Ίσως να είσαι από αυτούς που έχουν παραγγείλει κάτι αυτή την περίοδο, και περιμένεις το προϊόν να σου έρθει στο σπίτι. Λογικό. Δεν έχεις άλλη επιλογή. Αφού τα περισσότερα φυσικά καταστήματα είναι κλειστά βάσει των περιοριστικών μέτρων για τον κορονοιό. Το κακό είναι ότι το ίδιο φαίνεται ότι σκέφτονται και οι εταιρίες courier στην Ελλάδα. «Εντάξει, αυτοί δεν έχουν άλλη επιλογή. Σε εμάς θα έρθουν έτσι κι αλλιώς», σκέφτονται, και αντί να επενδύσουν περισσότερο μέσα σε αυτή την περίοδο για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση, πάνε στην αντίθετη τακτική και παρέχουν υπηρεσίες πολύ χαμηλού επιπέδου.
Ναι, η εταιρίες courier είναι ένας από τους λίγους κλάδους που είδαν τις δουλειές στους να «ανθίζουν» μέσα στην πανδημία. Για την ακρίβεια, τώρα οι εταιρίες courier έχουν περισσότερη δουλειά από ποτέ.
Αντί όμως να το δουν όλο αυτό σαν μια επιχειρηματική ευκαιρία, πάνε στην λογική της «αρπαχτής». Δεν κάνουν επενδύσεις, δεν κάνουν μαζικές προσλήψεις. Και φυσικά δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Η λογική τους δείχνει να κινείται κάπως έτσι: Ας βγάλουμε όσο πιο πολλά μπορούμε με τις χειρότερες δυνατές υπηρεσίες και τις χειρότερες δυνατές συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους μας, χωρίς να χαλάσουμε τη διάθεση μας με ψυχοφθόρους ανταγωνισμούς.
Κάπως έτσι, οι πελάτες καταλήγουν να περιμένουν… ατελείωτες ημέρες μέχρι η παραγγελία να φτάσει στην πόρτα τους. Την ίδια στιγμή, οι διανομείς δουλεύουν σε κακές συνθήκες, τρέχουν για να βγάλουν δουλειά… για 4 άτομα, και όπως είναι αναμενόμενο δεν μπορούν να ανταποκριθούν μέσα σε «λογικούς χρόνους».
Την ώρα που μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού προσπαθούν να γίνουν όλο και καλύτερες σε αυτό το πεδίο (αυτό συνέβαινε και προ κορονοιού). Η Amazon, για παράδειγμα, εξελίσσει όλο και περισσότερο το μοντέλο της- με την χρήση και των νέων τεχνολογιών. Και διαφημίζει όλο και περισσότερο τις «παραδόσεις εντός μιας ημέρας».
Δεν είμαι… υπερβολικά αισιόδοξος. Δεν λέω ότι οι Ελληνικές εταιρίες πρέπει να φτάσουν στο επίπεδο της Amazon. Ωστόσο, θα μπορούσαν να έχουν αυτόν τον προσανατολισμό και να κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Ποιο θα ήταν δηλαδή το επιχειρηματικά υγιές αυτή την περίοδο; Να βλέπουμε εταιρίες courier να διαφημίζουν, για παράδειγμα, πόσο γρήγορες είναι. «Εμείς παραδίδουμε το πακέτο σε 4 ημέρες», να έλεγε η μία. «Εμείς είμαστε οι πιο γρήγοροι, το παραδίδουμε σε 3 ημέρες», να έλεγε η άλλη. «Σε εμάς δεν θα χαθεί ποτέ το πακέτο σας, είμαστε οι πιο αξιόπιστοι», θα έλεγε ίσως μια τρίτη εταιρία. Και φυσικά μέσα από αυτό τον ανταγωνισμό, θα έβγαιναν κερδισμένοι και οι καταναλωτές, αφού θα λάμβαναν υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.
Ας βάλουμε στη συζήτηση και κάτι ακόμα: Οι εταιρίες courier δεν παρέχουν υπηρεσίες με βάση την ταχύτητα τους. Είτε παραδώσουν ένα πακέτο σε 2 ημέρες, είτε σε 22, είτε σε 32, η χρέωση είναι η ίδια.
Φαίνεται ότι δεν κοιτάνε ούτε την επόμενη ημέρα. Αφού η αυξημένη ζήτηση λογικά θα παραμείνει και μετά το άνοιγμα των φυσικών καταστημάτων. Για δύο βασικούς λόγους: Θα υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που ακόμα θα φοβούνται τον ιό, άρα θα θέλουν να έρχονται τα προϊόντα στο σπίτι τους. Ενώ θα υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που τώρα είδαν πρακτικά πόσο εύκολο είναι τα παραγγείλεις κάτι μέσω ίντερνετ και αυτό να έρθει στην πόρτα σου- άρα θα συνεχίσουν να κάνουν αγορές με αυτό τον τρόπο.
Οι εταιρίες courier δεν βλέπουν τίποτα από όλα αυτά. Και χάνουν την μεγάλη ευκαιρία τους. Η ιστορία έχει δείξει όμως, ότι όποιος επενδύει στις «αρπαχτές», αργά ή γρήγορα «τιμωρείται» από την ίδια την αγορά.
