Στο φετινό TEDxPatras μας καλωσόρισαν οι σπουδαστές του Έαρ art studio με ένα δρώμενο εμπνευσμένο από την “Γκόλφω” του Σπυρίδωνος Περεσιάδη. Με την ιδιαίτερη αισθητική της Μαριμίλλης Ασημακοπούλου παρουσιάστηκαν επί σκηνής στιγμιότυπα από το ειδύλλιο της Γκόλφως και του Τάσου. Από το ελληνικό βουκολικό δράμα παρακολουθήσαμε στιγμές έρωτα, στιγμές προδοσίας, στιγμές χωρισμού, στιγμές απογοήτευσης και το καθαρτήριο φινάλε του έργου που υμνεί την αιώνια αγάπη. Και όλα αυτά μέσα από τις κινήσεις και τις φωνές μιας ομάδας μικρών χορευτών…
Κι αν οι μικροί χορευτές της Μαριμίλλης Ασημακοπούλου μας ταξίδεψαν μέσα από τις κινήσεις τους, ο Σωτήρης Κωβός, ένας από τους πιο επιτυχημένους σχεδιαστές αυτοκινήτων στον κόσμο, μας εισήγαγε στον κόσμο του design και μοιράστηκε μαζί μας στιγμές από την προσωπική του πορεία. Μας μίλησε ιδιαιτέρως για την αγάπη του για το αυτοκίνητο και το design, που μετεξελίχθηκε σε επάγγελμα. “Από μικρός ζωγράφιζα αγωνιστικά αυτοκίνητα με επιμέλεια”, μας εκμυστηρεύτηκε. “Μπήκα στο τμήμα Κοινωνιολογίας στην Πάντειο αλλά το όνειρο μου ήταν να σχεδιάζω αυτοκίνητα”. Ήρθε, έτσι, μια σειρά σπουδών στο εξωτερικό και μια σειρά συνεργασιών με κορυφαίες εταιρίες που τελειοποίησαν τα “σχέδιά” του. Όμως, “οι επιτυχημένες στιγμές προϋποθέτουν πολύ κόπο και πολύ σκληρή δουλεία και προετοιμασία”, τόνισε ο Σωτήρης. Για το λόγο αυτό τα νέα παιδιά πρέπει να προσπαθούν να επιτύχουν ακόμα και τους πιο δύσκολους στόχους.
Ένας ειδικός στη μελέτη μυστικών κωδικών, ο κρυπτογράφος και κρυπταναλυτής Bart Preneel, μας μίλησε για τις “έξυπνες” τεχνολογίες και την επανάσταση των “Big Data”. Αναφέρθηκε στα πλεονεκτήματα των τεχνολογιών αυτών, μα προπάντων στο τι συμβαίνει, όταν οι έξυπνοι “αλγόριθμοι” αρχίζουν να αναλύουν δεδομένα για εμάς, για να δημιουργήσουν το προφίλ μας και να πάρουν αποφάσεις για εμάς. Ακούγεται καλό, σωστά; Ο Bart μας παρότρυνε, ωστόσο, να σκεφτούμε τις συνέπειες: Ποιος έχει πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα; Ποιος λαμβάνει τις αποφάσεις; Και με βάση ποια δεδομένα; Μας αρέσει να μας παρακολουθούν συνεχώς σα να βρισκόμαστε σε μία φυλακή σαν αυτή που αναπαρίσταται στο Πανόπτικον του Bentham; Εξακολουθούμε να ελέγχουμε τα δικά μας δεδομένα και τις ζωές μας, μόλις εισέλθουμε σε μια “έξυπνη” πόλη; Σύμφωνα με τον Bart, κάθε φορά που αναζητούμε πληροφορίες ή ανεβάζουμε αρχεία στο διαδίκτυο, αυτές συλλέγονται στο λεγόμενο cloud, και έτσι βρίσκονται υπό τον έλεγχο των εταιρειών και των κυβερνήσεων. Μπορούμε, όμως, να αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση; Κατά τον κύριο Preneel, πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά. Kαι αυτό, γιατί “η αισιοδοξία είναι ηθικό μας καθήκον”. Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να ξανασκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσουμε την ψηφιακή κοινωνία και να διατηρούμε δεδομένα τοπικά, με τους ίδιους τους χρήστες να τα ελέγχουν. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να διαμορφώσουμε “ανοιχτά συστήματα”, στα οποία θα έχουν πρόσβαση όχι μόνον εταιρείες και κυβερνήσεις αλλά και εμείς οι ίδιοι. Αυτό που είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε είναι “να ενσωματώσουμε τις κοινωνικές αξίες της Ευρώπης στον κόσμο των έξυπνων τεχνολογιών και των “Big data”.
“Μια αστραπή είναι η ζωή, μα προλαβαίνουμε”. Με τα λόγια αυτά άνοιξε την ομιλία της η Φωτεινή Κωνσταντοπούλου, αστυνομικός και συγγραφέας παιδικών παραμυθιών. “Προλαβαίνουμε να γελάσουμε, να κλάψουμε και να ξαναγελάσουμε”, τόνισε η ίδια. “Αν δεν είχα γίνει αστυνομικός, δε θα είχα δει τη σκληρή πλευρά της ζωής. Πίσω από αυτή την πλευρά βρίσκονται άνθρωποι χωρίς ελπίδα· μεταξύ αυτών και πρόσφυγες· μεταξύ αυτών και παιδιά πρόσφυγες”, υπογράμμισε η Φωτεινή. Η ίδια γοητεύτηκε από τα παιδιά αυτά, από την απλότητα και τις ιστορίες του. Οι ιστορίες αυτές την ενέπνευσαν και της έδωσαν τη δύναμη να εμπνεύσει άλλα παιδιά μέσα από τα παραμύθια της. Και αυτό γιατί; “Γιατί τα παραμύθια μας δίνουν τη δυνατότητα να λύσουμε προβλήματα. Με κύριο συστατικό τη φαντασία κάνουν τα αδύνατα δυνατά”, μας είπε η ίδια. Με τις “ζαχαρένιες” της συνταγές η Φωτεινή προσπαθεί να συνοδεύσει τα παιδιά αυτά να περάσουν στην αντίπερα όχθη, με όπλο της το συναίσθημα. Για την ίδια αυτό που μετράει είναι “να αφεθείς, να νιώσεις τη ζωή, να χρησιμοποιήσεις τα χέρια σου για να αγκαλιάσεις, να χαϊδέψεις, να τραβήξεις κάποιον να σταθεί στα πόδια του”. Υπάρχει, άλλωστε, πόνος γύρω μας που δε γιατρεύεται με επιδέσμους. Με τι γιατρεύεται; Με την αγάπη και το συναίσθημα, με την πεποίθηση ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και με τη σκέψη ότι κανείς δεν πρέπει να μας βάλει όρια στην απεραντοσύνη τη φύσης μας. “Γιατί είναι η μοναδικότητα της ύπαρξης και η μοναδικότητα του αποτυπώματός μας που θα αφήσουμε σε αυτό τον κόσμο!”.
Τη σκυτάλη πήρε ο Σάββας Χειρίδης, χειρούργος εξειδικευμένος στη Λαπαροσκοπική και Ρομποτική Χειρουργική. Ο Σάββας μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της πρώτης του επαφής με τη συναρπαστική τεχνολογία της Ρομποτικής Χειρουργικής. “Την πρώτη μέρα που είδα το ρομπότ πάνω από τον ασθενή συγκλονίστηκα· ήταν η δική μου Στιγμή!”, δήλωσε ο Σάββας Χειρίδης στη σκηνή του Royal Theatre. Μέσα από “ζωντανές” εικόνες μας παρουσίασε τις νέες επαναστατικές τεχνολογίες που φέρνει η ρομποτική, όπως η χειρουργική μιας τομής (single-site), η διεγχειρητική πλοήγηση, το computer assisted decision making και το check-listing. Μεταξύ άλλων, τόνισε τα πλεονεκτήματα του συστήματος τηλεχειρισμού στη χειρουργική, τη μεταφορά, δηλαδή, των κινήσεων του χεριού με ακρίβεια και την επέκταση της όρασης. Με εντυπωσιακές εικόνες ταξιδέψαμε μέσα στο σώμα με οδηγό το ρομπότ. Τι γίνεται, όμως, αν συμβεί τεχνικό πρόβλημα με το ρομπότ; Ο Δρ. Χειρίδης υπογράμμισε πως υπάρχουν πολλές δικλείδες ασφαλείας, καθώς και τεχνική κάλυψη. Η ομιλία του έκλεισε με το μέλλον της τηλεχειρουργικής. “Οι στιγμές που μας επιφυλάσσει η Ρομποτική Χειρουργική είναι πολλές και αδημονούμε να τις ζήσουμε”.
Η αυλαία του πρώτου session ομιλιών του TEDxPatras 2017 έπεσε με την ομιλία της Βούλας Κώστα, ηθοποιού και μεταγλωττίστριας. Η Βούλα μας διηγήθηκε τις στιγμές της προσωπικής της διαδρομής μέχρι να μπει στο μαγικό κόσμο των κινούμενων σχεδίων… Τα όνειρα για το χώρο αρχίζουν πολύ νωρίς και ξεχνιούνται για τα επόμενα χρόνια… Ξαναξυπνούν όταν οι γονείς της ως μετανάστες την παίρνουν μαζί τους στη Γερμανία, για να τελειώσει το σχολείο εκεί. Το όνειρό της ήταν να σπουδάσει Υποκριτική. Το μικρόβιο είχε μπει από πολύ νωρίς μέσα της. Ο στόχος ήταν να ζήσει στην Αθήνα, γιατί μόνο εκεί γνώριζε ότι μπορούσε να κυνηγήσει το όνειρό της. Έπρεπε να βρει τον τρόπο… Ο μόνος τρόπος ήταν να περάσει στις Πανελλαδικές εξετάσεις. “Ο στόχος ήταν μεγάλος”, δήλωσε η ίδια, αλλά τα κατάφερε. “Δεν μπορώ να ξεχάσω τη στιγμή που εγκρίθηκε η φωνή μου για την πρώτη μου σειρά κινουμένων σχεδίων της Audio Visual. Έχει ντύσει με τη φωνή της αμέτρητους ρόλους σε σειρές κινουμένων σχεδίων. Ωστόσο, ο ρόλος του Ash Ketchum στη σειρά “Pokémon” σημάδεψε την καριέρα της και τα παιδικά χρόνια πολλών. “Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα από εκείνο που βιώνεις, όταν συνειδητοποιείς ότι με τη φωνή σου έχεις συντροφεύσει παιδικές ψυχές!”. Αυτό που μας παρότρυνε να κάνουμε είναι να βάζουμε στόχους, να δουλεύουμε σκληρά για αυτούς και να αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Γιατί, “αν δεν αγαπήσεις αυτό που κάνεις, δε θα σ’ αγαπήσει ούτε αυτό”.
