Όλοι έχει τύχει να πέσουμε κάποια στιγμή σε έναν κακό manager ή εργοδότη. Δεν κάνουν όλοι για business leaders. Και αν βρεθεί ο λάθος άνθρωπος στη λάθος θέση, αυτό μπορεί να ωθήσει αρκετούς εργαζόμενους στην έξοδο. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μεγαλύτερη απόφαση που θα λάβει κάθε Oργανισμός είναι ποιον θα ονομάσει διευθυντή. Όταν βάλετε το λάθος άτομο διευθυντή, τίποτα δεν διορθώνει αυτή την κακή απόφαση», σημειώνει το αμερικανικό inc.com.
Και σίγουρα έχεις ακούσει την κλισέ φράση που λέει ότι: Οι άνθρωποι δεν παραιτούνται από την δουλειά τους. Φεύγουν από τον μάνατζερ τους.
Εδώ είναι λοιπόν 5 απλά σημάδια που δείχνουν ότι κάποιος δεν είναι ικανός για να ηγηθεί μέσα σε μία εταιρία. Αν δεις κάτι από αυτά, μάλλον δεν θα τελειώσει καλά η ιστορία…
1# Διευθυντές που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους. Αυτοί οι διευθυντές δεν ενδιαφέρονται για την εκπλήρωση της αποστολής της εταιρείας ή την ευθυγράμμιση των στόχων της ομάδας με τους οργανωτικούς στόχους. Κοιτούν την ατομική τους απόδοση και τη λήψη του… ετήσιου μπόνους. Οι managers με αυτή τη στάση παίζουν για το όνομα στο πίσω μέρος της φανέλας και ενδιαφέρονται μόνο για τα δικά τους επιτεύγματα και για το πώς φαίνονται στους ανωτέρους τους.
2# Ναρκισσιστικές τάσεις. Αυτός ο διευθυντής συχνά υποτιμά τη δουλειά ενός μέλους της ομάδας και μπορεί ακόμη και να γελοιοποιεί το προσωπικό στις συναντήσεις. Όταν χρειάζεται κάτι από εσάς, μπορεί να γίνει απειλητικός. Στην πιο τοξική του περίπτωση, θα σας κάνει να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας και την αξία που προσφέρετε στην εταιρεία.
3# Αντιμετωπίζοντας τους ανθρώπους σαν αριθμούς. Στις δομές εξουσίας από πάνω προς τα κάτω, συχνά οι εργαζόμενοι θεωρούνται αντικείμενα ή έξοδα, παρά assets. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την ευτυχία ή την ευημερία τους, καθώς το κίνητρο για την πρόσληψή τους ήταν καθαρά η παραγωγικότητα και το κέρδος. Σε αυτές τις εταιρίες, οι ηγέτες επιδεικνύουν δεν συμπόνια και ενσυναίσθηση, και δεν βλέπουν τους υπαλλήλους ως πολύτιμα ανθρώπινα όντα.
4# Υπερβολικός έλεγχος. Σε αυτή την περίπτωση, το εργασιακό περιβάλλον είναι ανυπόφορο και αποπνικτικό γιατί οι διευθυντές θέλουν να έχουν τον έλεγχο σε όλες τις αποφάσεις. Τέτοιοι διευθυντές δεν εμπιστεύονται την ομάδα, επομένως τα καθήκοντα σπάνια ανατίθενται σε άλλους. Δεν υπάρχει περιθώριο για ομαδική συζήτηση ή συμβολή, επειδή το στυλ διαχείρισης είναι αυταρχικό, γεγονός που περιορίζει τη δημιουργικότητα και την επιθυμία της ομάδας να μάθει νέα πράγματα.
5# Τραβούν τα φώτα της δημοσιότητας. Η ομάδα συνθέτει ένα υπέροχο προϊόν και ο πελάτης είναι ευχαριστημένος με τα αποτελέσματα. Και τότε… ο διευθυντής παίρνει όλα τα εύσημα. Κανένας έπαινος για την ομάδα, καμία γιορτή για την επιτυχία όλων, καμία αναγνώριση στην συνεισφορά των μελών της ομάδας. Αυτός ο τύπος manager πάντα θα κλέψει τα φώτα. Κάτι που φυσικά θα ρίξει την απόδοση και την ψυχολογία της ομάδας.
