Είναι αλήθεια ότι ζούμε στην digital εποχή. Και είναι αλήθεια ότι πολλοί νέοι όταν θέλουν να ιδρύσουν μια επιχείρηση, προσπαθούν να φτιάξουν κάποια ιντερνετική πλατφόρμα ή γενικότερα κάτι που «συνδέεται» με το digital κομμάτι. Πως θα σου φαινόταν αν κάποιος σου έλεγε ότι θέλει να φτιάξει μια σχολή για αλιείς; Αρκετά ασυνήθιστη επιλογή, σωστά; Κι όμως, ο Λευτέρης Αραπάκης το τόλμησε. Είναι ο συνιδρυτής της σχολής «Εναλεία». Μιας σχολής για όποιον θέλει να γίνει ψαράς στην εποχή μας.
Ο ίδιος μάλιστα ήταν εκπαιδευτής στελεχών σε επιχειρήσεις, και αποφάσισε να αλλάξει εντελώς πεδίο, ξεκινώντας την δική του επιχειρηματική προσπάθεια. Μιλώντας στο It’s Possible, ο Λευτέρης Αραπάκης εξηγεί τι ακριβώς κάνει η σχολή του, πως αντέδρασε ο περίγυρος του όταν τους αποκάλυψε τα business σχέδια του, ενώ απαντά και στο ερώτημα για το αν χωρά καινοτομία σε ένα παραδοσιακό επάγγελμα όπως η αλιεία.
Εσάς πιο ήταν το επαγγελματικό σας background μέχρι να δημιουργήσετε το δικό σας project; Είχατε κάποια επαγγελματική σχέση με την αλιεία ή όχι;
Το επαγγελματικό μου background, ήταν εκπαιδευτής στελεχών επιχειρήσεων ( trainer) κυρίως σε πολυεθνικές εταιρείες, σε θέματα επικοινωνίας, συνεργασία και δημιουργικότητας. Μου άρεσε ιδιαίτερα η εκπαίδευση και η μάθηση σαν αντικείμενο και εργαλείο ανάπτυξης. Αυτό το background, το συνδύασα με το προσωπικό background της οικογένειάς μου, που είναι αυτό της επαγγελματικής αλιείας. Συγκεκριμένα, η οικογένειά μου ασχολείται επαγγελματικά με την αλιεία για πάνω από 5 γενιές, εγώ ανήκω στην πρώτη γενιά που μπήκε στο Πανεπιστήμιο.
Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων, εργαζόμουν με τον πατέρα μου τα βράδια, οπότε μπόρεσα να γνωρίσω εις βάθος αυτόν τον κλάδο.
Τι ακριβώς κάνει η ιδιαίτερη σχολή που έχετε δημιουργήσει;
Η σχολή εκπαιδεύει άτομα στον κλάδο της επαγγελματικής αλιείας και τους συνδέει με καϊκια, έτσι ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν επαγγελματική εμπειρία. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να συλλέξουν γνώσεις για τον κλάδο σε επαγγελματικό επίπεδο ( πέρα από το ερασιτεχνικό) και να μπορέσουν είτε να ξεκινήσουν τη δική τους επαγγελματική δράση, είτε να εργαστούν σε κάποιο σκάφος.
Όταν ανακοινώσατε τα σχέδια σας για την δημιουργία της Εναλείας σε φίλους και γνωστούς, ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις και τα σχόλια που ακούσατε;
Οι αντιδράσεις ήταν ανάμεικτες. Αρκετοί ήταν αυτοί που τους άρεσε η ιδέα, ενώ άλλοι δεν την αντιμετώπισαν ως ευχάριστη προοπτική. Νομίζω ότι αυτό έίναι κάτι που συμβαίνει συνήθως σε νέες πρωτοβουλίες, ειδικά σε περίπτωση που δεν έχουν εφαρμοστεί στο παρελθόν. Ενδιαφέρον είχαν οι απόψεις από άτομα του κλάδου και άλλους νέους επιχειρηματίες, που με μια φράση μου είπαν: “γιατί όχι; “
Όπως έχετε πει και στο παρελθόν, το μεγαλύτερο challenge για εσάς είναι η επανασύνδεση των νέων της χώρας μας με τον πρωτογενή τομέα της αλιείας. Είναι αλήθεια ότι στην προ κρίσης εποχή, οι νέοι είχαν απομακρυνθεί από το συγκεκριμένο τομέα. Τι γίνεται στα χρόνια της κρίσης;
Όντως, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι αυτή η επανασύνδεση. Αυτό που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της κρίσης, είναι ότι πολλοί από τους νέους “ψάχνονται”, αναζητούν λύσεις πέρα της πεπατημένης. Στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης είναι αρκετοί αυτοί που είτε αναλαμβάνουν την οικογενειακή επιχείρηση στον κλάδο της αλιείας, εμπλουτίζοντάς την με νέες γνώσεις, αναλαμβάνουν καϊκια, ή μετατρέπουν το χόμπυ τους ( ψάρεμα ) σε επάγγελμα ( αλιευτικός τουρισμός). Ειδικά στο τελευταίο αντικείμενο, του αλιευτικού τουρισμού, είναι αρκετοί νέοι που διερευνούν τις προοπτικές αυτού του νέου πεδίου, γιατί ουσιαστικά κάνουν αυτό που τους αρέσει ( ψάρεμα) μαζί με τουρίστες.
Χωρά καινοτομία σε ένα παραδοσιακό αντικείμενο όπως η Αλιεία;
Απαιτείται καινοτομία σε ένα παραδοσιακό αντικείμενο όπως η Αλιεία. Χωρίς καινοτομία, θα αρχίσει σταδιακά να φθίνει μέχρι να φτάσει στο σημείο της εξάλειψης, είτε από κακοδιαχείριση πόρων, είτε από έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Η καινοτομία είναι αναπόσπαστο κομμάτι για την πρόοδο σε οποιοδήποτε κλάδο και το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν την συνδέουμε με παραδοσιακούς κλάδους, είναι ίσως ένας από τους λόγους που οι κλάδοι αυτοί δεν είναι τόσο ανεπτυγμένοι σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Ποιο είναι το κόστος για να σπουδάσει κάποιος στην σχολή σας, αλλά και τι χρειάζεται να κάνει πρακτικά στην συνέχεια για να βρει μια δουλειά μέσα στο συγκεκριμένο πεδίο;
Υπάρχουν 3 κατηγορίες, όσον αφορά το κόστος για τη σχολή. Το τυπικό ποσό για τη φοίτηση είναι στα 500 ευρώ ( για τις 10 εβδομάδες του προγράμματος), ενώ αν κάποιος είναι άνεργος ή σπουδάζει το ποσό είναι στα 250 ευρώ. Επειδή τις προηγούμενες φορές είχαμε αρκετά άτομα που ήθελαν να παρακολουθήσουν, αλλά δεν μπορούσαν να πληρώσουν το ποσό, έχουμε πλέον και πλήρεις υποτροφίες, σε συνεργασία με το ίδρυμα Λαιμού. Οπότε, εαν κάποιος πραγματικά θέλει να παρακολουθήσει τα μαθήματα, και δεν μπορεί να καλύψει το κόστος μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί μας για να δούμε εαν μπορεί να το παρακολουθήσει χωρίς κόστος. Στο τέλος του προγράμματος, οι σπουδαστές μπαίνουν για πρακτική άσκηση 2 εβδομάδων σε επαγγελματικά σκάφη, όπου έχουν τη δυνατότητα να μάθουν, αλλά και να αποδείξουν ( κυρίως με τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά τους) , ότι αξίζουν να προσληφθούν. Αρκετοί από τους μαθητές μας βέβαια, εφαρμόζουν τις γνώσεις και τις γνωριμίες που πήραν στο να δημιουργήσουν είτε τη δική τους επιχείρηση, είτε να ξεκινήσουν το δικό τους καϊκι.
Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο επιχειρηματία που ξεκινά σήμερα ένα project στην Ελλάδα; Ακόμα κι αν έχει μια… ασυνήθιστη ιδέα, σαν τη δική σας
Να ξεκινήσει. Αυτό είναι το πιο βασικό. Να ξεκινήσει ακόμα και αν δεν έχει τελειοποιήσει την ιδέα του, γιατί η τελική μεταποίηση της ιδέας του θα έρθει από τους πελάτες του, όχι από το πώς φαντάζεται ο ίδιος ότι θα πρέπει να λειτουργεί.
Και τέλος να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του, ότι αν ξεκινήσει τη δική του δράση, υπάρχουν 2 βασικοί δρόμοι που μπορεί να τον οδηγήσει. Ο πρώτος είναι στην επιτυχία, και ο δεύτερος είναι στην μάθηση. Να μη φοβηθεί την αποτυχία. Το συντριπτικό ποσοστό των επιτυχημένων επιχειρηματιών, είχαν πρώτα μια, δύο ή τρεις αποτυχημένες προσπάθειες.
