Η οπτική επαφή είναι ένα σημάδι εστιασμένης προσοχής. Με απλά λόγια, ο άνθρωπος που σε κοιτά στα μάτια ενώ μιλάς, προσέχει αυτά που λες. Ενώ αυτός που κοιτάει αλλού, έχει στρέψει το μυαλό του αλλού επίσης. ‘Η μήπως όχι;
Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences, λέει πως όταν κάποιος κοιτά αλλού καθώς του μιλάς, σε προσέχει περισσότερο απο ότι νομίζεις.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, όταν ακούς κάτι που σε κάνει να σκεφτείς, τότε η επεξεργασία του μπορεί φυσικά να σε κάνει να κοιτάξεις μακριά. Ακριβώς επειδή επεξεργάζεσαι αυτό που μόλις άκουσες. Και προσπαθείς να το ταιριάξεις με την δική σου οπτική. Στην συνέχεια, η οπτική επαφή επανέρχεται.
Όταν συμφωνούμε, έχουμε την τάση να ‘κλειδώνουμε’ τα μάτια. Όταν δεν συμφωνούμε — ή, πιο πιθανό, όταν μας παρουσιάζουν κάτι που δεν έχουμε σκεφτεί — τείνουμε να κοιτάμε αλλού. Όχι επειδή είμαστε αγενείς, αλλά επειδή σκεφτόμαστε. Αυτό ειναι ένα σημάδι μίας σπουδαίας συζήτησης. Γιατί οι σπουδαίες συζητήσεις σε βάζουν σε σκέψεις.
Το σημαντικότερο σε μία συζήτηση, δεν είναι η οπτική επαφή. Είναι να ακούσουμε τον άλλο. Πρέπει να κάνουμε ερωτήσεις. Να σκεφτούμε αυτά που λέει με σκοπό να τα καταλάβουμε. Να αμφισβητούμε τις δικές μας υποθέσεις. Ακόμα και την στιγμή που κάνουμε μια συζήτηση, πρέπει να κάνουμε μια οπτική «παύση» για να σκεφτούμε.
