αρχικηΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΜια ανατρεπτική συνέντευξη: Τρεις startuppers μιλούν στο It’s Possible. Αλλά όχι για επιχειρηματικότητα

Μια ανατρεπτική συνέντευξη: Τρεις startuppers μιλούν στο It’s Possible. Αλλά όχι για επιχειρηματικότητα

Πως είναι, άραγε, η ζωή ενός startupper μόλις κλείνει η πόρτα του γραφείου; Η’ μόλις κλείνει το laptop, αν δεν υπάρχει γραφείο. Το It’s Possible έκανε μια πρόσκληση: Χρειαζόμασταν τρεις startuppers. Για να συζητήσουμε όχι για επιχειρηματικότητα, αλλά για το πώς είναι οι ζωές τους, «έξω» από τις εταιρίες τους. Χωρίς να γνωρίζουν από πριν, ποιες θα είναι οι ερωτήσεις.

Βρέθηκε μια τολμηρή τριάδα, που είπε το «ναι» σε αυτή την ανατρεπτική συνέντευξη. Πρόκειται για την συνιδρύτρια της VitAbroad Κατερίνα Εξακουστίδου, τον συνιδρυτή της Clio Muse Γιάννη Νικολόπουλο και την ιδρύτρια του Family Goes Out Μαριάννα Ναζμ. Η συνάντηση έγινε στο κέντρο της Αθήνας. Οι απρόβλεπτες ερωτήσεις ξεκίνησαν, αν και κάποιες φορές οι απαντήσεις ήταν ακόμα πιο απρόβλεπτες.

Ποιο είναι το καλύτερο ταξίδι που έχετε κάνει;

Μαριάννα Ναζμ: Εγώ είμαι από τη Γαλλία, οπότε για εμένα η Ελλάδα είναι κατά κάποιο τρόπο «εξωτερικό». Την αγαπώ όμως πολύ. Το καλύτερο ταξίδι που έχω κάνει είναι στην Κρήτη. Πήγαμε εκεί έναν καλοκαίρι, με τον σύντροφο μου και άλλα δύο φιλικά πρόσωπα. Νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο και δεν είχαμε κλείσει καν ξενοδοχείο. Κοιμόμασταν έξω ή μέσα σε σκηνή. Αυτό ήταν για εμένα ο ορισμός της ελευθερίας. Το ταξίδι διήρκησε 10 ημέρες. Τώρα που είμαι μητέρα και δεν μπορώ να κάνω κάτι ανάλογο, έχουν ακόμα μεγαλύτερη αξία αυτές οι αναμνήσεις.

Γιάννης Νικολόπουλος: Οι καλύτερες διακοπές που ήταν στη Λευκάδα το 2008. Συγκεκριμένα, πήγαμε σε Επίσκοπο και Πευκούλια, όπου κάναμε ελεύθερο κάμπινγκ. Τότε ήταν λίγο διαφορετικές εποχές. Δεν είχαμε smartphones. Κλείναμε τα κινητά και τίποτα δεν μας αποσπούσε την προσοχή. Παίρναμε μόνο ένα τηλέφωνο στο σπίτι στη διάρκεια της ημέρας, για να πούμε απλά ότι είμαστε καλά. Το βράδυ στο κάμπινγκ δεν είχαμε ούτε ρεύμα και ανάβαμε φωτιά. Όλη την ημέρα ήμασταν στη θάλασσα και τρώγαμε μπριζόλες.

Κατερίνα Εξακουστίδου: Η αλήθεια είναι ότι και εμένα το καλύτερο μου ταξίδι έχει να κάνει με κάμπινγκ. Στην περίπτωση μου βέβαια, ήταν οργανωμένο κάμπινγκ, στην Εύβοια. Έγινε στο ενδιάμεσο, μεταξύ φοιτητικής ζωής και επαγγελματικής. Ήμουν εκεί με όλη την παρέα μου, και ήταν μάλιστα μια περίοδος που είχαν γίνει τα πρώτα φλερτ και σχέσεις μέσα στην παρέα. Άρα λοιπόν το σκηνικό ήταν: διακοπές, θάλασσα, φαγητό και καλή παρέα. Μείναμε εκεί για περίπου 5 ημέρες.

Από αριστερά: Γιάννης Νικολόπουλος, Κατερίνα Εξακουστίδου και Μαριάννα Ναζμ

Από αριστερά: Γιάννης Νικολόπουλος, Κατερίνα Εξακουστίδου και Μαριάννα Ναζμ

Σινεμά, έξοδος για φαγητό, club ή συγκέντρωση σε σπίτι. Τι από αυτά θα επιλέγατε να κάνετε Σάββατο βράδυ;

Κατερίνα Εξακουστίδου: Νομίζω είναι ανάλογα την κατάσταση. Όλα έχουν τον ενδιαφέρον τους. Εγώ θα προτιμούσα να κάνω έναν συνδυασμό: να ξεκινήσουμε από τη συγκέντρωση σε σπίτι, μετά για φαγητό και στη συνέχεια να πάμε για ποτό.

Γιάννης Νικολόπουλος: Το πρόβλημα με την παρέα μου, είναι ότι όταν βγαίνουμε μιλάμε πάλι για δουλειά. Είτε τα άτομα με τα οποία θα βγω είναι κι αυτοί νέοι επιχειρηματίες, είτε όχι, η συζήτηση περιστρέφεται συνήθως γύρω από τη δουλειά και την Clio Muse. Μπορεί κάποιος να με ρωτήσει κάτι ή να ξεκινήσω εγώ, λέγοντας του εκάστοτε προβληματισμούς και σκέψεις μου. Οπότε για επέλεγα για Σάββατο βράδυ club ή σινεμά, έτσι ώστε να μην μπορούν να γίνουν πολύ αναλυτικές συζητήσεις.

Μαριάννα Ναζμ: Αυτό που γίνεται κάθε Σάββατο βράδυ είναι η συγκέντρωση στο σπίτι. Κοιμίζουμε το παιδί και μετά καθόμαστε στο σπίτι με φίλους που μας επισκέπτονται. Από την άλλη, αν έχω ενέργεια, μου αρέσει πολύ το club. Είμαι του χορού. Μπορώ να χορεύω για ώρες. Θα συμφωνήσω και με αυτό που είπε ο Γιάννης. Γιατί και οι 3 μας έχουμε την έγνοια της επιχείρησης κάθε ημέρα. Άρα έχουμε την ανάγκη να βγούμε έξω και να ξεφύγουμε λίγο, χωρίς να μιλάμε για τη δουλειά.

Ποιες είναι οι τρεις αγαπημένες σας τηλεοπτικές σειρές;

Γιάννης Νικολόπουλος: Προσωπικά έχω αρκετές αγαπημένες σειρές. Τις βλέπω συνήθως πριν κοιμηθώ ή το μεσημέρι όταν κάνω διάλειμμα από τη δουλειά για να φάω. Βλέπω συνήθως Ντόλτσε Βίτα, Fringe ή Battlestar Galactica.

Κατερίνα Εξακουστίδου: Και εγώ βλέπω σειρές όταν θέλω να ηρεμίσω λίγο. Μπορεί να κάνω μια δουλειά στον υπολογιστή, αλλά παράλληλα να θέλω να ξεχαστώ και λίγο. Το δικό μου TOP-3 είναι: το 50-50, το Game Of Thrones και το Παρά 5.

Μαριάννα Ναζμ: Μου αρέσει η σειρά Silicon Valley. Πρέπει να τη δείτε. Ότι υπάρχει μέσα στο startup οικοσύστημα το βλέπεις εκεί και μάλιστα με πιο αστείο τρόπο. Μου αρέσει επίσης το Unreal . Τρίτο στη σειρά θα βάλω το How I met your mother. Το οποίο πριν μερικά χρόνια δεν μου άρεσε, αλλά τώρα το παρακολουθώ και γελάω πολύ.

dsc01337Ποιο είδος μουσικής σας αρέσει, και ποιο είναι αυτό που δεν μπορείτε να ακούσετε καθόλου;

Κατερίνα Εξακουστίδου: Δεν έχω και την τρελή σχέση με τη μουσική. Δεν είναι ότι θα ξυπνήσω και θα βάλω αμέσως μουσική. Αγαπημένο είδος μουσικής είναι το έντεχνο. Αυτό που μισώ είναι το metal. Μάλιστα, ο αδερφός μου είναι fan της metal και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, νευρίαζα όταν έβαζε στο σπίτι μουσική.

Γιάννης Νικολόπουλος: Οποιαδήποτε ώρα της ημέρας μπορώ να ακούσω ‘80s. Μου αρέσουν όλα τα τραγούδια που σχετίζονται με disco και parties. Ειδικά όταν είναι να συγκεντρωθώ ακούω αυτά τα πράγματα. Για να μην ακούω τίποτα άλλο. Δεν μου αρέσουν καθόλου κάποια τραγούδια που είναι πολύ «βαριά» metal και δεν έχουν καν μουσική. Βέβαια, ο τελευταίος συγκάτοικος μου είναι ντραμίστας, άρα έχω εξοικειωθεί λίγο περισσότερο με αυτό το είδος. Αλλά και πάλι το βαριέμαι.

Μαριάννα Ναζμ: Εγώ ήμουν για χρόνια «μεταλλού». Πλέον, ότι έχει ποιότητα μπορώ να το ακούσω. Ακόμα και κλασική μουσική. Αν πρέπει να επιλέξω κάτι πιο αγαπημένο, θα πω έθνικ και ηλεκτρονική μουσική. Αυτά που δεν μου αρέσουν είναι κάποια ελληνικά που είναι πολύ «φθηνά».

Ποια είναι τα αγαπημένα σας φαγητά;

Κατερίνα Εξακουστίδου: Αγαπημένο μου φαγητό είναι το παστίτσιο. Από την άλλη μεριά, αυτό που δεν μου αρέσει πολύ είναι οι αγκινάρες. Νομίζω πάντως, ότι όλοι οι startuppers επειδή εργαζόμαστε αρκετά, είμαστε λάτρεις του φαγητού, έτσι ώστε να παίρνουμε ενέργεια.

Γιάννης Νικολόπουλος: Εγώ λατρεύω όλες τις μακαρονάδες. Μπορώ να φάω με ευκολία ακόμα και σκέτα μακαρόνια. Το μόνο που δεν μου αρέσει, είναι όταν αυτά συνδιάζονται με θαλασσινά. Επίσης, δεν τρώω φέτα και ελιές.

Μαριάννα Ναζμ: Μου αρέσει η Ιταλική και η Κρητική κουζίνα. Αντίθετα, τα φαγητά που δεν μου αρέσουν, είναι ίσως κάποια που είναι πολύ λαδερά.

Αν είχατε τη δυνατότητα να εργαστείτε σε μια μεγάλη τεχνολογική εταιρία, ποια θα επιλέγατε;

Γιάννης Νικολόπουλος: Κι αν δεν θα θέλαμε να δουλέψουμε σε κάποια; Θα πω, πώς βλέπω εγώ τα πράγματα: Όσο πιο μικρή είναι μια εταιρία, έχεις περισσότερη ελευθερία να κάνεις πράγματα. Όσο πιο μεγάλη είναι –ότι θέση κι αν έχεις εσύ- είσαι πιο δεσμευμένος. Οπότε, μου έλεγαν να επιλέξω μια επιχείρηση για να πάω να δουλέψω, θα επέλεγα μια μικρομεσαία αναπτυσσόμενη εταιρία. Και όχι να πάω σε κάποιον κολοσσό. Γιατί αυτό που έχω δει είναι ότι στις μεγάλες εταιρίες είσαι πολύ πιο «περιορισμένος». Αν πήγαινα εκεί ως υπάλληλος, δεν θα είχα την ελευθερία να προτείνω και να αλλάξω πράγματα. Μπήκα στην επιχειρηματικότητα γιατί ήθελα να φτιάξω ένα προϊόν με τους δικούς μου όρους. Και σε ότι αφορά τις προδιαγραφές του project, και σε ότι έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργεί εσωτερικά η επιχείρηση. Για παράδειγμα, το πόσοι θα είναι οι εργαζόμενοι σου και πόσο θα τους πληρώνεις. Όλα αυτά τα πλάθεις από την αρχή.

Κατερίνα Εξακουστίδου: Δεν θα με ένοιαζε συγκεκριμένα ποια τεχνολογική εταιρία είναι. Αυτό που θα με απασχολούσε, είναι να πάρω για ένα χρονικό διάστημα μια εμπειρία και να δω το πώς εξελίχτηκαν για να φτάσουν μέχρι το υψηλό επίπεδο. Θα ήθελα αυτό να το έχω ως προσωπική εμπειρία. Πέρα όμως από τους κολοσσούς, εμείς αυτό που θέλουμε είναι να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας, που θα αναπτυχθεί. Οπότε, ασχέτως με το τι startup έχει ο καθένας μας αυτή τη στιγμή, και πριν 5 χρόνια να μας ρωτάγατε πάλι το ίδιο θα λέγαμε. Προσωπικά όπως είπα θα πήγαινα σε μια μεγάλη εταιρία για να πάρω την απαραίτητη εμπειρία και μετά να τα εφαρμόσω στο δικό μου project, όπως θέλω εγώ.

Μαριάννα Ναζμ: Συμφωνώ απολύτως με ότι είπε ο Γιάννης και η Κατερίνα. Αυτό μας ενώνει. Εμείς θέλουμε να προχωρήσουμε κάτι δικό μας. Και κάτι με τους δικούς μας κανόνες. Δεν φτιάξαμε startups επειδή δεν βρίσκαμε δουλειές. Το κάναμε γιατί αυτό θέλαμε. Σε ότι αφορά εμένα, μπορώ να πω μάλιστα ότι είμαι πολύ ευχαριστημένη με την ενασχόληση μου με το Family Goes Out.

dsc01329Τι σχέση έχετε με τα Social Media; Και επίσης θέλω να μου πείτε αν βλέπετε θετικά ή αρνητικά, το ότι έχουν μπει τόσο πολύ μέσα στην καθημερινότητα μας.

Μαριάννα Ναζμ: Όντως, αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει. Και επειδή έχω μικρό παιδί, αναρωτιέμαι το πώς θα είναι η κατάσταση σε 20 χρόνια από σήμερα. Θα είμαστε όλη την ημέρα μπροστά από μια οθόνη ή ένα κινητό; Ακόμα και τώρα, πολλές φορές πάμε για έναν καφέ και τελικά την περισσότερη ώρα την περνάμε με το smartphone στο χέρι. Επίσης, είναι πλέον και οι δουλειές μας «συνδεδεμένες» με τα Social Media. Αυτό είναι και ο λόγος που δεν έχω κλείσει το προφίλ μου στο Facebook, αν και θα το ήθελα.

Γιάννης Νικολόπουλος: Με προβληματίζει πολύ, κι εμένα. Πολλές φορές, λόγω και των ταξιδιών που κάνω, μπαίνω στο Facebook για να δω τι κάνουν οι φίλοι μου. Όμως, τελικά καταλήγω να βλέπω διαφημίσεις ή διάδοση ψευδών ειδήσεων. Επίσης, ενώ θα έπρεπε σαν εξωστρεφής άνθρωπος αλλά και για επαγγελματικούς λόγους, να αποδέχομαι όποιον μου κάνει αίτημα φιλίας, δεν το κάνω. Έχω μόνο φίλους στο Facebook, άτομα που γνωρίζω προσωπικά. Πλέον χρησιμοποιώ πιο πολύ το Instagram και ανεβάζω εκεί φωτογραφίες. Το έχω πιο πολύ σαν ένα ημερολόγιο, για να καταγράφω τι έχω κάνει.

Κατερίνα Εξακουστίδου: Εμένα μου αρέσουν θα Social Media. Γιατί, πρώτα από όλα, κρατάς επαφή με ανθρώπους που υπό νορμάλ συνθήκες θα χανόσουν. Βέβαια, όπως και σε οτιδήποτε άλλο στη ζωή, είναι σημαντικό το μέτρο. Αν καταφέρνεις να κρατάς σε λογικά πλαίσια, τη χρήση του κάθε καναλιού που διαθέτεις, δεν πρέπει έχεις να φοβηθείς τίποτα. Συνολικότερα σαν κοινωνικό φαινόμενο, σίγουρα υπάρχουν τα θετικά και τα αρνητικά. Εγώ χρησιμοποιώ Facebook, Twitter και Instagram.

Πως έχουν επηρεάσει οι startups την προσωπική σας ζωή και κατά πόσο έχουν «ξεκλέψει» χρόνο από άλλες δραστηριότητες;

Κατερίνα Εξακουστίδου: Είναι ένα τεράστιο θέμα από μόνο του αυτό. Εννείται ότι σου τρώει χρόνο. Ακόμα κι όταν γυρίσεις σπίτι, πάλι θα δεις τα emails σου ή θα κάνεις κάποια πράγματα για την εταιρία. Η αλήθεια είναι όμως, ότι δεν το βλέπεις με την έννοια του «είμαι στη δουλειά». Μπορεί π.χ. να είμαι σπίτι να βάλω να δω ταινία και ταυτόχρονα να δω και τα emails μου. Δεν το καταλαβαίνεις εκείνη την ώρα ότι σου τρώει χρόνο. Έχει τύχει επίσης να μη βγω με φίλους και λόγω περιορισμένου χρόνου και λόγω χρημάτων, ειδικά στην αρχή της επιχειρηματικής μου προσπάθειας. Αναγκαστικά περιορίζεσαι γιατί υπάρχουν και πολλά έξοδα. Μπαίνοντας στην επιχειρηματικότητα παίρνεις ρίσκα. Ένα από αυτά τα ρίσκα είναι και ο «κοινωνικός αποκλεισμός σου», ως ένα βαθμό.

Γιάννης Νικολόπουλος: Έχω περάσει από διάφορα στάδια. Υπήρχε περίοδος που δούλευα στο γραφεία, μετά γύρναγα σπίτι και… ξανά δούλευα. Έπειτα κοιμόμουν και την άλλη μέρα το πρωί ξανά πήγαινα στο γραφείο. Στην ουσία απλά άνοιγα και έκλεινα το laptop. Θα μπορούσα να μην είχα κουνηθεί καθόλου από το γραφείο. Όλα αυτά σημαίνουν ότι έχανα φίλους, σχέσεις, οικογένεια. Όταν έχεις μια startup, βλέπεις παντού να ξεμυτίζουν ευκαιρίες, έτσι λες «να κάνω και αυτό, μήπως μου ανοίξει κάποιες πόρτες». Και τελικά καταλήγεις να αφιερώνεις πάρα πολύ χρόνο. Μέχρι που αρχίζεις να βλέπεις αυτά που στερείσαι. Εγώ έχω βάλει πλέον ένα ωράριο, προσπαθώ όταν κλείνω το laptop να μην το ξανά ανοίγω στο σπίτι. Το μόνο που τσεκάρω είναι τα emails μου. Η επιχειρηματικότητα είναι κατά κάποιο τρόπο ένα «τέρας» που σου τρώει πολύ χρόνο. Μπορεί να σου φάει και όλη την ημέρα. Και επειδή δεν νιώθεις ότι είσαι στην «δουλειά», ακριβώς επειδή δεν σε αναγκάζει κάποιος να το κάνεις, φεύγει ο χρόνος χωρίς να το καταλαβαίνεις.

Μαριάννα Ναζμ: Είχα διαβάσει ένα τέλειο άρθρο, που εξηγούσε τι γίνεται όταν έχεις παράλληλα startup και παιδί. Αυτά τα δύο μοιάζουν πολύ. Μια startup, όπως και το μωρό, χρειάζεται να αφιερώσεις χρόνο και δεν σου λέει ποτέ ευχαριστώ. Η κατάσταση που περιέγραψε πριν ο Γιάννης, νομίζω όλοι την έχουμε περάσει. Αν δεν το έχεις περάσει, τότε μάλλον δεν είσαι αρκετά παθιασμένος με την επιχείρηση σου. Εγώ έλυσα κατά κάποιο τρόπο το συγκεκριμένο ζήτημα, μετά από μια συζήτηση που είχα με μια φίλη. Εκείνη με ρώτησε: Τι είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις; «Το παιδί μου» απάντησα με ευκολία. Και μου είπε: «Από εδώ και πέρα, οτιδήποτε κάνεις για την startup σου, θα σκέφτεσαι αν ο χρόνος που αφιερώνεις είναι πιο πολύτιμος από αυτόν που θα αφιέρωνες για το παιδί σου». Κάπως έτσι όλα εξισορροπήθηκαν.

 

* Η Clio Muse ΙΚΕ προσφέρει υπηρεσίες δημοσίευσης και μεταπώλησης εναλλακτικών ψηφιακών ξεναγήσεων. Αποτελείται από το online περιβάλλον διαχείρισης περιεχομένου Clio Muse CREATE και την εφαρμογή ξενάγησης Clio Muse.

* Το Family Goes Out προωθεί την Ελλάδα ως οικογενειακό προορισμό: ενημερώνει και εμπνέει οικογένειες για τα καταλληλότερα καταλύματα, δραστηριότητες, εστιατόρια και υπηρεσίες που θα απολαμβάνουν κατά την διάρκεια των διακοπών τους.

* Η VitAbroad προσφέρει υπηρεσίες ιατρικού τουρισμού σε ασθενείς του εξωτερικού.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

nine + four =