Ένα ιδιαίτερο πείραμα έκανε το MIT, το οποίο δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση PlOS One. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέκυψαν στο τέλος, οι πραγματικοί φίλοι που έχει ένας άνθρωπος, είναι λιγότεροι από όσους νομίζει ο ίδιος.
Πολλοί από εμάς δυσκολευόμαστε να διαχωρίσουμε τους πραγματικούς φίλους μας, από τους απλούς γνωστούς. Νομίζουμε ότι επειδή θεωρούμε κάποιον φίλο μας, το ίδιο ισχύει και από την αντίστροφη μεριά. Ένα συμπέρασμα που συχνά είναι λάθος.
Στο πείραμα του MIT, συμμετείχαν 84 φοιτητές που παρακολουθούσαν το ίδιο μάθημα και οποίοι κλήθηκαν να «βαθμολογήσουν» χρησιμοποιώντας μια κλίμακα από το 0 έως το 5 το πόσο καλά γνώριζαν κάποιους συμφοιτητές τους και, κυρίως, το ποιους από αυτούς λογάριαζαν ως αληθινούς φίλους τους, με το «3» να θεωρείται το ελάχιστο σκορ με το οποίο θα έπρεπε να βαθμολογηθεί κάποιος προκειμένου να θεωρείται φίλος. Επιπλέον, κάθε συμμετέχοντας κλήθηκε να μαντέψει πώς θα τους βαθμολογούσε αντίστοιχα ο καθένας από τα άτομα που θεωρούσαν φίλους τους.
Tα τελικά αποτελέσματα: καταγράφηκαν 1.353 περιπτώσεις φιλίας -δηλαδή, περιπτώσεις που κάποιος εθελοντής βαθμολόγησε με πάνω από 3 τη σχέση που είχε με κάποιον συμφοιτητή ή συμφοιτήτριά του. Μάλιστα, ενώ στο 94% των περιπτώσεων, οι συμμετέχοντες θεωρούσαν ότι οι άνθρωποι τους οποίους θεωρούσαν φίλους τους θα ένιωθαν τα ίδια ακριβώς συναισθήματα προς αυτούς, κάτι ανάλογο αποδείχτηκε πως ίσχυε τελικά μόλις στο 53% των περιπτώσεων.
Η μελέτη καταλήγει με ένα συμπέρασμα: «Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν την άποψη ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μάλλον ανίκανοι να αξιολογήσουν αν τα συναισθήματα που τρέφουν προς κάποιον άλλο χαρακτηρίζονται από αμοιβαιότητα ή όχι – κάτι που, ενδεχομένως, οφείλεται στο γεγονός ότι μια σχέση που δεν χαρακτηρίζεται από αμοιβαιότητα θέτει υπό αμφισβήτηση τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον ίδιος μας τον εαυτό»
