Το λεξικό της εταιρείας Merriam-Webster έδωσε την δική του «λέξη της χρονιάς», η οποία είναι το “Gaslighting”. Oι αναζητήσεις για την συγκεκριμένη λέξη στην ιστοσελίδα του λεξικού Merriam-Webster αυξήθηκαν κατά 1.740% το 2022.
Η λέξη δημιουργήθηκε μέσω των θεατρικών έργων και ταινιών που ονομαζόντουσαν “Gaslight” και κυκλοφόρησαν το 1938 (το θεατρικό έργο), το 1940 (η ταινία) και το 1944 (το remake της ταινίας). Μάλιστα το 1944 η ταινία ήταν υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης εικόνας. Στην ταινία, ο «κακός» σύζυγος προσπαθεί να πείσει την γυναίκα ότι χάνει το μυαλό της, λέγοντας της πως τα φώτα που βρίσκονται στην σοφίτα του σπιτιού δεν αναβοσβήνουν, όταν αυτός είναι εκεί και πραγματοποιεί άθλιες πράξεις, ενώ στην πραγματικότητα αυτά αναβοσβήνουν.
Βεβαίως εδώ στο It’s Possible έχουμε μιλήσει για αυτόν τον όρο. Τι σημαίνει λοιπόν Gaslighting στην πραγματική ζωή; Είναι ένα ιδιαίτερο είδος χειραγώγησης. Το Gaslighting είναι ουσιαστικά όταν κάποιος αρνείται ένα γεγονός ή μια συνομιλία που έχει συμβεί. «Πότε έγινε αυτό;» μπορεί να είναι η πρώτη αντίδραση του. Το Gaslighting δυνητικά μπορεί να υπάρξει σε κάθε είδους σχέση.
Οι ανθρωποι που χρησιμοποιούν αυτού του είδους τη χειραγώγηση, αρνούνται όσα θυμάται ο άλλος από μια συνομιλία ή ένα περιστατικό, δεν πιστοποιούν την εγκυρότητα των συναισθημάτων του, τον αγνοούν όταν εκφράζει παράπονα ή τον αντιμετωπίζουν με ασέβεια. Του λένε ότι είναι υπερβολικός, ότι πολύς κόσμος συμμερίζεται αυτήν την άποψη και ότι αξίζει όσα ακούει, επειδή ο ίδιος τα προκαλεί.
Ουσιαστικά του αρνούνται όλη του την πραγματικότητα, μέχρι ο άλλος να υποκύψει και να υιοθετήσει αυτήν που του προβάλλουν.
Επιρρεπείς στο Gaslighting, είναι άνθρωποι που έχουν κακοποιηθεί ή/και παραμεληθεί στο παρελθόν, επειδή αυτοί οι άνθρωποι έτσι κι αλλιώς δεν είναι σχεδόν ποτέ σίγουροι για το αν πρέπει να θυμώσουν, επειδή κάποτε τους είπαν ότι αξίζουν την κακοποίηση.
Τι μπορεί να κάνει κάποιος που υποπτεύεται ότι είναι θύμα συναισθηματικής χειραγώγησης; Να διπλο-τσεκάρει την πραγματικότητα. Να μη δέχεται χωρίς επεξεργασία όσα του λέει ο άνθρωπος που φαίνεται ότι τον χειραγωγεί, αλλά να ζητά και τη γνώμη κάποιου άλλου, ίσως ενός φίλου, συναδέλφου ή συμβούλου. Να επιμένει στη δική του πραγματικότητα, κρατώντας κατά νου ότι υπάρχουν πολλές οπτικές στη ζωή και η δική του έχει την ίδια αξία με των άλλων.
