Έχουμε φτιάξει πολλές λίστες με προτεινόμενα βιβλία εδώ στο It’s Possible. Τι θα έλεγες τώρα να δούμε… την άλλη πλευρά; Δηλαδή τα χειρότερα βιβλία που έχει διαβάσει κάποιος.
Η LIFO έκανε την ερώτηση: «Ποιο είναι το χειρότερο βιβλίο που έχεις διαβάσει;». Και οι αναγνώστες απάντησαν ελεύθερα. Παρακάτω θα δεις μερικές από τις απαντήσεις τους, οι οποίες περιλαμβάνουν και πολλά γνωστά βιβλία.
Εσένα ποιο είναι το χειρότερο σου;
-It’s complicated αλλά θα πω το Κέικ της Ρέας Γαλανάκη. Διανοητικές μπουρμπουλήθρες αυτάρεσκης αστής, που ντρέπεται που είναι αστή, της μεταπολίτευσης.
Μάικ
-Από τα χειροτερότερα, το “Τα κοιμητήρια της Πράγας” του Έκο. Το διάβασα έως τέλους (ή αρχή, όπως το βλέπει κανείς) μόνο και μόνο γιατί το είχα πληρώσει 25 ευρά…
@#$@#?!
-μου εκαναν δωρο το βιβλιο “50 αποχρωσεις του γκρι” και δεν μου αρεσε καθολου …Το εδωσα μετα σε μια συναδελφο που της αρεσε πολυ . Το διαβασμα ειναι απολαυση ,τα γουστα υποκειμενικα!
αγγελικη
-Δεν ηξερες δε ρωταγες του Σφακιανακη
Τρελοπα
-1793. Γελούσα πολύ ώρα όταν έμαθα ότι βγήκε και 1794…
Μαρία
-Από τα πρόσφατα το origin του Dan brown…πφφφφ
Ganymede
-A tie between Club Κυλικείο και Μπλε Καστορινα Παπούτσια Αυτό που διαβάζω τώρα (από τον Νοέμβριο) Σερρα διεκδικεί σοβαρή υποψηφιότητα
Λοχαγός Κορελι
-δεν ξέρω αν είναι το χειρότερο της ζωής μου, αλλά δυσκολευτηκα να το τελειώσω, πολύ ανιαρό. Το cartes postales της Hislop.
iwmou
-Αστραδενή. Υπέροχο βιβλίο, τραυματική εμπειρία για μικρά παιδιά
μετατραυματικη
-Πανδημία, David Baldacci
ΛΑΖΑΡΟΣ
-Ένα παιδί μετράει τά αστρα. Σορρυ άμα σας στεναχωρώ, αλλά ήμουν 13 χρονών και έπρεπε να το διαβάσω με το ζόρι για μια εργασία στο σχολείο. Το μόνο που θυμάμαι είναι οτι εμαθα τη λέξη κάργια ως βρισιά. Δε μπορώ τα μίζερα βιβλία, ο Βασιλάκης Καίλας θέλει να παει σχολείο και δεν τον αφήνουν. Ειλικρινά δεν μπορώ.
Onar
-Της Μαντά ή της Δημουλίδου, της Δημουλίδου ή της Μαντά…
Joanna
-Tα τάπερ της Αλίκης. Βασικά πολύς ντόρος για το τίποτα.
Jorge
-Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα!!!@ το διάβασα όλο κ απορώ γιατί γράφτηκε πως εκδόθηκε ποιος το διάβασε κ του άρεσε που έγινε κ ταινία….. γούστα είναι αυτά
Βασιλικη
-Ulysses του James Joyce. Στα αγγλικά. 600 σελίδες. Το πρωτο βιβλίο της ζωής μου που δεν τελείωσα. Το διάβασα και εκνευριζομουν
Eva
-Το χειρότερο βιβλίο που έχω διαβάσει ποτέ μου είναι το “Ecume des jours” του Μπορίς Βιάν. Στα αγγλικά το λένε “Forth on the daydream”. Πολύ βαρετό και περίεργο κατά την άποψή μου, αλλά αυτα είναι υποκειμενικά…
pm
-Ο θείος Του του Ξανθούλη… ούτε καν το τελείωσα.
Virgo
-Συγγνώμη, 100 Χρόνια μοναξιάς. Απλά το βαρέθηκα
Ζαφ
-Το Μουσείο της Αθωότητας του Ορχάν Παμούκ. Με εκνεύρισε τόσο πολύ ο κεντρικός ήρωας που μερικές φορές ένιωθα ότι ήθελα να το πετάξω στον τοίχο.
Titothes
-“Ο Ματίας και ο Διάβολος” του Gerald Messadié
Ορέστης
-Ντρέπομαι που το λέω γιατί πρόκειται για ένα βραβευμένο βιβλίο και μια εξαιρετική συγγραφέα: “Ένας σκούφος από πορφύρα ” της Μάρως Δούκα. Το πήρα γιατί με ενδιέφερε η ιστορία του αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνού. Το παράτησα στο πρώτο τρίτο γιατί είχε πάρα πολύ “λογοτεχνία” για τα γούστα μου. Ατελείωτες περιγραφές και ωραίες λέξεις.
Tettix
-Ξέρω ότι θεωρείται από τα καλά της ελληνικής λογοτεχνίας αλλά θα το πω: Ο Ζητιάνος. Δεν μου άρεσε καθόλου. Η ιστορία θα μπορούσε να συνοψιστεί σε 2 γραμμές. Ξέρω ότι θέλει να αναδείξει τη μιζέρια της εποχής αλλά ήταν υπέρ βαρετό!!!
Αλ
-‘The stranger in my house’. Μη ρωτάτε συγγραφέα, έχω διαγράψει το όνομα της από τη μνήμη μου (Ίσως ακόμη και ο τίτλος να μην είναι απόλυτα σωστός). Ήταν απίστευτα βαρετό, είχε και μια απίστευτα εκνευριστική πρωταγωνίστρια, ε, όταν κατάλαβα και το ‘plot twist’ ( ο Θεός να το κάνει!) από το πρώτο κεφάλαιο, δεν έκανα καν το κόπο να το τελειώσω.
Ευτυχία
-Λοιπόν αγαπητοί μου, εγώ δυο δεν μπόρεσα να χωνέψω, κι ας θεωρούνται καλά και επιτυχημένα: “Ο Θεός των μικρών πραγμάτων” του Αρουντάτι Ρόι και το “Ποτέ χωρίς την κόρη μου” των Γουίλιαμ Χόφερ και Μπέτι Μαχμούντι. Το πρώτο το παράτησα αρκετά νωρίς και το δεύτερο με έκανε τόσο έξαλλη που δεν το άντεχα!! Τα έχω χαρίσει και τα δυο, δεν ήθελα να τα έχω πια…
Vasso
-Ανεμοδαρμένα ύψη. Εμιλι Μπροντέ
CG
-Τον “Οδυσσέα” του Τζόις τον κερδίζει στο νήμα “Η Μυστηριώδης Φλόγα της Βασίλισσας Λουάνα” του Ουμπέρτο Έκο. Απευθύνεται στους Ιταλούς της ηλικίας του Έκο και μόνο. Για τον “Οδυσσέα” τουλάχιστον κάποιοι λένε ότι τους αρέσει. Αυτά τα δύο είναι τα μόνα που δεν διάβασα ολόκληρα.
Αλμπάντης
-Προσπαθώ να γιατρεύω τους ψυχαναγκασμούς μου. Κάποτε, τα ανιαρά βιβλία τα “διάβαζα” ως το τέλος. Τώρα πια, αν το βιβλίο δεν με κρατήσει με το πρώτο κεφάλαιο, “έφυγε” και έφυγα!!!
ΜΑΡΙΑ
-Μπουραντας, Αν μ άφηνες τη λέξη να σου πω, ζήτησε ο πεθερός μου να του το πάρω δώρο, όταν το διάβασε μου ζήτησε δικαιως να το εξαφανισω. Αυταρεσκεια σε υπερμεγεθεις δόσεις
Xanthippi
-Ήμουν μικρός, το παραδέχομαι, γύρω στα 13. Αλλά δεν άντεξα ούτε 50 σελίδες από ” Το μαγικό βουνό” του Τόμας Μαν.
Χάρης
-Το Όνομα του Ρόδου, του Ουμπέρτο Έκο. Έφηβη ήμουν, είχα δει και την ταινία πρώτα, δεν ήξερα…
Gioia
-το Δώρο, που μου φέρανε όντως για δώρο… μπλιαχ
iii
-Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι της Μαντά, θέλω τον χρόνο μου πίσω. Ούτε νοικοκυρές σε απόγνωση δεν το διαβάζουν αυτό
Νασσος
-“Ο Πύργος” του Κάφκα.
Τζένη
-Και εγώ ντρέπομαι γι αυτό που θα πω, αλλά το χειρότερο που διάβασα (δεν τελείωσα) ήταν «ο λύκος της Στέπας».. σκέτο βασανιστήριο η ανάγνωσή του..
Bou