Λένε συχνά ότι κάτω από τη μάσκα ενός ναρκισσιστή κρύβεται βαθιά ριζωμένη ανασφάλεια. Αυτό δεν είναι απλώς φήμες, βασίζεται στην ψυχολογία.
Οι ναρκισσιστές μπορεί να φαίνονται δυνααμικοί, σίγουροι για τον εαυτό τους ή ακόμη και αλαζονικοί. Αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς, όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι μια πρόσοψη για να κρύψουν τις εσωτερικές ευπάθειες και τις ανασφάλειές τους.
Ναι, οι ναρκισσιστές, όπως όλοι μας, έχουνε ανασφάλειες. Αλλά αυτό που τους ξεχωρίζει είναι πώς καλύπτουν αυτές τις ανασφάλειες με μια μεγαλειώδη περσόνα.
Σε αυτό το άρθρο, θα εμβαθύνουμε σε 5 πράγματα για τα οποία οι ναρκισσιστές αισθάνονται κρυφά ανασφάλεια.
1) Φόβος έκθεσης
Οι ναρκισσιστές, παρά την εξωτερική τους δυναμική, τρέφουν έναν βαθιά ριζωμένο φόβο να εκτεθούν. Αυτό δεν είναι απλώς ένα περιστασιακό άγχος, αλλά ένας βαθύς τρόμος ότι ο πραγματικός τους εαυτός θα αποκαλυφθεί.
Είναι σαν να είναι πάντα σε μια σκηνή και να παίζουν για ένα κοινό.
Ανησυχούν συνεχώς ότι η μάσκα της υπεροχής τους μπορεί να γλιστρήσει, αποκαλύπτοντας τις κρυμμένες ανασφάλειές τους.
Στην ουσία, οι ναρκισσιστές φοβούνται την έκθεση επειδή απειλεί την προσεκτικά κατασκευασμένη προσωπικότητά τους.
2) Φόβος ανεπάρκειας
Οι ναρκισσιστές συχνά ανησυχούν ότι δεν είναι αρκετά καλοί. Αυτός ο φόβος, που κρύβεται κάτω από στρώματα αυτοπροβολής και μεγαλοπρέπειας, μπορεί να τους ωθήσει να το υπεραντισταθμίσουν, οδηγώντας στις κλασικές ναρκισσιστικές συμπεριφορές που βλέπουμε συχνά.
Ο φόβος τους για την ανεπάρκεια είναι ακριβώς αυτός: ένας φόβος να αντιμετωπίσουν τους δικούς τους περιορισμούς ενώ ταυτόχρονα παλεύουν με την εσωτερική τους επιθυμία για μεγαλείο.
3) Φόβος απόρριψης
Οι ναρκισσιστές έχουν έναν παραλυτικό φόβο απόρριψης. Είναι ένας βαθιά ριζωμένος φόβος που μπορεί να διαμορφώσει τις αλληλεπιδράσεις και τις σχέσεις τους με βαθιούς τρόπους.
Αυτός ο φόβος είναι τόσο έντονος που προτιμούν να απορρίψουν πρώτα τους άλλους παρά να αντιμετωπίσουν την πιθανότητα να απορριφθούν οι ίδιοι.
Αυτή η ευπάθεια είναι πολύ μεγάλη για να την αντέξουνε. Ο φόβος της απόρριψης συχνά τους οδηγεί να σαμποτάρουν τις σχέσεις τους, δημιουργώντας μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία μοναξιάς και απομόνωσης.
4) Φόβος εξάρτησης
Κατά ειρωνικό τρόπο, παρά το φαινομενικά ανεξάρτητο προφίλ που πλασάρουν, οι ναρκισσιστές τρέφουν έναν κρυφό φόβο εξάρτησης. Φοβούνται τη σκέψη να βασιστούν σε κάποιον άλλο, καθώς αμφισβητεί την εικόνα του εαυτού τους ότι είναι ανώτεροι και αυτάρκεις.
Διατηρώντας τον έλεγχο σε κάθε λεπτομέρεια, κάποιος καταφέρνει να διατηρήσει την ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας.
Η παραδοχή της εξάρτησης ισοδυναμεί με την παραδοχή της αδυναμίας, η οποία απειλεί την προσεκτικά κατασκευασμένη ταυτότητα και το αντιληπτό πεπρωμένο τους.
5) Φόβος να είσαι… συνηθισμένος
Σε αντίθεση με ό,τι θα περίμενε κανείς, οι ναρκισσιστές φοβούνται να θεωρηθούν… συνηθισμένοι.
Λαχταρούν την αναγνώριση και την επικύρωση, και η σκέψη να αναμειχθούν με το πλήθος τους προκαλεί βαθιά ανησυχία.
Ο διάσημος ψυχολόγος Άλφρεντ Άντλερ είπε κάποτε: «Όσο μεγαλύτερο είναι το αίσθημα κατωτερότητας που έχει βιώσει, τόσο πιο ισχυρή είναι η παρόρμηση για κατάκτηση και τόσο πιο βίαιη η συναισθηματική ταραχή». Αυτό εξηγεί γιατί οι ναρκισσιστές κάνουν τόσες ενέργειες για να αποφύγουν να είναι συνηθισμένοι. Ο φόβος τους για την κατωτερότητα τους οδηγεί στην αναζήτηση της ανωτερότητας, συχνά εις βάρος των άλλων.
