειδικούς του κρασιού.
Εγώ ήθελα σιγά- σιγά να χτίσω το personal brand μου στο ίδιο πεδίο. Με ενδιέφερε πολύ η εκπαίδευση, η επικοινωνία και το digital. Άρα ξεκίνησα να ανεβάζω όλες τις εμπειρίες μου στο Instagram. Προσεγγίζοντας το κρασί λίγο διαφορετικά- μέσω του ταξιδιού, της συνολικής εμπειρίας και της προσωπικότητας μου. Έτσι αναπτύχθηκε η σελίδα μου στο Instagram και σήμερα έχει πάνω από 89 χιλ. followers.
Σε κάποια στιγμή βρεθήκατε στην Νέα Ζηλανδία. Πως προέκυψε αυτό;
Τελειώνοντας τις σπουδές μου στο κρασί, ήθελα να αποκτήσω μεγαλύτερη εμπειρία στο online κομμάτι. Έτσι αποφάσισα να μετακομίσω στην Νέα Ζηλανδία, και να δουλέψω σε ένα οινοποιείο εκεί. Στην επικοινωνία του κρασιού, και online και offline. Παράλληλα είχα πάντα την ενασχόληση μου με το Instagram. Το πρόβλημα εκεί ήταν ότι όσο μεγάλωνε η ιντερνετική κοινότητα μου, είχα προτάσεις για συνεργασίες από την Ευρώπη, ωστόσο δεν μπορούσα να ανταποκριθώ λόγω της μεγάλης διαφοράς ώρας. Το ίδιο ίσχυε και σε προσκλήσεις από events επί Ευρωπαϊκού εδάφους, στα οποία επίσης δεν μπορούσα να παρευρεθώ λόγω της απόστασης. Τότε αποφάσισα να φύγω από εκεί και να επιστρέψω στην Ελλάδα για να αναπτύξω ακόμα περισσότερο το δικό μου project, δουλεύοντας ουσιαστικά ως digital nomad.
Ποια είναι τα θετικά και τα αρνητικά του Digital Nomad μοντέλου;
Στα θετικά είναι σίγουρα η ελευθερία που έχεις. Μπορείς να δουλέψεις από το σπίτι, την παραλία ή το αεροπλάνο και να δουλεύεις από το laptop ή το smartphone σου. Το καλό είναι ότι πλέον υπάρχουν και tools που αυτοματοποιούν κάποιες από τις εργασίες που έχεις να κάνεις.
Αν θέλεις να γίνεις Digital Nomad πρέπει να είσαι ένα άτομο που… αντέχει να είναι με τον εαυτό του. Αφού θα χρειαστεί να δουλεύεις αρκετές ώρες μόνος. Δεν θα πηγαίνεις κάθε πρωί σε ένα γραφείο.
Πρέπει να ρυθμίσεις και τα ωράρια σου. Εγώ να πω την αλήθεια δεν έχω βρει ακόμα την τέλεια φόρμουλα. Ωστόσο προσπαθώ να μην δουλεύω όλη ημέρα. Γιατί είναι εύκολο να παρασυρθείς όταν εργάζεσαι με το ευέλικτο μοντέλο που συζητάμε. Από την άλλη μεριά, το να είσαι ευέλικτος σημαίνει ότι μπορείς να ξυπνήσεις… ακόμα και στις 2 το μεσημέρια για να δουλέψεις, αν έχεις ξενυχτήσει το περασμένο βράδυ. Άρα το κομμάτι των ωραρίων μπορεί να είναι θετικό και αρνητικό ταυτόχρονα.
Αυτό που επίσης έχω δει, είναι πως όταν δουλεύεις από ένα laptop βρισκόμενος οπουδήποτε, έχεις πολλά ερεθίσματα –πέραν της δουλειάς- μέσα στην ημέρα και γίνεσαι πιο δημιουργικός. Δεν δουλεύεις μέσα σε ένα «κουτάκι».
Το ότι περνάς πολλές ώρες μόνος –αν και εμένα μου αρέσει- μπορεί να είναι αρνητικό για κάποιους. Σε βάθος χρόνου ίσως αρκετοί άνθρωποι να δυσκολευτούν με αυτό.
Έχετε διαμείνει και στην Νέα Ζηλανδία. Ποιες είναι οι διαφορές που έχετε δει σε αυτό το στιλ εργασίας, μεταξύ Ν. Ζηλανδίας και Ελλάδας;
Στην Νέα Ζηλανδία είναι γενικά πολύ εξελιγμένο το tech κομμάτι και υπάρχουν πολλές startups. Ωστόσο, δεν μετακομίζουν πολλοί άνθρωποι στην συγκεκριμένη χώρα για να γίνουν Digital Nomads γιατί είναι πολύ υψηλό το κόστος ζωής. Και εγώ αν ήθελα να μείνω εκεί και να δουλέψω αποκλειστικά ως freelancer δεν θα είχα καμία ελπίδα.
Κατά τα άλλα είναι μια φανταστική χώρα, σε πρόνοια και κοινωνικές δομές. Ωστόσο το αν δουλεύεις ως freelancer εκεί είναι δύσκολο να επιβιώσεις οικονομικά. Για αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι εκεί είναι εργαζόμενοι σε μεγαλύτερες εταιρίες.
Στην Ελλάδα θεωρώ ότι είναι πιο εύκολο για κάποιον να ξεκινήσει ένα δικό του project και να πειραματιστεί.
Ποια είναι τα εργαλεία που χρειάζεται ένας ψηφιακός νομάς;
Σίγουρα χρειάζεσαι ένα σύγχρονο smartphone και ένα laptop το οποίο θα αρκεί για να δουλέψεις άνετα και παράλληλα θα είναι μικρό σε μέγεθος. Στο σπίτι σου μπορείς να έχεις και ένα καλύτερο PC, αλλά το laptop που θέλεις να το έχεις on-the-go πρέπει να μεταφέρεται εύκολα.
Δεν χρειάζεσαι μεγάλο μπάτζετ για να ξεκινήσεις. Εγώ ξεκίνησα με πολύ basic εξοπλισμό. Όπως και οι περισσότεροι. Ξεκινάς έτσι και σιγά- σιγά επενδύεις περισσότερα, αν δεις ότι το project σου αναπτύσσεται. Αρχικά πρέπει να δεις που θέλεις να πας.
Συχνά οι Digital Nomads δουλεύουν και εκτός σπιτιού χρησιμοποιώντας το laptop τους. Πως μπορεί κάποιος να εντοπίσει τα κατάλληλα μέρη και τι πρέπει να προσέξει;
Νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς. Και μην ξεχνάμε, πως όταν αναζητάμε τέτοια μέρη ο καλύτερος φίλος μας είναι… το Google Search. Αφού έτσι μπορείς να βρεις τα ιδανικά μέρη για να δουλέψεις από το laptop σου. Κάποια από αυτά μπορεί να μην τα γνώριζες πριν.
Ο κάθε ένας μπορεί πλέον να κάνει εύκολα το ψάξιμο του και να βρει αυτό που του αρέσει. Είτε αυτό είναι ένα café, είτε ένα πάρκο, είτε ένας co-working χώρος. Εγώ προτιμώ τα πιο ήσυχα μέρη για να εργαστώ. Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι που δεν τους ενοχλεί ο θόρυβος. Νομίζω ότι η επιλογή του μέρους είναι μια καθαρά προσωπική επιλογή.
Πως είναι να δουλεύει κάποιος, ανάμεσα σε αγνώστους; Είναι ένα στοιχείο που φέρνει σε μια αμηχανία κάποιους ανθρώπους
Για να πω την αλήθεια εμένα δεν με έχει δυσκολέψει ποτέ αυτό το κομμάτι. Έχω συνηθίσει να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που δεν τους ξέρω καθόλου, άρα για εμένα αυτό δεν είναι πρόβλημα.
Για παράδειγμα στους co-working χώρους θα συναντήσεις συχνά ανθρώπους που κάτι θα σου δώσουν. Θα πάρεις νέες γνώσεις. Και μπορεί να προκύψουν και συνεργασίες μέσα από τέτοιες γνωριμίες.
Το project που έχετε στο Instagram αυτή τη στιγμή με τι ασχολείται ακριβώς και πως λειτουργεί στο business κομμάτι του;
Ουσιαστικά έχω φτιάξει μια κοινότητα στο Instagram. Την ξεκίνησα από το μηδέν και αυτή άρχισε να μεγαλώνει, φτάνοντας τώρα στους αριθμούς που ανέφερα πιο πριν. Απευθύνομαι σε wine lovers, αλλά και σε ανθρώπους που είναι εξειδικευμένοι στο κρασί. Ενώ με ακολουθούν και χρήστες που απλά τους αρέσει το προφίλ μου.
Αυτή τη στιγμή η Instagram κοινότητα μου είναι μέσα στις 10 μεγαλύτερες στον κόσμο, στο κομμάτι του κρασιού.
Χτίζοντας λοιπόν αυτή την κοινότητα, άρχισαν να με προσεγγίζουν πελάτες οι οποίοι ήθελαν να προβληθούν τα προϊόντα τους μέσα από το προφίλ μου. Κάπως έτσι ξεκίνησα να έχω συνεργασίες, για παράδειγμα, με οινοποιία, agencies ή Ινστιτούτα.
Ταυτόχρονα, έχουμε ξεκινήσει ένα project μαζί με άλλες δύο κοπέλες. Είμαστε τα Wine Gurlz. Έχουμε φτιάξει ένα δικό μας agency το οποίο βοηθά οινοποιία, brands και ανθρώπους του κρασιού γενικότερα, να προβάλουν την δουλειά και τα προϊόντα τους με digital τρόπο. Εστιάζοντας φυσικά στα social media.
