Τι θα έλεγες αν μπορούσες να μαγειρέψεις φαγητό στο σπίτι σου, και στην συνέχεια να το μοιραστείς με άλλους ανθρώπους βγάζοντας παράλληλα χρήματα; Ένα τέτοιο σενάριο μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Σε αυτό μπορεί να σε βοηθήσει το #taperaki. Μια νέα πλατφόρμα που ξεκίνησε από τα Χανιά, και θέλει να γίνει το «Airbnb του φαγητού», δημιουργώντας τους… taperistas.
Ο ιδρυτής της πλατφόρμας, Γιώργος Κολομπάκης, μιλά στο It’s Possible για το πως προέκυψε η ιδέα, πως ακριβώς λειτουργεί η πλατφόρμα, ενώ δίνει και τις δικές του συμβουλές στους νέους που θέλουν να ξεκινήσουν ένα project.
Εσείς «τρέχετε» το project σας από τα Χανιά. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να το κάνει κάποιος αυτό, στην digital εποχή που ζούμε;
Τρέχουμε αρκετά projects από τα Χανιά. Τόσο το internet όσο και συνολικότερα η τεχνολογία είναι ένα σημαντικό συν. Για το #taperaki η αποκέντρωση δεν αποτελεί τροχοπέδη. Για ένα άλλο project πιθανόν να ήταν. Αυτά βέβαια σήμερα που είμαστε στα πρώτα μας βήματα. Θεωρώ ότι στο άμεσο μέλλον θα πρέπει να έχουμε παρουσία σε κομβικά για το #taperaki σημεία.
Πως προέκυψε η ιδέα για το Taperaki;
Να πω εδώ ότι η ομάδα, ο σκληρός πυρήνας στο διοικητικό κομμάτι είμαστε εγώ και η Αναστασία. Εμείς αφιερώνουμε χρόνο στην σκέψη, τις συζητήσεις, το brainstorming που λένε και οι αγγλομαθείς!
Αρχικά υπήρχαν τα 3 Τ στην σκέψη της ομάδας. Τρόφιμα, Τεχνολογία, Τουρισμός. Σε ένα μείγμα αυτών των 3 ή μέρους τους θέλαμε να βρούμε μια δυνατή ιδέα που να καλύπτει μια ανάγκη.
Λόγω της Κρήτης, τόσο τα τρόφιμα – διατροφή – πρώτες ύλες ήταν κάτι κοντινό σε μας όσο και ο υπερκορεσμένος μεν, με σημαντικές προοπτικές δε τουρισμός. Είχαμε αποφασίσει ότι θα εστιάσουμε στην οικονομία του διαμοιρασμού και κάπως έτσι, ερευνώντας, συζητώντας και ακούγοντας – πολύ βασικό αυτό – φτάσαμε στο #taperaki. Δεν σου κρύβω ότι επηρεαστήκαμε από την επιτυχία που έχει αυτή η ιδέα στις γειτονιές της Κωνσταντινούπολης σε offline κατάσταση όπου γιαγιάδες μαγειρεύουν και οι νεώτεροι γείτονες αγοράζουν φαγητό. Επίσης, βρήκαμε ότι η ιδέα μας είχε μερική επιτυχία σε προηγούμενα έτη από μια ελληνική startup η οποία άλλαξε concept αλλά όχι κατεύθυνση, έμεινε δηλαδή στο τρόφιμο με άλλη εφαρμογή της ιδέας. Μας έκανε να το διπλοσκεφτούμε, αλλά τελικά είμαστε εδώ.
Ο Γιώργος Κολομπάκης
Μπορείτε να μας πείτε με απλά λόγια πως λειτουργεί;
Η διαδικασία θα είναι απλή ως απλοϊκή θα έλεγα. Μια απλή εγγραφή σου δίνει την δυνατότητα να είσαι μάγειρας και taperistas ταυτόχρονα. Εσύ επιλέγεις αν θα μαγειρεύεις για τους άλλους, αν απλά θα τρως μαγειρευτό φαγητό που κάποιος στην γειτονιά ή στο δρόμο σου το έχει μαγειρέψει ή και τα δυο!
Αν σήμερα λοιπόν έχεις μαγειρέψει παστίτσιο και στο σπίτι φαγωθούν 3 μερίδες ενώ έχεις άλλες 7 διαθέσιμες, μπορείς να κάνεις το εξής: Τις φωτογραφίζεις με το κινητό σου, ανεβάζεις την φωτογραφία στο προφίλ σου, ορίζεις τιμή μερίδας και περιμένεις τους taperistas να κάνουν τις παραγγελίες τους.
Από την άλλη, ο πεινασμένος taperistas βλέπει μέσω της εφαρμογής τι υπάρχει διαθέσιμο κοντά του ή στο δρόμο από την δουλειά προς το σπίτι του, επιλέγει, παραγγέλνει, πληρώνει online και παραλαμβάνει το φαγητό του με #totaperaki του.
Τόσο απλά.
Θα πει κάποιος: Ωραία όλη αυτή η ιδέα, αλλά πρακτικά πως θα μπορεί κάποιος να μαγειρεύει και να έχει εισόδημα από αυτό, με δεδομένο ότι αυτός δεν θα είναι ούτε ελεύθερος επαγγελματίας, ούτε επιχειρηματίας;
Να επισημάνω εδώ, ότι θα υπάρξει και #totaperaki for business όπου εστιατόρια, ταβέρνες κτλ θα μπορούν να ενταχθούν υπό ένα συγκεκριμένο καθεστώς στην πλατφόρμα.
Στην ερώτησή σου λοιπόν. Αυτό το νομικό – φορολογικό κομμάτι μας έχει καθυστερήσει όμως πλέον το ίδιο το κράτος και οι εξελίξεις που δημιούργησε η Airbnb έχουν δώσει τις λύσεις. Εμείς θα αποδίδουμε τα χρήματα στον εκάστοτε μάγειρα και το έξοδό μας θα το δηλώνουμε στην εφορία κανονικά. Είναι υποχρέωση του μάγειρα λοιπόν να δηλώσει και αυτός αυτό το εισόδημα και να φορολογηθεί για αυτό. Όσο ψάχνεις το φορολογικό μας σύστημα τόσο βρίσκεις λύσεις. Να σου φέρω ένα απλό παράδειγμα εκτός της ψηφιακής οικονομίας. Πως δηλώνουν π.χ. οι dealer καλλυντικών το εισόδημά τους το οποίο η μητρική εταιρία το δηλώνει κανονικά ότι τους το αποδίδει; Λύσεις υπάρχουν και πλέον έχουμε καταλήξει σε τρία μοντέλα τα οποία θα ακολουθήσουμε κατά περίπτωση.
Το project σας πάει κοντά στο μοντέλο άλλων μεγάλων brands, όπως το Airbnb. Έχετε μελετήσει και ίσως πάρει ιδέες από αυτά τα μεγάλα διεθνή παραδείγματα;
Αν πω το αντίθετο θα μεγαλώσει η μύτη μου! Αρχικά θα ήταν πάρα πολύ ωραίο να ανοίξει μια κοινή εφαρμογή το Ελληνικό κράτος για όλες τις πλατφόρμες της οικονομίας διαμοιρασμού να δηλώνουν οι συμμετέχοντες τα έσοδά τους – κάτι που έγινε για τους συμμετέχοντες στην AirBnb μιας και την ανέφερες!
Ναι λοιπόν, έχουμε δει, μελετήσει και ενσωματώσει ιδέες και τακτικές ώστε το τελικό μας αποτέλεσμα να είναι μια εύκολη, εύχρηστη και λειτουργική εφαρμογή για όλους τους χρήστες. Επίσης, έχουμε μελετήσει τα case studies π.χ. της ραγδαίας ανάπτυξης της AirBnb και της σχεδόν ταυτόχρονης πτώσης άλλων κορυφαίων στο παρελθόν αντίστοιχων πλατφόρμων. Θεωρώ ότι έχουμε κάνει μια καλή δουλειά στον σχεδιασμό – η ιδέα δουλεύεται μια διετία. Όμως όπως ξέρεις, το αποτέλεσμα μετράει και αυτό επηρεάζεται και από πολλούς άλλους παράγοντες όπως το timing, το working capital και την τύχη σε κάποιο βαθμό. Κυρίως για το 2ο μόλις ξεκινήσαμε μια καμπάνια crowd funding στο indiegogo: https://igg.me/at/totaperaki
Έχετε μια μακρά πορεία μέσα σε διάφορες επιχειρήσεις. Με βάση την εμπειρία σας, ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν 20χρονο που θα σας έλεγε ότι θέλει να ξεκινήσει κάτι δικό σου στην Ελλάδα;
Ας διατυπώσω διαφορετικά την ερώτηση. Έχω μια σημαντική εμπειρία αρκετών αποτυχιών και κάποιων επιτυχημένων projects. Θα έλεγα λοιπόν ανοικτά και ξεκάθαρα σε ένα νέο άνθρωπο που θέλει να μπει στο επιχειρείν να το πράξει με σύνεση και θάρρος. Να ετοιμαστεί για πολλά προβλήματα αλλά και ιδιαίτερες προσωπικές χαρές όταν τα υπερκεράσει.
Να έχει γερό στομάχι, όρεξη για 25ωρη δουλειά ακόμα και με μια καλή ομάδα δίπλα του, και κυρίως να οπλιστεί με υπομονή διότι αν δεν είναι από τους τυχερούς που επιτυγχάνουν αμέσως, θα χρειαστεί χρόνο, πίστη και εσωτερική δύναμη για να φτάσει στους στόχους του.
Όσον αφορά την παράμετρο – υποερώτηση «στην Ελλάδα», θεωρώ ότι σταδιακά η Ελλάδα διαμορφώνει ένα ορθολογικό (πλην φορολογικού) πλαίσιο που αν όχι ενθαρρύνει, τουλάχιστον δεν καταστρέφει την επιχειρηματικότητα, έστω και αν κάποιες φορές μας οδηγούν οι εξελίξεις και δεν γίνεται με σταθερό και μελετημένο προγραμματισμό.
