Γεμάτος τεχνολογία, επιστήμονες και νέους ανθρώπους. Κάπως έτσι είναι ο χώρος μέσα στο διάσημο ερευνητικό κέντρο του CERN. Η Καθημερινή, ακολούθησε Έλληνες δασκάλους που συμμετείχαν σε πρόγραμμα επιμόρφωσης εκεί.
Οι εγκαταστάσεις του κέντρου μοιράζονται μεταξύ Ελβετίας και Γαλλίας, με τον υπόγειο επιταχυντή LHC να διαγράφει μια κυκλική διαδρομή 27 χιλιομέτρων και στις δύο χώρες. Kαθώς πλησιάζουμε αντικρίζουμε το Globe of Science & Innovation, την εντυπωσιακή ξύλινη σφαίρα των 27 μέτρων που συμβολίζει τη Γη και είναι ο πρώτος σταθμός για κάθε επισκέπτη.
Λίγα μέτρα μακριά βρίσκεται το «ΙdeaSquare», ένας χώρος μοντέρνου βιομηχανικού ντιζάιν με μικρά εργαστήρια και αίθουσες διαλέξεων, όπου οι δάσκαλοι περνούν αρκετές ώρες της ημέρας με διαλέξεις και εργαστήρια για το σύμπαν και τα σωματίδια της ύλης.
«Αυτό που θέλουμε να μεταδώσουμε είναι ότι η επιστημονική έρευνα και ανακάλυψη δεν είναι κάτι γραμμικό και δεδομένο. Για εμάς είναι ένα πιλοτικό πρόγραμμα που δημιουργήθηκε με την αμέριστη συνδρομή πολλών ερευνητών και αποδεικνύει πως είναι εφικτή η μετάδοση σύνθετων επιστημονικών εννοιών ακόμη και σε παιδιά δημοτικού» λέει ο υπεύθυνος του προγράμματος, Αγγελος Αλεξόπουλος.
Δίπλα σε ένα κόκκινο βρετανικό διώροφο λεωφορείο, που χώρεσε ολόκληρο στο «IdeaSquare» και μετατράπηκε σε χώρο συναντήσεων, κάθονται στα θρανία του CERN οι Ελληνες δάσκαλοι που πέρασαν από μια διαδικασία επιλογής και αξιολόγησης, όπως παρουσίασε η κυριακάτικη «Κ» σε πρόσφατο ρεπορτάζ (12/6/2016) και προέρχονται από σχολεία νησιωτικών και άλλων περιοχών της Ελλάδας.
Στη συνέχεια, ο φακός της Καθημερινής περνά τα σύνορα με τη Γαλλία για να φτάσει στο σημείο όπου συναρμολογήθηκε ο ανιχνευτής CMS, μια κατασκευή που εξωτερικά μοιάζει με συνηθισμένο βιομηχανικό κτίριο.
Το CERN φαίνεται σαν να κινείται μεταξύ δύο κόσμων. Το επίγειο κομμάτι του μοιάζει σαν μια μεγάλη πανεπιστημιούπολη με γκρίζα, ογκώδη κτίρια, πολλά από τα οποία κατασκευάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’50, εξ ου και η σχετική αισθητική τους. Τηλεφωνικές συσκευές με καντράν και ρετρό γραφεία με λάμπες νέον στεγάζουν επιστήμονες που εργάζονται σε ό,τι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η σωματιδιακή φυσική.
Όμως, το στοίχημα του CERN δεν βρίσκεται επάνω αλλά κάτω από τη Γη, όπου οδήγησε τους απεσταλμένους η Ανδρομάχη Τσίρου, φυσικός και συνδιοργανώτρια του προγράμματος. Φορώντας κράνη κάνουν μια μικρή διαδρομή στα έγκατα του ανιχνευτή και ακούνε από την ξεναγό να τους μιλά για τα εξαρτήματα και τη δυσκολία συναρμολόγησης του CMS.
Κάτω από την επιφάνεια εφαρμόζεται η τεχνολογία που αναπτύσσει το CERN με σκοπό να ανοίξει μια νέα σελίδα στη φυσική και να απαντήσει σε ερωτήματα, όπως αυτό της σκοτεινής ύλης. Στην επιφάνεια, η φωτογραφία του ανιχνευτή σε πραγματικό μέγεθος εντυπωσιάζει, αλλά τη λειτουργία του αποδίδει πιο εύγλωττα μια παιδική ζωγραφιά που παρομοιάζει τους ανιχνευτές με ψαράδες που ρίχνουν αγκίστρι σε μια λίμνη από σωματίδια.
