Πως θα σου φαινόταν να βρεθείς μέσα σε ένα λεωφορείο που ταξιδεύει για 5 ημέρες, να δημιουργήσεις από το μηδέν την δική σου startup και να την παρουσιάσεις σε επενδυτές και μέντορες; Κι όμως, κάτι τέτοιο πραγματοποιήθηκε πριν μερικές ημέρες στις ΗΠΑ. Είναι το project StartUpBus.
Ένας Θεσσαλονικιός, βρέθηκε εκεί. O Οδυσσέας Χλωρίδης (το επίσημο site του εδώ και Instagram εδώ), επιβιβάστηκε σε ένα από τα συνολικά 7 λεωφορεία. Όχι για να διαγωνιστεί. Αλλά με την ιδιότητα του φωτογράφου και του social media manager του όλου project. Ο ίδιος μιλά στο It’s Possible για όλα όσα βίωσε στο startup-ικό tour που έκανε.
«Το StartUpBus είναι ένα hackathon το οποίο λαμβάνει μέρος κατά τη διάρκεια 5 ημερών (24-28 Ιουλίου), σε 7 λεωφορεία τα οποία ξεκινάνε από Νέα Υόρκη, Μεξικό, Sillicon Valley, Ohio, Florida και τη Washington D.C. Φέρνει κοντά προγραμματιστές, designers, marketers, business developers και μέντορες από (κυρίως) τεχνολογικές εταιρίες, φτιάχνοντας ένα εκρηκτικό κοκτέιλ με σκοπό τη δημιουργία ενός πλήρως λειτουργικού προϊόντος» λέει ο ίδιος.
«Κατά τη διάρκεια των 4 πρώτων ημερών οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε ομάδες, φτιάχνουν την StartUp (το προϊόν τους), ενώ παράλληλα τα λεωφορεία πραγματοποιούν στάσεις σε συνεδριακά κέντρα, δίνοντας την ευκαιρία στις ομάδες να pitchαρουν τις ιδέες τους σε πραγματικούς επενδυτές και να πάρουν πολύτιμο feedback από μέντορες».
Την τελευταία μέρα πραγματοποιείται ο τελικός διαγωνισμός ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες σε συνεδριακό κέντρο της Νέα Ορλεάνης.
Πίσω από το concept, σε οργανωτικό επίπεδο, είναι τρεις άνθρωποι. Ο Elias Bizannes (Έλληνας που μεγάλωσε στην Αυστραλία και πλέον ζει στις ΗΠΑ), η Madelena Mak (National Coordinator) και η Colleen Wong (National Coordinator).
O Οδυσσέας Χλωρίδης στις ΗΠΑ
Αλλά τι ανθρώπους μπορεί να γνωρίσει κάποιος, μέσα σε αυτά τα «λεωφορεία της καινοτομίας»; «Γνώρισα μια τεράστια πληθώρα ανθρώπων, με διαφορετικά υπόβαθρα, ειδικότητες και σε διαφορετικά στάδια της ζωής του. Όλοι τους είχαν εντυπωσιακές γνώσεις πληροφορικής ενώ ανάμεσα τους ήταν και μερικοί από τους καλύτερους νέους προγραμματιστές της χώρας. Οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν business υπόβαθρο ήταν λιγότεροι αλλά οι γνώσεις τους και ομιλητικές τους ικανότητες (pitching) ήταν εξίσου εντυπωσιακές» σημειώνει ο Οδυσσέας Χλωρίδης.
Και είναι αλήθεια, ότι δεν είναι και το πιο… συνηθισμένο να συναντά κάποιος έναν Έλληνα εκεί μέσα, στην άλλη άκρη του κόσμου. «Όλοι εκπλήσσονταν μόλις μάθαιναν πως είμαι από την Ελλάδα καθώς δεν πίστευαν στην αρχή πως με φέρανε για το πρότζεκτ από τόσο μακριά. Ελάχιστοι μπόρεσαν να πουν σωστά το όνομα μου με τη πρώτη, το οποίο τους φαινόταν σαν γλωσσοδέτης ενώ σχεδόν όλοι τους μου εξομολόγησαν πως θέλανε να επισκεφτούνε τη χώρα μας κάποια στιγμή στο μέλλον, με τους πιο δημοφιλείς προορισμούς να είναι η Αθήνα, η Μύκονος και η Σαντορίνη», λέει ο Οδυσσέας Χλωρίδης.
Και μπορεί ένα τέτοιο concept να μοιάζει με μια πρώτη ματιά ως κάτι που εστιάζει στο ταξίδι, ωστόσο μέσα σε αυτά τα λεωφορεία γίνεται σκληρή business δουλειά: «Ήταν πολύ εντυπωσιακός ο ρυθμός με τον οποίο δουλεύανε όλοι οι συμμετέχοντες του προγράμματος. Δεν έχω δει ανθρώπους να δουλεύουν τόσο σκληρά φτιάχνοντας τόσα πολλά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Εξίσου εντυπωσιακό ήταν πως οι περισσότεροι από αυτούς ήταν πολύ χαρούμενοι με τις δουλειές που είχαν (κάτι που για είμαι ειλικρινής ακούω σπάνια πλέον στην Ελλάδα)». Ενώ σύμφωνα με τον Έλληνα φωτογράφο, οι περισσότεροι συμμτέχοντες είχαν μια συγκεκριμένη νοοτροποία που μάλλον έκανε την διαφορά: «Ήταν αρκετά δημοφιλές να αλλάζουν συχνά εταιρίες (ειδικά για τους νέους) ώστε να βρούνε αυτή που πραγματικά τους ταιριάζει περισσότερο. Το να φύγεις από μια εταιρία που δεν σε εκφράζει θέλοντας να κυνηγήσεις κάτι καλύτερο είναι απόλυτα φυσιολογικό για αυτούς».
Πως είναι όμως να ξεκινάς από την Ελλάδα, και να αποβιβάζεσαι σε μια μεγαλούπολη των ΗΠΑ; Και ποια είναι τα σημεία εκείνα που σου κάνουν αμέσως εντύπωση;
«Η στιγμή που βγήκα από το μετρό στο Manhattan και κοίταξα γύρω μου. Το ύψος των κτιρίων ήταν εκθαμβωτικό». Αυτή είναι μια από τις εικόνες που έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη του Οδυσσέα Χλωρίδη.
«Η Νέα Υόρκη και η Νέα Ορλεάνη είναι σίγουρα δύο από τις πιο εντυπωσιακές και όμορφες πόλεις που έχω δει μέχρι τώρα, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο. Γενικότερα οι ΗΠΑ μου φάνηκαν τεράστιες, (ατελείωτοι δρόμοι που συνεχίζουν ευθεία για ώρες), με τεράστια φυσική ομορφιά και πολύ ιδιαίτερη κουλτούρα σε πολλά πράγματα», συμπληρώνει. Πρόκειται φυσικά για μια χώρα που είναι αρκετά μπροστά από την Ελλάδα στο business κομμάτι: «Οι Αμερικανοί πολύ πρόσχαροι και ανοιχτοί σαν λαός ενώ σε θέματα τεχνολογίας και business φαίνεται να είναι αρκετά χρόνια μπροστά από εμάς. Είναι μια χώρα που ξεκάθαρα αξίζει να δεις και αν γίνεται να δουλέψεις για ένα διάστημα της ζωής σου».
Φυσικά το «αμερικανικό όνειρο» δεν έχει μόνο την θετική πλευρά. Αφού όπως είδε ο Οδυσσέας Χλορίδης, πέρα από την «λάμψη» που κυριαρχεί, υπάρχουν και αρκετοί άστεγοι. «Ήταν λίγο αντιφατικό να βλέπεις πελώρια, υπέρλαμπρα κτίρια και λίγα μέτρα πιο εκεί ολόκληρες κοινότητες αστέγων οι οποίες ζούνε κάτω από γέφυρες σε αρκετά δύσκολες συνθήκες», εξηγεί.
Ο ίδιος καταλήγει σε μια φράση σχετικά με τις ΗΠΑ, την οποία αξίζει να κρατήσουμε: «Είναι μια χώρα που φαίνεται πως η επιτυχία (και ίσως η αποτυχία) δεν έχει ταβάνι».
*Φωτογραφίες Οδυσσέας Χλωρίδης.
