Ανέμελα 20; Ή στιβαρά 30 φεύγα; Αν είχαμε τη δυνατότητα επιλογής, σε ποια ηλικία θα “παγώναμε” τον χρόνο;Σε ηλικία μεταξύ 30 – 45 χρόνων, οι άνθρωποι κάνουν πολλά πράγματα: Παντρεύονται, χωρίζουν, αγοράζουν σπίτι ή κάνουν δική τους επιχείρηση, αλλάζουν δουλειά, κλείνουν το κεφάλαιο «παιδιά».
Η Κλερ Μέχτα, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Εmmanuel College, μελετά εδώ και χρόνια τη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, αποκαλώντας αυτήν την περίοδο στη ζωή ενός ανθρώπου «καθιερωμένη ενήλικη ζωή».
Σε έναν κόσμο που έχει ιδανικοποιήσει τη νιότη, ίσως αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως, σε σχετική έρευνα με δείγμα περίπου 700 ανθρώπων, οι ερωτηθέντες απάντησαν πως η καλύτερή τους ηλικία ήταν, όχι τα 20, αλλά τα 36, εξηγεί η Μέχτα.
Μετά την πρώτη έκπληξη, η Μέχτα διαπιστώνει πως η επιλογή αυτή έχει λογική.
Ανακούφιση μετά τα ταραχώδη 20
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ανέφεραν πως η δεκαετία των 30 έχει άγχος, αλλά και χαρές. Ναι μεν υπάρχει μία σύγκρουση μεταξύ καριέρας και προσωπικής ζωής, ναι μεν υπάρχουν πολλά και σημαντικά που πρέπει να γίνουν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ωστόσο, πρόκειται για μια ηλικία όπου οι περισσότεροι δρέπουν τους καρπούς των κόπων τους σε πολλά επίπεδα.Επιπλέον, πλην της επαγγελματικής αναγνώρισης και των σταθερών διαπροσωπικών σχέσεων, η ηλικία άνω των 30, 35 διαφέρει από τη δεκαετία των 20 στο ότι οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, αυτογνωσία και αυτοκατανόηση.
Η Τζόντι, για παράδειγμα, εκτιμά τη σοφία που της έχουν εξασφαλίσει οι εμπειρίες των 36 χρόνων της. Όπως λέει, «στα 30 σου δεν χάνεις χρόνο με άσκοπα ραντεβού που ξέρεις πως δεν θα προχωρήσουν γιατί είχες αρκετά μέχρι τώρα και πλέον έχεις την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά να πεις “όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω”. Επίσης, ο κύκλος των φίλων σου είναι ακόμα πιο στενός γιατί βγάζεις από τη ζωή σου τους ανθρώπους που δεν χρειάζεσαι».«Αν το να γίνω 20άρα σωματικά, θα συνεπαγόταν να γίνω και συναισθηματικά και νοητικά, σε καμία περίπτωση! Προτιμώ τις ρυτίδες τού σήμερα» επιμένει και η 37χρονη Λίζα.
Βεβαίως, η συγκεκριμένη ηλικία δεν είναι ιδανική για όλους. Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν αρχικά με μέσης ηλικίας Βορειοαμερικανούς, σε μεγάλο αριθμό λευκούς. Όπως διευκρινίζει η Μέχτα, όμως, για ανθρώπους της εργατικής τάξης ή όσους επί χρόνια παλεύουν με τον συστημικό ρατσισμό, η «καθιερωμένη ενήλικη ζωή» δεν είναι τόσο ρόδινη.
Πηγή: sputniknews.gr
