Τελικά, αν μια τροφή πέσει στο πάτωμα, μπορείς να την φας; Σχεδόν ένα 87% των ανθρώπων έχουν παραδεχθεί, σε σχετική έρευνα το 2014, πως θα έτρωγαν φαγητό που έχει πέσει στο πάτωμα.
Μιλώντας πριν λίγα χρόνια στο Science Channel και την εκπομπή “The Quick and the Curious”, οι μηχανικοί της NASA Mark Rober και Mike Meacham εξήγησαν πως η ποσότητα της υγρασίας στο φαγητό και η επιφάνεια στην οποία θα πέσει είναι βασικοί συντελεστές στο πόσο βακτήρια θα μαζέψει τελικά.
“Ο ‘κανόνας των 5 δευτερολέπτων’ είναι στην πραγματικότητα ο ‘κανόνας των 30 δευτερολέπτων υγρασίας κι επιφάνειας’. Το μέσο βακτήριο κινείται με ταχύτητα 0.00045 μιλίων την ώρα- 67 φορές πιο αργά από το μέσο σαλιγκάρι” λέει ο Rober, που σημειώνει ωστόσο πως “όταν οποιοδήποτε φαγητό πέσει στο πάτωμα ξεπηδούν αμέσως μικρές ποσότητες βακτηρίων”.
Αυτό που ανακάλυψαν είναι πως ένα τρόφιμο με υγρασία που βρίσκεται στο πάτωμα για περισσότερα από 30 δευτερόλεπτα από τη στιγμή που έπεσε, μαζεύει 10 φορές περισσότερα βακτήρια σε σχέση με το να μαζευτεί σε μόλις 3 δευτερόλεπτα. “Το e coli, η σαλμονέλα και η λιστέρια λατρεύουν τα περιβάλλοντα με υγρασία. Απορροφούν νερό για τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται για να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν” εξηγούν.
Η επιφάνεια στην οποία πέφτει κάτι παίζει επίσης τεράστιο ρόλο. Βρέθηκε πως τα χαλιά μεταφέρουν λιγότερα μικρόβια συγκριτικά με τα πατώματα, κι αυτό γιατί οι υφαντές “τούφες” τους πρακτικά σημαίνουν πως μικρότερη επιφάνεια θα έρθει σε επαφή με το τρόφιμο.
