Εσύ ποιους ανθρώπους… ενημερώνεις, πριν πάρεις μία μεγάλη απόφαση στη ζωή σου; Ανεξάρτητα από την επιλογή που κάνεις, αυτό που ίσως δεν έχεις σκεφτεί, είναι ότι το καλύτερο πιθανόν θα ήταν να μην ενημερώσεις κανένα. «Εδώ και περίπου μία 10ετια, έχω πάρει σχεδόν κάθε απόφαση ζωής πριν το πω στην οικογένεια ή τους φίλους μου», λέει η συγγραφέας, επιχειρηματίας και καλλιτε΄χνης, Jasmin Pannu.
Σε άρθρο της στο αμερικανικό GoalCast εξηγεί:«Αυτές οι αποφάσεις μπορεί να έχουν να κάνουν με την αγορά ενός σπιτιού, την αλλαγή εταιρείας ή την οριστική αποχώρηση για να ξεκινήσω τη δική μου επιχείρηση. Στην πραγματικότητα, ανακάλυψα ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η απόφαση, τόσο πιο απρόθυμη ήμουν να τη μοιραστώ». Με αυτό τον τρόπο πίστεψε περισσότερο στον εαυτό της, ενώ βελτίωσε και τη διαίσθηση της.
Όπως λέει, όταν ζητάς την γνώμη των άλλων, πολλές φορές καταλήγεις να έχεις αμφιβολίες για τον εαυτό σου.
«Κόβοντας τον ‘θόρυβο’ των εξωτερικών απόψεων, είμαι λιγότερο ευάλωτη στο να επηρεάζομαι από τις απόψεις και τις προσωπικές εμπειρίες των άλλων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό πριν ληφθεί μια απόφαση, γιατί τότε η ιδέα είναι πιο εύθραυστη. Συχνά, το αποτέλεσμα μιας απόφασης που επηρεάζεται από άλλους είναι, τουλάχιστον, μία εσωτερική αναταραχή και, ακόμα χειρότερα, η πλήρης έλλειψη δράσης» τονίζει.
Ναι, υπάρχουν και περιπτώσεις που θα ζητήσει την γνώμη των άλλων. Αλλά με προσοχή. «Σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν συμβουλεύομαι άλλους ανθρώπους, προετοιμάζω τον εαυτό μου διανοητικά. Επειδή όσο καλοπροαίρετοι κι αν είναι οι φίλοι και η οικογένεια, μπορεί μερικές φορές να εμπίπτουν σε αυτές τις κατηγορίες: Μπορεί να είναι προστατευτικοί και επομένως προτιμούν την άνεσή μου από την ανάπτυξή μου. Μπορεί να έχουν μια πολύ καθορισμένη εικόνα για το ποια είμαι και ακούσια να με κρατούν σε αυτήν την μικρότερη κλίμακα. Μπορεί να είναι προκατειλημμένοι από τις δικές τους εμπειρίες ζωής και να με αποθαρρύνουν από φόβο».
Όπως εξηγεί η ίδια, το να κρατά «μυστικές» τις προθέσεις της, την έχει βοηθήσει: «Τελικά, η επιλογή μου να κρατήσω τις αποφάσεις μου ιδιωτικές μέχρι να υλοποιηθούν με κάνει πολύ πιο ευκίνητη, τολμηρή και προσανατολισμένη στο να δράσω».
Επίσης, αυτή η τακτική την έκανε πιο υπεύθυνη όπως παραδέχεται. «Ανακάλυψα ότι το να κρατάω τις ιδέες και τα σχέδιά μου για τον εαυτό μου, με βοηθά να θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο. Ξέρω ότι εγώ, και μόνο εγώ, έχω την ευθύνη για τα αποτελέσματα» καταλήγει.
